Μια ματιά

Κεφάλαιο 16

Έχουμε κάτσει στο εστιατόριο εδώ και ώρα και δεν μιλάμε σχεδόν καθόλου. Κάθομαι και βλέπω τον Δημήτρη σκεπτικό μετά από το περιστατικό στο πάρκινγκ. Δεν αντέχω άλλο. Παρατάω το πιρούνι με δύναμη και βλέπω το ανήσυχο βλέμμα του Δημήτρη.
"τι έγινε μωρό μου;"
"τι έγινε; τι έγινε; τόση ώρα καθόμαστε εδώ δεν μιλάμε σχεδόν καθόλου και ούτε έχεις φάει. Θα μου πεις επιτέλους το έχεις;"
"πρέπει να σου πω κάτι"
Αρχίζω και τρέμω. Θα με χωρίσει; Αυτό είναι έτσι;
"εσύ τρέμεις" λέει πιάνοντας μου το χέρι" είσαι καλά; "
" θέλεις να χωρίσουμε έτσι; γι'αυτο είσαι έτσι; "
" τι ανοησίες λες τώρα; " λέει νευριασμενος." πως σου ήρθε τώρα αυτό; "φωνάζει κάνοντας τα άτομα από τα διπλά τραπέζια να μας κοιτάνε.
"ηρέμησε Δημήτρη και πες μου"
Ξεφυσαει κλείνοντας τα μάτια. Όταν τα ανοίγει τον βλέπω ότι είναι έτοιμος να μου πει. Παίρνει το χέρι μου και το φιλάει.
"θα σου πω μόνο και μόνο γιατί δεν θέλω ψέματα και μυστικά."
"θα με σκάσεις"
"Εκείνες στην σχολή σου... Ξέρεις.. Εκείνα τα κορίτσια.."
"ναι. Είναι η Φαιη και η Χριστίνα"
"το ξέρω" λέει και ξεφυσαει.
"από που;"
"Νικολέτα τον τελευταίο καιρό μου στελνουνε και οι δύο μηνύματα στο μεσεντζερ. Όταν λέω μηνύματα δεν μπορείς να φανταστείς. Όλο κάτι ασυναρτησίες. Όλο κάτι ανωμαλίες. "
" τι; τι εννοείς; " λέω νευριασμενα
" δεν ήθελα να σου πω για να μην στεναχωρεθεις ή νευριάσεις "
" τελείωνε και πες μου επιτέλους "
" πρώτα άρχιζε να στέλνει η Φαιη. Ότι θα έπρεπε να είμαι με αυτή και όχι με εσένα. Ότι αυτή είναι αυτή που πρέπει να πηδαω και να είμαι μαζί της και τέτοια. Όσο για την Χριστίνα... Αυτή το έχει τερματίσει. Θέλω να σε αισθανθώ μέσα μου. Θέλω να δω το σπίτι σου. Να με πηδηξεις στο αυτοκίνητο και άλλα τέτοια... Εννοείται ότι σε καμία δεν απάντησα "
" μάλιστα " λέω και τραβάω το χέρι μου που τόση ώρα το κρατούσε.
" αλήθεια σου λέω. Δεν στο έλεγα για να μην μαλωσουμε και ορίστε τώρα. Έχεις θυμώσει "
" θέλω να φύγουμε σε παρακαλώ "
" Νικολέτα.. "
" τι Δημήτρη; τι; τι Νικολέτα; δεν μπορώ να κάτσω άλλο εδώ. " σηκώνομαι από την καρέκλα και μου πιάνει το χέρι
"κάτσε σε παρακαλώ "
" δεν έχω όρεξη. Φευγω"
" θα σε πάω εγω"
" δεν χρειάζεται. Κάτσε και μίλα με αυτες" λέω και φεύγω τρέχοντας.
Βγαίνω από το εστιατόριο και τρέχω. Δεν ξέρω που να πάω. Γιατί μου το κάνουν αυτό; δεν τις ενόχλησα και ούτε τις εκανα τιποτα. Για ποιον λόγο; τι κακία είναι αυτή; τι ζήλια;
Μόλις μου τα είπε όλα αυτά νευρίασα. Νευρίασα πάρα πολύ. Όχι τόσο μαζί του όσο με αυτές.
Βλέπω ένα πάρκο και πάω να κάτσω εκεί. Κάθομαι στο παγκάκι και βλέπω με παίρνει η μαργαρίτα. Δεν θέλω να το σηκώσω αλλά επιμένει.
"πες μου" της λεω
"που είσαι ρε Νικολέτα; πήρε ο Δημήτρης τον Νίκο και έχει τρελαθεί. Έφυγες λέει τρέχοντας και αν.."
"και ανησυχεί ε;" γελάω υστερικά.
"τι συμβαίνει; εσύ για να αντιδράς έτσι κάτι έγινε σοβαρό"
"οι άλλες.." αρχίζω και κλαίω.
"ηρέμησε. Ποιες άλλες;"
"η φαιη και η Χριστίνα... " ρουφαω την μύτη μου
" τι έκαναν πάλι η μαλακισμενες; "
" δεν θα με αφήσουν ποτέ σε ησυχία. " αρχίζω και κλαίω με λυγμούς.
" που είσαι; πες μου και έρχομαι "
" στο πάρκο. Τέσσερα στενά από το σπίτι"
Σε ένα τεταρτο ήρθε τρέχοντας.
" έλα πιες λίγο νερο και πες μου"
"έστειλαν στο Δημήτρη διαφορά ακατάλληλα... "λέω και φυσάω την μύτη μου σε ένα χαρτομάντιλο.
"ο Δημήτρης τι έκανε; αυτές τις ξέρουμε τι μαλακισμενες και κακιασμενες ειναι"
" τίποτα δεν έκανε. Δεν απάντησε λέει"
"αφού δεν απάντησε γιατί είσαι έτσι; "
" γιατί ζήλεψα. Γιατί δεν θέλω να τον έχει άλλη. Γιατί τον αγ...." κλείνω τα μάτια μου σφιχτά.
"Νικολέτα; " με κοιτάει και χαμογελάει." τι θα έλεγες; "
" τιποτα" λέω απότομα και σηκώνομαι.
" αυτό που νιώθεις είναι πολύ όμορφο. Ζήσε το και μην δίνεις σημασία σε αυτές τις πόρνες" μου κρατάει το χέρι." έχει και ο Δημήτρης συναισθήματα για εσένα ξέρεις"
" το ξέρω και μου τα δείχνει αλλά.."
"θόλωσες; ζήλεψες;"
" ΝΑΙ ΝΑΙ ΘΟΛΩΣΑ, ΖΗΛΕΨΑ. Θελω να μην τις ξαναδώ μπροστά μου. Να εξαφανιστούν. ΔΕΝ ΤΙΣ ΑΝΤΈΧΩ ΑΛΛΟ"
Με πήρε αγκαλιά και άρχιζα να κλαίω ακόμα περισσότερο.
" έλα κοριτσάκι μου. Δεν αξίζουν ούτε να χαλιέσαι ούτε τίποτα αυτές. Σε ζηλεύουν. Βρήκες και τον παιδαρο και έσκασαν "
" είναι παίδαρος. Το ξέρω. "
Γελάει η μαργαρίτα." αντε σκούπισε την μύξα και παρε τηλέφωνο τον παιδαρο γιατί έχει σκάσει. Έχει πρήξει τον Νίκο.
"να τον αφήσω να τσουρουφλιστει λίγο ακόμα;"
"Νικολέτα"
"καλά καλά θα τον πάρω όταν πάμε σπίτι"
"αντε έλα να σε πάω. Από το τίποτα μαλωσατε. "
" όχι και τίποτα. Όχι και τίποτα"
"κατάλαβες πως το λέω. Το θέμα είναι ότι δεν έδωσε αυτός συνέχεια που άμα ήθελε μπορούσε να το κάνει ή άμα ήταν κανένας άλλος που το μόνο που ήθελε είναι πηδημα... "
" έχεις δίκιο "
" να τον πάρεις έτσι; αντε φτάσαμε. Καλό βράδυ " αγκαλιαζομαστε
" αμ δεν θα πάρω μόνο αυτόν...."
" Εεε μην κάνεις καμιά τρελά..."
" καλό βράδυ "