Μια ματιά

Κεφάλαιο 12

Εχουν περάσει τέσσερις μέρες από τότε και κοντεύω να σκάσω. Το μυαλό μου όλο σε αυτόν ειναι. Στην σχολή τα πηγαίνω χάλια όλο παράπονα είναι οι καθηγητές μου. Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ σε τίποτα.
Μπαίνω στο δωμάτιό μου και πετάω την τσάντα μου με δύναμη. Ακούω χτύπημα στην πόρτα.
"ναι;"
"νεράιδα μου να μπω;"
"ναι μαμά"
"πες μου τι έχεις και είσαι έτσι παιδί μου. Δεν μπορώ να σε βλέπω έτσι"
Κάθομαι και τις λέω όσα έχουν γίνει.
"βρε αγάπη μου μήπως δεν είναι όντως έτσι τα πράγματα; μα δεν τον άφησες να σου μιλήσει"
Τι να μου πει ρε μαμά; με δουλεύεις;"
"μην βγάζεις βιαστικά συμπεράσματα. Μιλήστε και μετά δείτε τι θα κάνετε. Αχ εσείς οι νέοι με τα νεύρα πάνω από το κεφάλι σας είστε. Κατευθείαν τα χαλάτε όλα. Μια σχέση πρέπει να την χτίζεις. Όσο την αφήνεις με το καιρο χάνετε και αυτή. Πήγαινε βρες τον. Όλο και κάποια εξήγηση θα υπάρχει "
" εντάξει μαμά μου. Θα πάω στην εταιρεία να τον βρω να μιλήσουμε. "
" έγινε παιδί μου. Αν με χρειαστείς πάρε με τηλέφωνο "
Ντύθηκα γρήγορα και κάλεσα ένα ταξί. Αφού ήρθε έδωσα την διεύθυνση για την εταιρία.
Φτάνοντας εκεί πηγαίνω στην κοπέλα της ρεσεψιόν.
"γειά σας. Πως μπορώ να σας βοηθήσω; "
" θα ήθελα να μου πείτε που είναι το γραφείο του Δημήτρη Αντωνιάδη"
" βεβαίως στον δεύτερο όροφο, τρίτο γραφείο αριστερά. Μήπως θέλετε να τον ειδοποιήσω;"
"όχι δεν πειράζει. Ευχαριστώ πολύ"
Μόλις έφτασα στον όροφο και οι πόρτες του ασανσέρ άνοιξαν με έπιασε ένα άγχος. Άμα με διώξει; τι θα κάνω; Ακούω φωνές από μέσα. Χτυπάω διστακτικά την πόρτα.
" περάστε "ακούω να λέει εκνευρισμενα
Ανοίγω την πόρτα και βλέπω μια ξανθιά με μια μίνι μαύρη φούστα με άσπρο πουκάμισο να κρατάει ένα ντοσιέ και ένα στυλό. Κάθεται σταυροποδι και με κοιτάει με ειρωνικό χαμόγελο.
"Δημήτρη;"
"πέρασε έξω. Τελειώσαμε για σήμερα. Δώσε μου τις σημειώσεις αύριο και στείλε τα email που σου έχω πει."
"μάλιστα κύριε" Γυρνάει να φύγει και με κοιτάει με μισό μάτι.
Θα σου τα βγάλω κουκλίτσα και θα σου τα δώσω να τα φας. Πρέπει αυτή να ήταν στο τηλέφωνο. Η φωνή μοιάζει.
Σηκώνεται και έρχεται μπροστά μου.
" τι θες Νικολέτα; "
" ήθελα να μιλήσουμε "
" την άλλη φορά δεν ήθελες όταν ήρθα να σε βρω. Εγώ για ποιον λόγο να σε ακούσω; ε;"
"γιατί..."
"γιατί;"
"γιατί.... Όλες αυτές τις μέρες κατάλαβα ότι είμαι ερωτευμένη μαζί σου. Άλλη φορά θα σε ακούω πρώτα"
"τι είσαι; "
" ερωτευμένη"
Έρχεται και με αρπάζει και με φιλάει.
" κι εγώ μωρό μου είμαι ερωτευμένος. Κόντεψε να με τρελάνεις. Όλα μου έφταιγαν."
"ποια ήταν αυτή στο τηλέφωνο και εδώ στο γραφείο; "
" η γραμματέας μου. Για πονηρή αλεπού δεν τα πιάνεις και τόσο εύκολα "μου λέει πειράζοντας την μύτη μου.
"το ξέρεις ότι σε γουστάρει έτσι; "λέω αγριεμένα.
" όπα; να και η αγριόγατα. Δεν με νοιαζει μωρό μου. Εμένα με ενδιαφέρεις μόνο εσύ " λέει και ορμάει στα χείλη μου.
Με σηκώνει και με αφήνει πάνω στο γραφείο. Σηκώνει το φόρεμα μου σιγά σιγά και βγάζει το εσώρουχο μου.
"θα μπει κανένας. Θα μας δει."
"δεν με νοιάζει καθόλου μωρό μου"
Μου λέει και σκύβει στην περιοχή μου περνάει την γλώσσα του από πάνω της και αρχίζει και γλύφει την κλειτορίδα μου. Αφήνω έναν αναστεναγμό ευχαριστήσεις.
"τόσο γλυκιά μα και τόσο καυλα" λέει και με την γλώσσα του αρχίζει και μου γλύφει και δαγκώνει τα μπούτια μου.
"πάμε σπίτι μωρό μου. Θέλω να σε κάνω δικιά μου" Μου λέει και αμέσως αισθάνομαι μια ζέστη σε όλο μου το κορμι
"πάμε" του λέω τραβώντας το χέρι του και τον ακούω να γελάει.
Μόλις βγαίνουμε από το γραφείο χέρι χερι βλέπω την γραμματέα του να σηκώνει το κεφάλι από τον υπολογιστή καρφώνοντάς με, με ένα βλέμμα σκέτο μίσος . Την κοιτάω και ανταποδίδω το βλέμμα λέγοντας στον Δημήτρη στο αυτί ερωτικά και λίγο πιο δυνατά για να το ακούσει και η άλλη " κάνε με ότι θες μωρό μου".
Γυρναω και την βλέπω που κοντεύει να βγάλει καπνούς.