Μια ματιά

Κεφάλαιο 22

Μέρα Χριστουγέννων

Η ώρα είναι 10 το πρωί και περιμένω μαζί με την μαμά μου στην πόρτα να έρθει ο αδερφός μου μαζί με τον μπαμπά μου για τις γιορτές από την Νέα Υόρκη.
"αντε ρε μαμά ακόμα να έρθουν; μου έλειψαν"
"τώρα παιδί μου από λεπτό σε λεπτό έρχονται. Αφού με πήρε ο Γιώργος και μου είπε ότι ξεκίνησαν από το αεροδρόμιο. Έχει σχεδόν είκοσι λεπτά που πήρε"
"μαμά τώρα που ήμαστε οι δύο μας.. Να.. Αν γίνεται να τους μιλήσω εγώ για τον Δημήτρη... Ε; τι λες; "
" ό,τι νομίζεις εσύ καλύτερο αγάπη μου. Θες να μιλήσω εγώ; θα μιλήσω. Θες εσύ; ό,τι θέλεις "
Έρχεται με παίρνει μια σφιχτή αγκαλιά και με φιλάει στα μαλλιά.
" ανησυχώ για τον μπαμπά " Την κοιτάω ανήσυχη.
" μην σε ανησυχεί καθόλου. Όταν τα κάναμε εμείς αυτααα... Στα νιάτα μας.. Αααχ τι θυμήθηκα τωωωραα... " Λέει παίρνοντας ύφος ονειροπόλο.
" τα έχω ακούσει χίλιες φορές μαμά"
"καλά, καλά παιδί μου. Με τον Δημήτρη θα βρεθείτε σήμερα; "
" μιλήσαμε στο τηλέφωνο και συμφωνήσαμε να μείνουμε στο σπίτι. Να είμαστε με τις οικογένειές μας"

Ακούμε χτυπάει το κουδούνι.
"Ηρθανεεεε" φωνάζουμε μαζί.
Ανοίγω την πόρτα και βλέπω τον Γιώργο με τις βαλίτσες με κοιτάει χαμογελαστός.
" αδερφεεε μουυυ"
Τον αγκαλιάζω σφιχτά. Αφήνει τις βαλίτσες να με αγκαλιάσει.
" που είσαι ρε καρντάση; "
" εγώ που είμαι; εσύ που είσαι. Χάθηκες εκεί στα ξένα"
"ακόμα δεν ήρθα ρε και ξεκίνησες. Κάτσε να χαιρετήσω την μαμά. Ο μπαμπάς σου μου τα έπρηξε σε όλη την διαδρομή. Πήγαινε να δεις τι κάνει με τις βαλίτσες του" Λέει και μου ρίχνει μια στο σβέρκο.
" εεεε. Ακόμα δεν ήρθες μην το χεσουμε. Όλα καλά ήταν μέχρι τώρα."
Με κοιτάει με μισό μάτι.
" πρόσεχε την γλώσσα σου"
" κι εσύ αυτά που κάνεις "
" σταματήστε ρε παιδιά ακόμα δεν βρεθήκατε " Κάνει η μαμά τον διαιτητή και χώνετε ανάμεσα σε εμένα και τον Γιώργο.

" μπαμπά μουυυ"
Τρέχω γρήγορα στον μπαμπά μου και πέφτω πάνω του με φορά.
"κορίτσι μου όμορφο. Μου έλειψες. Τον τελευταίο καιρό ούτε τηλέφωνο δεν παίρνεις. Με ξέχασες. "
Με αγκαλιάζει και με φιλάει στο μέτωπο.
"όχι μπαμπά μου απλά έγιναν πολλά. Θα τα πούμε μετά "
" να ανησυχώ;" Με κοιτάει με ύφος ψαρωτικο.
"όχι, όχι μπαμπά μου. Έλα να σε βοηθήσω με τις βαλίτσες "
" άσε σε εμένα τις βαλίτσες είναι βαριές. Πήγαινε μέσα να βοηθήσεις την μάνα σου να γίνεται το φαγητό. Από τώρα πεινάω "
" εντάξει μπαμπά μου "
Τον φιλάω στο μάγουλο και τρέχω μεσα στο σπίτι...

Επιτέλους θα φάμε! Πεινάω σαν λύκος. Τα έχουμε ετοιμάσει όλα με την μαμά μου και περιμένουμε τους άντρες του σπιτιού αφού ξεκουραστηκαν να έρθουν να φάμε.
" αντε αγοριααα. Ελάτε να φαμεε. Είναι ετοιμοοοο." Φωνάζει η μαμά μέσα στο αυτί μου.
"έλεος ρε μάνα μας έσπασες τα τύμπανα" λέει ο Γιώργος και τραβάει την καρέκλα για να κάτσει.
"που να φώναζε και μέσα στο αυτί σου. Να δω τι θα έκανες." λέω και του δίνω μία μπουνιά στο μπράτσο." αντίποινα για την σφαλιάρα στο σβέρκο"
"Αααα δεν θα τα πάμε καλάαα"
" σαν τον σκύλο με την γάτα τρώγεστε"
Έρχεται ο μπαμπάς στην κουζίνα με τις ριγέ μπλε πιτζάμες του.