Μια ματιά

Κεφάλαιο 26

Την ίδια στιγμή έξω από το νοσοκομείο:

"Αφεντικό όπως το περιμέναμε. Ήρθε στο νοσοκομείο. Μια δικιά μας ντυμένη νοσοκόμα μας είπε ότι ανεβαίνει στον όροφο που ειναι το δωμάτιο. "
"ακόμα εκεί είσαι; τρέχα. Σας είπα να την προσέχετε,οχι να κάνουμε κουβεντούλα.
Ούτε μια τρίχα της μην πειράξει. Αν πάθει κάτι δεν γλυτώνει κανένας σας από τα χέρια μου" φωνάζει θυμωμένα με την φωνή του να κοντε να κάψει το ηχείο του κινητού.

Ένα μήνα μετά :

" λοιπόν; έχεις σκοπό να βγεις από εδώ μέσα; " με ρωτάει νευριασμενα η μαργαρίτα ανάβοντας το φως του δωματίου.
" όχι φύγε " της λέω νευριασμενα και κουκουλωνομαι με την κουβέρτα.
"αααααα για να σου πω. Όλο αυτό τον καιρό κάνω υπομονή αλλά ως εδώ. Σήκω" Μου τραβάει νευριασμενη την κουβέρτα.
" δεν θέλω λέω παιδί μου. Παράτα με ήσυχη" και κατεβαίνω από το κρεβάτι να ανοίξω την πόρτα του δωματίου μου για να καταλάβει ότι πρέπει να φύγει.
" δεν πάω πουθενά" μου λέει με σταυρωμένα τα χέρια στο στήθος και κάθεται στο κρεβάτι.
"τώρα θες να σε βρίσω; " σταυρωνω κι εγώ τα χέρια στο στήθος.
" άκου θα βγούμε θέλεις δεν θέλεις, γι'αυτό πάρε το απόφαση και κάνε ένα μπάνιο να ξεβρομισεις. Κατάλαβες; αντε τώρα. " και μου χαμογελάει γλυκά.
" σου έχω πει ότι δεν μπορώ. Έχω να πάρω τα φάρμακά μου" λέω με σκυμμένο το κεφάλι για να κρύψω το ψέμα μου.
"τα έχεις τελειώσει εδώ και μια εβδομάδα και από ότι βλέπω είσαι περδίκι οπότε κάψε τις μαλακιες μην τα πάρω. Δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο αυτό." με κοιτάει με σουφρωμενα τα φρύδια από τον θυμό.
" φφφφ καλά θα πάω να πλυθω αλλά δεν μου είπες που θα πάμε."
" θα δεις είναι φοβερό το μέρος αν και είναι μια ώρα μακριά " μου λέει και χτυπάει παλαμάκια.
" δεν μου αρέσει καθόλου όλο αυτό και αυτή η χαρά. Κάτι ετοιμάζεις εσύ."
"εγώ; ιδέα σου. Αντε αντε αργείς. " με σπρώχνει να βγω από το δωμάτιο.
" καλά ντε. Σταματά. Ούτε βρακια δεν πήρα. Άσε που δεν έχω και ρούχα. "
" θα σου βρω εγώ πήγαινε" λέει χοροπηδωντας.
Την άφησα να χαίρεται μόνη της και έφυγα από το δωμάτιο.

Μετά από 2 ώρες περιποίησης από τα χεράκια της μαργαρίτας έχω γίνει και πάλι άνθρωπος. Ακόμα δεν ξέρω που θα πάμε και ούτε μου λέει. Αρχίζει να με εκνευρίζει όλη αυτή η στάση της.
"λοιπόν επειδή δεν μου αρέσει τίποτα από την ντουλάπα σου και πάλι καλά που έφερε μαζί μου ρούχα και για εσένα μιας και θα ετοιμαστούμε μαζι-"
"οργανωμένο το έγκλημα δηλαδή"
"σσσςςς μην με διακόπτεις. Σου έφερε ένα φανταστικό που φορεμα που  πήρα. Ταραααααννν" βγάζει από την τσάντα ένα μαύρο μίνι φόρεμα με όλη την πλάτη έξω.
" το ύφασμα που είναι από εδώ; " της λέω και αρχίζω να γελάω με την μούρη της.
" βάλε το" γελάει και το πετάει στα μούτρα μου.
" μωρηηη"
" φοβήθηκα τωρα"

Αφού γύρισε πλάτη και το έβαλα κοιταχτηκα στον καθρέφτη και εκείνη την ώρα γύρισε να με δει.
"ου α ου. Μόνο αυτό λέω. "
" είναι πολύ κοντό όμως"
"έλα να σε βάψω και να φύγουμε γιατί θα αργήσουμε"
"στο τι θα αργήσουμε"
"Εεε; ααα. Εεεε τίποτα, τίποτα. Απλά μην πάμε και στις δώδεκα. Να πάμε νωρίς ε; ήδη είναι δέκα και μισή."
"πολύ μου τα μασάς κυρία μου. Τελείωνε να τελειώνουμε μια ώρα γρηγορότερα με όλα αυτά "

Αφού έχουμε τελειώσει και μπει στο αυτοκίνητο η μαργαρίτα οδηγάει και δεν ξέρω που πάμε.
" ακόμα δεν μου είπες που πάμε "
" θα δεις " μου λέει και μου κλείνει το μάτι.

Παρκάρω εδώ και πάμε με τα πόδια.
" ότι πεις αφεντικό "

Αφού περπατήσαμε ένα πεντάλεπτο φτάσαμε έξω από το μαγαζί.

"μαργαρίτα; τι κάνουμε εδώ;"
Γυρνάω να την κοιτάξω με το χέρι μπροστά στο στόμα.