Bir RAPUNZEL Masalı: Bölüm-16

1K 79 2
                                    

5 Ocak Perşembe.

İyi okumalar diliyorum canlarım.

.

.

.

Cem hala adama korkuyla bakarken, adam "Hepiniz evimize hoşgeldiniz. Lütfen buyrun. Oturun. " dedi.

Hepimiz yerdeki minderleri oturduk.

Adam duvarın önünde otururken bizde etrafında yarım ay şeklinde oturmuştuk.

"Kusura bakmayın etraf biraz dağınık. Malum. Özel misafirlerimiz için, özel hazırlıklar yaptık. " dedi son kelimesinde Cem'e bakarken.

Cem'in bakışları o kadar komikti ki. Zor tutuyorduk kendimizi.

Diğerlerinin de bir şeyden haberi olmadığı için onlar da biraz korkmuş gibilerdi.

Adam gözlerini tekrar kapattı ve bir süre öyle kaldı. Sonra garip garip sesler çıkarttı ve bir anda titremeye başladı.

"Kimse yok!! Kimse yokk burda!!" dedi ve ayağa kalkıp mumları söndürdü. Her yer kapkaranlık olmuştu.

Cem "Açın ışıkları Lann!!" dedi endişeyle.

Sonra omzuna dokunan el ile hızla arkamı döndüm. Adam arkamdaydı.

Bismillahirrahmanirrahim.

Elimi tuttu ve kaldırdı. Planlı olduğunu bildiğim halde korkuyorum lan. Çocuk nasıl korkmasın.

Yavaşça ayağa kalktım ve adamın peşinden gittim. Baran abim "Lan açsanıza ışıkları!!" deyince gülmemek için dudağımı ısırdım. Çok komik olacaktı.

Adamın beni getirdiği odanın ortasında bir sandalye vardı. "Sen otur buraya, ben seni bağlicam şimdi. " dedi.

" Tamam." dedim ve oturdum.

Adam beni bağlarken diğer odanın ışıkları açılmıştı. Karşımdaki bilgisayardan onları görebiliyordum.

Herkes etrafına bakıyordu ve yokluğumu fark etmişlerdi. Çok endişeli görünüyorlardı.

Ben onları izlerken, odadaki hoparlörden ses geldi.

"Cem. Herkes o odadan çıkacak, sen kalacaksın. Odadaki anahtarı bul ve gizli odayı aç. Siz de odadan çıkın ve odanın dışındaki diğer odalara dağılın. Oradaki anahtarları bulup, gizli odaları açın ve küçük kıza ulaşın. " dedi.

Hehhee. Şimdi başlıyor işte eğlence.

.

.

.

Cem Bozdağlı

Herkes odadan çıkarken tek ben kalmıştım bu ürkütücü yerde.

Allahım yaaa.

Ne biçim kuzenlerim var benim. Biri de çıkıp demedi ki Cem aşkımız ile kalalım. Başına bir şey gelir.

Şurdan çıkalım da vurayım hepsine.

Ay ya da vurmayayım. Baran aşkom döver sonra.

Hadi bismillah.

Bulalım şu anahtarı da. Hemen çıkalım şuradan.

Yavaşça etrafa bakmaya başladım.

O sırada önüme birinin atlaması ile çığlık atıp yere düşmem bir olmuştu.

"LAAANN!!!!"

Tövbe estağfurullah. Adamın ayakları ters...

Allahım ben daha çok gencim yaa.

Bir RAPUNZEL MasalıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin