25 yaşında ünlü, genç bir ressamım. Kimseye kendimi göstermesem bile, herkes beni nü çizimlerimden tanır.
*Nü cibildak cizim*
Atölyemde çizim yaparken telefonum çaldı. Arayan asistanım Jae idi.
JAE
Merhaba efendim.
TAEHYUNG
Merhaba Jae.
JAE
Efendim Seul dışından bir iş teklifi geldi.
Elimdeki boyaları bıraktım.
TAEHYUNG
Nasıl bir iş?
JAE
Namyangju'da ki, bir yetimhanede-
TAEHYUNG
Dur tahmin edeyim, küçük çocukları eğlendireceğiz.
JAE
Evet efendim.
TAEHYUNG
Demek bu sefer nü yapmayacağım ha?
Güldüm.
TAEHYUNG
İşi kabul ettiğimi söyle.
JAE
A-ama efendim sizin gibi bir sanatçı için parası çok az.
TAEHYUNG
Çocuklar paramdan daha önemli Jae. Onları ara ve işi kabul ettiğimi söyle.
JAE
Anlaşıldı efendim. Onlara sözleşmeyi gönderip, size haber vereceğim.
Ortak çalıştığım herkese sözleşme imzalattırıyordum, çünkü insanlar sadece beni takma adımla biliyordu; V.
Bir kaç saat sonra Jae beni aradı.
JAE
Efendim, sözleşme maddelerini mail yoluyla karşı tarafa gönderdim. Gizlilik konusunda hiç bir endişemizin olmaması gerektiğini ve sözleşmeyi imzalayacaklarını söylediler. Yarın sözleşmeyi imzalamaları için, karşı tarafa göndereceğim.
TAEHYUNG
Tamam Jae...Ha bu arada, ne kadar sürecek bu iş?
JAE
1 belki 2 ay. Yetimhane de bir kaç günlüğüne çocuklara etkinlik düzenleneceği söylendi.
TAEHYUNG
Anladım Jae. Teşekkürler bildirdiğin için. Saat zaten yeterince geç oldu. Gelen iş tekliflerini kontrol etmeyi bırak ve dinlen.
JAE
Pekala efendim. İyi günler.
Telefonu kapattım ve atölyede ki odama gittim. Üzerime bulaşmış boyalı kıyafetleri çıkartıp, dolaptaki yedek kıyafetleri giydim.
TAEHYUNG
Ahh, çok acıktım.
Atölyeden ayrıldım ve şık bir restorana gittim.
