1 HAFTA SONRA
Jimin'in zorlamasıyla psikoloğa gitmiştim. Jimin ise dışarıda beni bekliyordu.
YEJUN
Hoş geldiniz Taehyung bey. Ben psikolog Yejun.
Psikoloğun karşısına geçip, oturdum.
TAEHYUNG
Aslında hoş bulmadım. Sizinle konuşmak istemiyorum.
YEJUN
Anladığım kadarıyla zorla buraya geldiniz. Bir doktor arkadaşım sizinle görüşmemi çok istedi. Anlattığına göre, kaza sonucu 2 yıl komada kalmışsınız.
TAEHYUNG
Yani?
YEJUN
Sizin gibi komada kalan bir kaç hastam daha oldu. Uyandıklarında yaşadıklarını sindiremeyenler, komadayken gördüklerini gerçek sanıp, uyandıklarında ise aslında gerçek olmadığını anlayıp, intihar etmeye kalkışan hastalarım oldu.
Yutkundum.
YEJUN
Burada konuştuklarımız, burada kalacak.
Sırttım.
TAEHYUNG
Her zaman böyle diyorsunuz değil mi?
Psikolog sırıttı.
YEJUN
Pekala...
Psikolog masasındaki kağıtları kaldırdı ve telefonunu bana göstererek kapattı.
YEJUN
Gördüğünüz gibi, telefonumu kapattım ve kağıtları kaldırdım. Bu da hiç bir şekilde not almayacağımı gösterir.
Etrafa bakındım.
YEJUN
Siz o saydıklarımın hangisini yaşıyorsunuz?
Psikolog Yejun'a baktım.
YEJUN
1. Mi? 2. Mi?
TAEHYUNG
2.
YEJUN
Pekala, komadayken ne gördünüz?
TAEHYUNG
Çıkmak istiyorum bu kadarı yeterli mi?
YEJUN
Sizi dışarıda bekleyen kişiye hiç bir şey anlatmayacağım. Endişelenmeyin. Siz çocuk değilsiniz ve durumunuz hakkında onunla konuşmayacağım.
TAEHYUNG
Dışarıda beni birinin beklediğini nereden biliyorsunuz?
YEJUN
Hastalarımı dışarıda bekleyen birisi varsa, hastalarım bana bir şeyleri anlatmakta çekinir, çünkü onlara söyleyeceğimi düşünürler. Ama buraya tek gelen hastalarıma "nasılsın?" Diye sorar sormaz, bana içindekileri anlatmaya başlarlar.
