Ailemden kalma bir çiçekçi dükkanı işletiyordum.
Dükkandaydım ve dükkanı kapatıp, dükkanda kaldığım odaya gittim.
JUNGKOOK
Parayı attı mı acaba?
Telefonu alıp, hesabıma baktım.
JUNGKOOK
NE?! SİKTİR! 1 MİLYON WON MU!
*14500 TL*
Gözlerimi kırpıştırdım.
JUNGKOOK
N-neden bu kadar çok?! Yarında mı 1 milyon won alacağım?!
Yatağıma uzanmış sevinçten tepiniyordum.
JUNGKOOK
Ah tanrım şükürler olsun!
Bir süre sonra dükkanın kapısını, birinin kaba bir şekilde tıkladığını duydum.
JUNGKOOK
Bu da ne şimdi amına koyayım?!
Yataktan kalktım ve dükkanın kapısına yöneldim.
JUNGKOOK
Sen kimsin be!
Kapıyı açtım. Donakalmıştım
JİWOON
Suratının haline bakılırsa beni özlemişsin.
Jiwon elini saçıma götürdü ve saçımı kulağımın arkasına attı.
JUNGKOOK
S-sen ne zaman geldin?
Jiwoon yurtdışına çıkmıştı ve ne kadar kalacağını söylememişti. Uzun bir aradan sonra onu tekrar görmüştüm. Bedenimi korku ve endişe kaplamıştı.
JİWOON
Bu gün geldim. Uçaktan iner inmez yanına geleyim dedim.
Jiwoon içeriye girdi ve kapıyı kapattı.
JİWOON
Senin için bir ev bile tuttum ve kirasını ödüyorum, ama sen burada kalmayı tercih ediyorsun.
Jiwoon etrafa bakındı ve derin nefes alıp verdi.
JİWOON
Canım bu gece seninle kalmak istiyor.
JUNGKOOK
O-olmaz.
JİWOON
NE?!
Bağırdığı için irkilmiştim.
JİWOON
Olmaz mı?!
