Hoseok hyung'un evine gelmiştim.
HOSEOK
İçeri gel Taehyung.
İçeri girdim ve ikimiz de oturma odasına doğru ilerledik. Jungkook beni görünce ayağa kalktı. Ağladığı her halinden belli oluyordu.
HOSEOK
Uzatmayacağım ve direkt konuya gireceğim.
Hoseok hyung'a döndüm. Olanları anlamıştım.
HOSEOK
Jungkook bana her şeyi anlattı.
Tekrar Jungkook'a döndüm.
TAEHYUNG
Neden ağlıyorsun?
Jungkook'a yaklaştım.
TAEHYUNG
Korktuğunu biliyorum fakat korkacak hiç bir şey yok.
Elimle Jungkook'un göz yaşını sildim.
HOSEOK
Bak Taehyung, kardeşimi polislere verme niyetinde değilim. Bu yüzden bir plana ihtiyacımız var.
TAEHYUNG
Dün Namjoon ile konuştum.
HOSEOK
O da kim?
TAEHYUNG
Bir hyung'um. Bir de eşi Jin hyung var. Dün onlarla konuştum. Bir plan yapacaklarını söylediler. Tabi ki ben de boş durmayacağım. Sabaha kadar uyumadım ve ne yapmalıyız diye düşündüm.
HOSEOK
Bir şeyler bulabildin mi?
Kafamı iki yana salladım.
TAEHYUNG
Hayır. Maalesef. Sağlıklı düşünmeye çalışıyorum fakat aklıma bir fikir gelmiyo-
JUNGKOOK
Neden bir plan yapmaya çalışıyoruz? Polis-
TAEHYUNG
Sana söyledim. Ceset tanınır halde değildi ve kimse cinayetten şüphelenmemişti. Polislere gidip, gerçekleri anlatmayı düşünme. Onların cinayetten şüphelenmemesi içimize gelir.
HOSEOK
Taehyung haklı Jungkook. Sakın polislere her şeyi anlatmayı düşünme.
O sırada Namjoon hyung beni aradı.
TAEHYUNG
Namjoon hyung arıyor!
Telefonu açtım.
TAEHYUNG
Hyung!
