3 AY SONRA
Bu süreçte Jae'ye evi, arabayı satın aldırtmıştım. Jungkook ise benimle yaşıyordu.
Jungkook yetimhanedeydi ve yarım saat sonra işi bitecekti. Oturma odasında uzanmış telefonumla uğraşıyordum.
Daha sonra kapı çaldı.
TAEHYUNG
Onu ben alacaktım. Neden erken geldi ki?
Kalktım ve kapıya gidip açtım.
TAEHYUNG
Bana sürpriz yapmak istedin değil-
Kapıda kimse yoktu.
TAEHYUNG
Ha?
Kapıyı kapatacakken yerde bir sarı kasımpatı çiçeği gördüm.
TAEHYUNG
Siktiğimin çiçeğini buraya kim koydu?!
Çiçeği elime alır almaz ağlayan bir erkeğin sesini duydum.
TAEHYUNG
Hey?! Kim var orada?!
?
Umudumu yitirmeye başladım.
Sesin nereden geldiğini anlamaya çalışıyordum. Çiçeğe baktım. Bu çiçek, üzüntüyü ve ihmal edilmiş bir aşkı sembolize ediyor.
Evin dışına çıktım ve etrafa bakınmaya başladım. Fakat duyduğum ağlama sesi de ortadan kaybolmuştu. Çiçeği ise yoldaki bir çöpe attım.
TAEHYUNG
Milletin derdi ne böyle amına koyayım.
Eve gidip, içeriye girdim.
TAEHYUNG
Ellerimi yıkayacağım!
Ellerimi yıkadıktan sonra tekrar oturma odasına gittim.
TAEHYUNG
Kameradan bakacağım.
Yukarıdaki odaya çıkıp, evin kameralarını gösteren laptobu açtım ve bakmaya başladım.
TAEHYUNG
Ha?! NE?!
Şaşırmıştım.
TAEHYUNG
Çiçek neden görünmüyor?! Evden çıktığımı görebiliyorum, kapının önünde çiçek olduğunu da gördüm ve o çiçeği alıp, çöpe attım! Nasıl?!
Tekrar tekrar izlemeye başladım.
TAEHYUNG
Çiçek gördüğüme eminim! Bu-bu nasıl olabiliyor?!
Kafam karışmıştı.
TAEHYUNG
Anlam veremiyorum, neler oluyor?
