You're not like him [ZAKOŃCZONE!]

-Rozdział 10-

Wstałam czując piekący ból na udach i brzuchu. Przypomniałam sobie co wczoraj zrobiłam. Uśmiechnęłam się pod nosem i poszłam do kuchni. Nathaniel siedział przy stole. Spojrzał się na mnie i sztucznie się uśmiechnął

-No podejdź kochanie- położył nacisk na ostatnie słowo

Podeszłam do stołu i powoli usiadłam. Przełknęłam ślinę i spojrzałam w oczy chłopaka. Były zimne, pozbawione uczuć

-Jeśli będziesz tak do mnie mówić jak ostatniego wieczoru, możesz skończyć nawet gorzej

-Przepraszam- wydukałam z siebie

-Przeproś jeszcze raz

-Przepraszam- łzy zebrały mi się w oczach

-Już nigdy nie wypominaj mi, że całuję się z innymi dziewczynami- warknął i wrócił do jedzenia

Wstałam powoli od stołu i poszłam się ubrać. Bluza i ciepłe dresy, tradycyjna ,,kreacja" Sophie. Wybrałam kurtkę i ciepłe buty i wyszłam z domu. Pierwszy raz w roku padał śnieg więc wystawiłam język i zaczęłam się kręcić. Śnieżki wpadły mi do buzi, zaczęłam się śmiać. Zima to pora roku, którą uwielbiałam od zawsze,  sprawiała ona, że problemy znikają (no chyba, że chodzi o zaśnieżony samochód i poślizgi). Poszłam kopiąc kupy śniegu i uśmiechając się pod nosem. Wzięłam telefon i stwierdziłam, że napiszę do Chase'a

Chase<3

-Hej Chase, chcesz się spotkać?

-Strasznie pada, nie wolisz zostać w domu?

-No chyba ty:P. Dawaj wychodź, spotkamy się w parku

-No dobra, już się zbieram maluszku

Z uśmiechem satysfakcji skierowałam się do parku. Usiadłam na ławce, a już za chwilę zobaczyłam sylwetkę Chase'a w oddali. Pomachałam do niego, podbiegłam i przytuliłam. Zrobił wielkie oczy

-A co ty taka radosna?- uniósł brew i odsunął mnie od siebie

-Pada śnieg!- podskoczyłam i uśmiechnęłam się od ucha do ucha- uwielbiam śnieg!

-A ja nienawidzę- przewrócił oczami i poprawił kosmyk moich włosów- ładnie wyglądasz

-Dzięki- poprawiłam włosy

-Idziemy coś zjeść?

-Ja już jadłam- spuściłam lekko głowę

Tak. Jadłaś. Gumy i wodę.

-Ostatnio schudłaś

Uśmiechnęłam się w duchu. Naprawdę to widać?

-Jem zdrowiej- posłałam mu wiarygodny uśmiech

-Mhm- potaknął i szedł dalej

Zabrzmiał jakby mi nie wierzył. Ale jakoś bardzo się tym nie przejęłam

-Co jadłaś?

-Tosty- tradycyjna, bezpieczna odpowiedź

-Okej

Poszliśmy dalej. Porzucaliśmy się śnieżkami, a chłopak zaprosił mnie do swojego domu. Nie miałam ochoty wracać do Nathaniela więc się zgodziłam. 

Kiedy weszliśmy do jego mieszkania, zrobił nam obu kakao. Wypiłam je ze smakiem i poszłam usiąść na kanapę. Przykryłam się jakimś kocem, który znalazłam obok siebie.

-Hej Soph, tylko mi tu nie zasypiaj

Lekko się uśmiechnęłam

-Postaram się