ᴅᴇʟᴛᴀ-ᴊᴀʏᴋɪ ✓

22

dersten çıktığım gibi jungwon'un yanına gitmiştim. ikimize de çoktan yemek almıştı.

"dün gece uyumamış biri olarak çok enerjiksin bakıyorum?" dediğinde göz devirmiş "riki mi söyledi?" dediğimde "onunla senden daha yakın olmaya başladım ağla" demişti.

omuz silkip önümdeki yemeklere dönmüştüm.

"senin bir şeye canın mı sıkkın?"

"ne olabilir won? gayet mutluyum işte. sen sorunlarını çözdün başımı ağrıtmayı bıraktın..."

"tabii"

"...riki ile güzel giden bir ilişkimiz var. sadece uyumadım ya ondan fiziksel olarak yorgun görüyorsundur"

"hayır fiziksel olarak yorgun olmadığını gördüm az önce jay. bana bahaneler sunarak ikna edemezsin. riki'yi nasıl ikna ettin bilmiyorum ama çocukluk arkadaşıyız biz biliyorsun değil mi?"

"riki ile ne konuştunuz?"

"bana sen de bir şey olduğunu hissettiğini ama kendisini söylemediğini sonra da dedikleriyle inandığını söyledi"

"inanmamış kısacası"

"ben de inanmadım. sen ne anlatmıyorsun bana jay? tamam riki ile aranızda ne geçti onu bile daha anlatmadın çünkü seni boşladım ama ne oluyor?"

"hayır beni boşladığın yok. bir şey olduğu da yo-"

"sakın bir daha reddetme beni" dediğinde omzumu düşürmüştüm. çubuklarımla deştiğim kimbaplara baktığımda dudağımı ısırmıştım.

"bak bir şey var belli ki bana anlat?"

"jungwon, tamam bak-"

"sevgilim~" riki gelip arkamdan ellerini masaya dayamış ardından boynuma öpücük kondurmuştu. ayağa kalkmış ve ona sarıldığımda jungwon da arkadan sunoo'nun geldiğini görmüştü.

biz ayrıldığımızda jungwon ile göz göze gelmiş susması için işaret etmiştim.

yanıma gelip fısıldayarak "yakında anlatmazsan ben de bir şey olduğunu kabul ettiğini riki'ye söylerim" demişti.

"jungwon" diyerek sert bir şekilde onu uyardığımda omuz silkmişti.

"ne yapıyorsunuz ya biz geldik odağınız yine de birbirinizde" diyen riki ile ona dönmüş masaya oturmuştum.

"dedikodu yapıyorduk değil mi jay?" dediğinde kafamı salladım. sunoo da yemekleri getirdiğinde hep beraber konuşmaya başlamıştık.

ve ben bir ay boyunca sınavlardan dolayı hiç kimseye hiçbir şey anlatmamıştım.

<>

son sınava girmem ile jungwon da kendi sınıfından çıkmış yanıma gelmişti.

"gerçekten bayılacaktım neredeyse en azından çalıştığımdan daha kolaydı"

"dedi ve 20 aldı"

"aman daha final var 20 alsam da olur"

biz gülüşürken fakültenin çıkışında sunghoon bekliyordu. şaşırarak tepki verdiğimde o da buruk bir şekilde gülümseyip kollarını açmıştı.

ona sarıldığımızda jungwon "hani bugün meşguldun abi ne oldu?" dediğinde cevaplamamış "sonunda çıktınız sınavdan" diyerek bize gülümsemişti.

"bugün pizza yemeye ne dersiniz?"

"bilmem? başım ağrıyo evde yatsak beraber?" dediğimde jungwon onaylamıştı.

"bence çok mantıklı"

"ben ısmarlıyorum ama"

"yok bu daha mantıklı yürü jay başımız ağrımıyor" dediğinde sunghoon ile göz göze gelmiş saniyesinde ikimiz de kahkaha atmaya başlamıştık.

"abi kardeş olduğunuzu unutuyor arada ve aynı evde yaşadığınızı"

<>

"ailesiyle görüşmek istedim çünkü ben staja başladım onun da son yılı ki jake hepinizle tanıştı. annemlerle aram ne kadar bozuk olursa olsun onlar bile tanıştı ama jake hala kabul etmiyor"

jungwon ile bakışmış ne diyeceğimizi bilemeyerek sessiz kaldığımızda "işte ben de diyecek bir şey bulamıyorum ama aramıza soğukluk girmeye başladı"

"sen onun için ben kızgınlıktayken annemlerde kaldın abi. daha ne yapabilirsin ki?" diyen jungwon'u onaylamıştım.

"sen son zamanlarda -bizden saklamadıysan tabii- bir şey yapmadıysan sorun bence seninle ilgili değildir" dediğimde elindeki bira bardağında gözünü gezdirdiğinde derin bir nefes alıp konuşmaya başlamıştım.

"bakın sizi kaç yıldır tanıyorum ve ailenizin sizi sokmaya çalıştığı kalıplardan kaçıyorsunuz. mesela onlara karşı koyamayıp tıp okuyorsunuz ama bunu onlar için değil sevdiğiniz için yapıyorsunuz" onayladıklarında "asla o evden çıkamam diyordunuz artık beraber bir evde yaşıyorsunuz."

"siz kendinizce sorunlar yaşarken onun da sorunları olmuştur hiç üstüne gittin mi?"

<>

evet bu bolum jakehoonu unuttugum icindi