Perfect Love

Yeni Arkadaşlar

Harry:

Harry yüzündeki ıslaklıkla uyandı onu yalayan bir adet Eve uyandığını görünce daha mutlu olmuş ve Harry'i dahası mümkünmüş gibi biraz daha yalamıştı. " Sana da günaydın Eve yeter artık uyandım! Sayende elimi yüzümü yıkamama gerek kalmadı sanırım." Diyip kıkırdamıştı.

Aşağı indiğinde annesi kahvaltı hazırlıyordu. "Günaydın aşkım çok mutlusun." "Evet Louis ile aram eskisinden bile daha iyi çünkü anne." Anne umuyordu ki bu hep böyle sürsün. Ikisi de hep mutlu olsun.

Telefon çaldığında ikisininde gözü ona gitti. "Louis" yazısını görünce kalbi çıkacak zannetti Harry. "Efendim Louis." "Öncelikle Günaydın Harry , bugün müsait misin diye soracaktım da?" Harry annesine baktı annesi 20 lik çocuklar gibi zıplayıp kafa sallıyordu. Annesini bir süre izledikten sonra "Aslında bir işim yok bir şey mi oldu?" Diye yanıtladı onu.

" Şey bizimkiler seninle tanışmak istiyor da eğer istersen tanıştırmak isterim?" Harry ne diyeceğini bilemiyordu açıkçası korkuyordu ya kendini beğenmezlerse ya Louis'e layık görmezlerse ve onunla ilişkisini kesmesi gerekirse. "Louis ben yapamam çok utanırım hemen herkesle konuşamam olmaz yok sonra olsa." Louis onunla tek buluştuğunda da çok eğleniyordu ama artık arkadaşlarıyla tanışması gerekti.

" Bak Harry ben yanındayım ayrıca arkadaşlarım seni en başından beri biliyordu ve hep seninle olan arkadaşlığımı desteklediler Niall'ı hatırla o sana kötü mü davrandı hmm. " Harry derin nefes aldı. "Ama o, o zaman benim otizimli olduğumu bilmiyordu." " Biliyordu Harry o gün Niall evden çıkmadan önce onlara anlattım ve hepsi seninle arkadaş olmamı istedi en çokta Niall."

Harry titriyordu ne yapacaktı bahanesi kalmamıştı ayrıca gerkcekten çocuklar onunla tanışmak istiyordu . Annesine baktı. "Git oğlum bakarsın birkaç arkadaşın daha olur!" Olur muydu ki? " Şey tamam Louis ." Louis daha fazla sevinemezdi. Gizli destekçisi olan Anne' e daha sonra teşekkür edecekti. " Tamam ben yarım saate seni almaya gelirim olur mu?" "Olur ." Telefonu Louis'in yüzüne kapatı. "Anne ben ne yapacağım bittim kesin bittim!" Annesi ona baktı gülümsedi." Sakin ol aşkım bu gün eve döndüğünde çok mutlu olacaksın bak gör."

Hemen kalkıp giyecek bakmaya başladı. Ne giyse yakışmıyordu yani kendisi öyle düşünüyordu. "Annneeee!" Anne hızla yukarıya çıktı. "Harry iyi misin oğlum?" Harry ona baktı ve " Giyecek hiçbir şeyim yok !" Kadın kahkaha attı. Bu Harry'i daha çok kızdırdı tepiniyordu olduğu yerde Anne onun bu halini görünce daha çok güldü. "Dur tamam yardım edeceğim!"

Anne'nin de yardımıyla siyah balıkçı yaka kazak ve buz mavisi pantolon altında da siyah bot giymişti. Sade ama şık olmuştu. "Louis beni böyle beğenir mi sence anne?" Harry'nin gerginliğini şimdi anlıyordu Anne. "Harry sen Louis'den hoşlandın mı yoksa?" Çocuk utançtan yerin dibine girmek üzereydi. " Annee!" Bir kahkaha daha patlattı Anne. "Harry bu kötü bir şey değil ki canım hatta bu çok güzel bir şey." Harry annesine döndü. "Ya o da babam gibi bırakırsa bizi?"

"O zaman ne yaparız anne bunları düşünmemem gerek o beni arkadaş olarak görüyor ben ne düşünüyorum!" Anne onun sakinleşmesi için saçını okşadı bunu severdi Harry domunulmayı sevmese bile saçlarından okşanmak onu mutlu ederdi. "Belli mi olur oğlum o da seni sever daha mutlu olursun hmm?" Harry bir düşündü mükemmmel olurdu. Kafasını iki yana salladı düşünceleri atmak için. "Bana neler düşündürüyorsun anne ya !" Anne onun üstüne gitmemek gerektiğini anladı.
" Tamam hadi hazırsan aşağı inelim Louis birazdan gelir."