Perfect Love

FINAL

Iki Yıl Sonra:

"EVET!" Damat evet cevabını verince herkes alkışlamaya ve tezahürat yapmaya başlamıştı. Papaz da onların yeminlerini kabul edip sahneden inmişti. O sırada ise damatlar birbirlerini izliyordu. Daha fazla dayanamadan birbirlerini öpmeye başladılar.

Misafirler tekrar alkışladı. Köşede ağlayan bir adet Niall bulunuyordu. "Onlar benim bir numaralı çiftim!" Herkes onun dediğine kahkaha atmaya başlamıştı.

"Aşk olsun Ni bir numaralı çiftin biziz sanıyordum." Niall önündeki gence burun kıvırdı. "Çıkın önümden bir numaralı çiftim beni bekliyor!" Arkasından gülümseyen bir çift bırakmıştı bu tavrıyla.

"Benim bir numaralı çiftim nasılsınız sonunda evlendiniz haa?!" Evli çift ona dönüp küçümseyici bakışlar attı. "Senin bir numaralı çiftin Harry ve Louis zannediyordum. Ne ara biz olduk."

Niall şimdi de onlara burun kıvırdı. "Bu gün evlendiniz diye size bir kıyak yaptım ama siz ne anlarsınız!" Olmayan saçlarını savurup uzaklaştı.

Niall onlarla konuşurken Louis Harry'i çoktan kenara çekmişti bile. "Güzel sevgilim sizi iki dakika kadar bu alandan ayırmam mümkün mü? " Eğilip zarif elleri öptü ve reverans yaptı. Harry ona gülüp. Ellerini tuttu. "Kesinlike mümkün sevgilim!"

Louis'in ellerini çekiştirip alandan cıktı. "Sende dünden hazırmışsın güzelim ya !" Harry onu çekerken güldü ve omuzlarını silkti. "Ne yapayım Lou'm hem kalabalık sevmiyorum hem seni özledim."

Louis de gülüp onu otelin terasına çıkardı. "Ne güzel düğünleri oldu değil mi? Ama ben olsam otelde değil de kırda falan yapardım." Louis sandalyelerden birine oturdu ve onu kucağına çekti. Harry'e ise bacaklarını ayırıp iyice yerleşmek kaldı.

"Benim sevgilim kırda istiyorsa bizde kırda yaparız düğünümüzü." Harry utanıp bakışlarını kaçırdı. "Ya sen utandın mı? Bebeğim benim elbet seninle evleneceğim seni kimseye kaptırmam!"

"Lou ya o ne öyle barbar gibi bir fikrimi sorsaydın."

"Ne fikri tabi ki benimle evleneceksin! Kaptım seni bir kere bırakmam!"

"Yemin ederim çok şapşalsın. Seni çok seviyorum ben ya!"

Louis de gülümseyip burnunu onun burnunun ucuna sürttü. Dudaklarını da iyice Harry'nin dudaklarına yasladı öpmedi öylece bekledi. Sonra ise dudağını çekmeden konuştu. "Bende seni seviyorum ayrıca şapşal deme müstakbel kocana!"

Harry onun dudaklarına doğru gülünce daha fazla dayanamadı ve baldan tatlı güzel dudakları kendi dudaklarıyla kapadı. Elleri ise rotasını bilir gibi belini bulmuştu. Onu daha çok kendisine yasladı artık göğüsleri birbirine değiyordu. Birbirlerinin kalp atışlarını hissediyorlardı.

Harry'nin elleri ise onun ensesini bulmuştu. Öpücük derinleştikçe elleri Louis'in saçını bulmuştu ağır ağır okşadı o tüy gibi yumuşacık tutamları.

"Bu hisse ne zaman alışacağım ben ya!"

"Alışınca bana da öğret." Louis'in bu lafından sonra ona duygu dolu gözlerle bakıp ona sıkı bir sarılma verdi. Kafasını kaldırıp onun gözlerine bakacaktı ki saçını gördü.