Asgard İçin Evlilik ~Loki~

bölüm 3 gidiş

Ailemle birlikte Asgard'da gitmek için hazırlık yapıyorduk, akşam yemeğine davet edildik. Daha doğrusu beni görmeyi istiyorlardı.

Biz kardeşimle Asgard'a hiç gitme imkanımız olmamıştı. Babamın anlattıklarıyla yetindik. Şimdi kardeşim Cara oraya gideceği için çok heyecanlıydı. Beni sorarsınız Asgard veya bir tanrıyla evlenmek hayalim falan değildi bunların hepsi benim için cehennem den farksızdı.

"Angelina lütfen suratını asma" dedi Cara yüzündeki tebessümle
İç çekerek "nasıl asmayım sizden ayrılacağım.?"
"Saçmalama Odin bir istisna yapabilir. Belki bizde artık Asgardlılar oluruz!" Dedi sevinçle aslında bir ihtimal orada kalabilirlerdi lakin Odin ne derse o. "Lanet olası tanrı!"
Cara tüm şaşkınlığıyla bana baktı
"Angelina kes sesini asgardlılar bizi izliyor olabilir kelleni mi almalarını istiyorsun.?"
"Keşke kellemi alsalar" demekle yetindim.

Bir süre sonra hazırlandık üzerime Cara'nin ısrarıyla kırmızı bir elbise giymiştim. Sade ve Dekoltesi rahatsız edecek kadar açıktı. "Neden kardeşimin istediğini yapıyorum ki!"
"Çünkü beni seviyorsun."
Sırıttı. Elime bir yastık alarak kafasına geçirdim. Bunu hak etti

Annem odaya dalınca ikimizde irkildik. Annemin gözleri direk bana ilişti. Beni bir güzel süzdükten sonra yüzünde tebessüm oluştu. "Çok güzel olmuşsun"
"Hadi ama!"
Cara bizi bölerek konuştu"baksana hangi prensle, evlenecektin?"
Karnıma bir ağrı geldiğini hissettim aniden lafa girişiyle irkildim resmen, tüm bu yaşananlardan babama sormayı tamamen unutmuştum.

"Galiba seni ikinci oğluyla evlendirmeyi düşünüyor." Dedi annem kısık ses tonuyla.
Boğazım düğümlendi daha geçen gün bakıştıgım "kurnazlık tanrısı"
Daha hayatım ne kadar sacmalaya bilirdi. Geçenlerde işime yetişmek için koşturan ben şimdi bir prensle evlenecektim üstelik bu "Loki"

Kendime hakim olamadım ve kahkaha attım tüm bu saçmalıklara hazmetmek çok zordu.
Cara'nin garipser bakışlarına marus kalmıştım. Lakin umrumda değildi istediğini düşünebilir sonuçta onun hayatı değişmiyor

Cara elini omuzuma yerleştirdi "bende senin yerinde olsaydım ağlardım ablacığım, Thor varken Loki.." derin bir nefes aldı kirpiklerini kırmıştırdı. "Sana acıdım."

Annem cara'ya susmasını istiyormuş gibi bir bakış attı. O an Cara susmayı becerdi ki susmasaydi şuan mezarda olacaktı.

Babam içeri girdi "çıkalım bir an önce." Annemle kardeşim odadan ayrıldılar bense yatağımın yanındaki cama doğru ilerledim asgard camcanli gözüküyordu tüm ışıltısıyla.  Hayatım tamamen değişecekti orada hiç rahat olamayacaktım oturmama bile karışacak insanların olacağı aklıma gelince nefes almak zorlaşıyordu..

Bizi dışarıda Asgard'dan gelen bir kaç adam bekliyordu. Ve görmekte alışık olmadığım bir araba tüm kasabadaki insanlar evlerin kapılarında bizi izliyorlardı Cara ne kadar havaya girmiş olsa bile, ben iyice gerildim.

"Prenses Angelina ve Ailesi, lütfen buyrun." Dedi Asgard'dan gelen bir adam önümde eğilerek. İyice nefes almak zorlaşıyordu hiç görmediğim bir adam önüme eğiliyor üstüne üstün, bana prenses diyordu ne ironik..

Hiç görmediğim bu arabaya binmiştik biner binmez kulaklarınım tıkandığını hissettim havalanıyorduk Cara'nin büyüleyici bakışları benimki hiç birşeydi. Babamla annem camlardan gözlerini alamadılar. Bir süre sonra bende cama bakma kararı almıştım uçuyor gibiydik. Tüm dünya ayaklarımızın altında yüzümdeki ifade hem şaşkınlık hemde gülümseme belirlemişti.

Asgardlılar için bu bir hiç lakin bizim için çok şey ifade ediyordu.

Sonuçta uçan arabaya binmek basit birşey değildi bana göre. Bisiklet bunun yanında neydi ki?

Asgard bizden çok uzakta olmadığı için çok çabuk varmıştık. Kardeşimin suratını asıldığını fark ettim "sorun ne"
"Bu arabayı özleyeceğim." Güldüm.

"Lütfen buyrun" dedi bize eşlik eden adam "yüce babamız sizi bekliyor."
"Odin" demek bu kadar zor olmamalı.

İçerisi yine ağzımı açık bırakacak derece güzeldi. Her yer altın rengiyle döşenmiş,
Birinden güzel tablolar ve heykeller vardı..

Odin'nin gelişiyle ailem eğildi o an panikle duraksasam da eğilmeyi başardım.

"Hoşgeldiniz" dedi sesinde neşe var gibiydi

hayal ettiğimden daha yaşlı görünüyordu ve tombul.

Bir kaç saniye sonra eğilme maratonu bitmişti Odin'nin gözleri bana ilişti kalbim iyice hızlı atmaya başladığını hissettim. Bakışıyla iyice panik yapıyordum ne diyecek söz vardı nede tepki. Öylece kaldım.

"Düşündüğümden daha güzelsin kızım." Gülümseyerek
Gülümsemesine karşılık verdim "teşekkür ederim."
"Hadi yemeğe geçelim"
Başka bir odaya yöneldik. Bizi upuzun bir masa karşıladı, üzerinde birbirinden çeşit yiyecekler sunulu bir masa bizim kasabadaki insanlara yetecek kadar vardı. "Bunların hepsini mi yiyordu?"

Kardeşimle ailem masaya doğru ilerlediler lakin ben öylece kalakalmıştım girişin önünde,Ailemin ne kadar mutlu olduğunu fark edince kendimi daha kötü hissettim.

Kulağımda bir nefesle irkildim.
Arkamı döner dönmez karşı karşıya gelmiştik ben ve "Loki"
Üzerinde bir takım elbise vardı siyah bir takım, klasik bir giyimdi.
Gece rengi saçları arkaya doğru taranmış. Onu süzdüğümü fark edince yüzünde sırıtma belirlendi

Dudakları aralayinca birşeyler diyeceğini fark etmiştim, ve bu da benim iyice alev alev yanmama sebeb olmuştu "neden onun önünde savunmasız bir kedi yavrusu gibi hissediyordum, sanki bir sözüyle düşüp bayılacak gibiydim."

"Demek babamın layık gördüğü kız sensin"

Umarım bölümü beğenirsiniz lütfen okuyanlar fikirlerini yazabilir mi<3