Asgard İçin Evlilik ~Loki~

bölüm 12

Loki'nin kapısına varınca içeri girsem mi diye tereddüt ettim, lakin o canavar, Loki hakkında birşeyler söylemişti bu da Lokiyi incittiğini, hissettim

Derin bir nefes alarak kapıya vurmaya yöneldim, lakin kapının hafif aralık olduğunu fark edince duraksadım. Muhtemelen Thor odasına gelmiş, ve çıkarken kapıyı kapatmayı unutmuş olmalıydı. Pek aldırış etmeden odaya girdim.

Loki odasındaki büyük bir camda dışarıdaki manzarayı izliyordu, sırtı bana dönük olduğundan yüzünü göremedim.

"Nasıl oldun diye merak ettim." Dedim sesimin titremesine engel olmaya çalışarak.

Loki hala dışarıyı izliyor bana hiç pas vermiyordu.

"İyi misin" dedim tereddüt ederek.

"Git, burdan" dedi alçak sesle hala yüzü bana dönük değildi

"Derdin ne senin!" Dedim bir iki adım daha yaklaşarak.

Loki gelişimi hissetmiş gibi, bana doğru döndü. Döndüğünde bambaşka birisiydi, yüzü masmavi tıpkı buz devlerin rengindeydi, gözlerin içi kırmızıydı hala aynı görünse de birşeyler değişmişti o bizim Loki değildi asgard'a ait değildi o buz deviydi.

Bu da irkilmeme sebep oldu ve bir kaç adım geri çekildim

Loki adımlarıma bakarak sırıttı başını eğerek "benden korkuyorsun." Dedi alaycı bir tavır yapmaya çalışsa da başarılı olamadı sesinin titredigini hissettim kalbinin kırıldığı ve yapayalnız olduğunu.

"Loki... Sen" dedim boğuk sesle

"Yıllarca gölge oldum," dedi Loki bir kaç adım yaklaşarak ellerini arkaya koydu. Ve yüzüne bakmam için eğildi

"Yıllarca yapayalnız hissettim. Birşeylerin ters gittiğinin farkındaydım ama bu. Bu" konuşurken sesinin titremesi kalbimi paramparça etmişti kim bilir ne acılar çekti..

"Bu hayatımın en büyük kazığı babam denilen adam beni ailemden alıkoymuş, herşeyimi çalmış benden Angelina."

"Küçüklüğümden beri hep kral olmayı diledim, babama layık bir evlat olmayı. Meğerse başından beri seçilen kişi Thor."

Derin nefes almaya çalıştı, kırmızı gözlerini gözlerime götürdü. İlk de zor olsada ona bakmak. Şimdi. Anlıyordum o Lokiydi canavar asla ama asla değildi evet ilk gördüğümde korktum. Lakin artık "senden korkmuyorum Loki," dedim cesaretle. Bir adım ben de attım başını kaldırarak

"Sen canavar değilsin."

"Öyleyim."

"Hayır."

Loki ona daha fazla bakmamam için, tekrar cama doğru döndü "gitmelisin. Babamla ben konuşurum, anlaşmayız derim oldu biter."

Sözlerinden sonra kalbime bir hançer yemişim gibi ürperdim içimde garip bir his doldu, sanki onu kaybetmekten korkuyordum. Anlatılmaz bir his aldı. Bu duygular benim için çok yeniydi.

Ellerimin titremesine aldırış etmeden Loki'nin mavi eline dokundum. Vücudu farklı olmasına rağmen, hiç bir değişiklik yoktu. Aynı sıcaklığı hissettim

"Buz devi olmana rağmen sıcaksın." Dedim yüzümde tebessümle

Loki onun elini tutar tutmaz hafif irkilse de karşılık vermişti elimi tutmuştu. Tanrıda bana karşı boş değil.

"Şuana kadar çekip gitmen gerekirdi, ama sen şuan durmuş bir canavarın elini tutuyorsun."

"Belki o canavar benim hoşuma gidiyordur?"