Asgard İçin Evlilik ~Loki~

bölüm 33 işler karışıyor

Loki'nin dediği gibi muhafızlara göz göze gelmem yeterdi. Beni görür görmez başlarını eğerek istediğim yere kadar eşlik etmişlerdi.
Kaç gün veya kaç hafta oldu bilmiyorum lakin uzun zamandır annemi ve kardeşimi görmemiştim. Onları deli gibi özlüyordum

Uzun bir yolculuktan sonra varmıştık eski kasabama.
Muhafızlar aceleyle arka kapıyı açarak dışarı çıkmama yardımcı olmuşlardı. Bu tüm ilgi karşısında hafiften utanarak yanaklarım kızarmıştı.
Başımı teşekkür edercesine eğdim.
Kasaba sanki geleceğimden haberdar gibi herkes kapısında beni izliyordu.
"Abla!" Sesiyle dudağımda tebessüm belirdi koşarak kız kardeşim beni kucakladı resmen.
Ona karşılıklı vererek sıkıca sarıldım ve kokusunu içime çektim
"Lanet olsun seni özledim!" Dedim geri çekilerek.
"Herhalde özleyeceksin." Dedi gülerek. Gözlerini benden ayırıp arkamdaki muhafızlara döndürünce kaşlarımı çattım.
Baktığı yöne başımı çevirince anladım niçin baktığını.
Muhafızlar dan biri tam onun tipiydi dalgalı ve parlak sarı saçları hafiften gözüne geliyordu yanaklarında belirgin çilleri ona renk katmıştı adeta. Yeşil gözleri kız kardeşim de gezdirince utanmış gibi farklı yöne bakmaya çalıştı.

Gülerek kardeşime döndüm
"Çok fenasın." Dedim omuzuna vurarak.
"Abla tanışmamız gerekiyor." Dedi hala utanmadan gözlerini muhafıza dikmeye sürdürüyordu.
'git tanış Cara. Ben annemi göreceğim" dedim ve eve doğru ilerleyerek kız kardeşim gerçekten dediklerinde ciddiydi ki muhafıza doğru ilerlemeye başlamıştı muhafız kızın gelişiyle yüzündeki utanç dışa yansıyordu.
Birbirinden etkilenmişler..

(ODİN'DEN )
Tüm yaşananlardan sonra toplantı kararı alınmıştı aceleyle yetişmeye çalışıyor ve ne söylemem gerektiğine karar vermeye çalışıyordum. Lakin aynı zamanda tüm bu işler beni fazlasıyla yormaya başladığını hissediyordum. Galiba kraliçe beni çağırıyordu..
Sonunda konsey odasına varınca derin bir nefes saldım yanındaki muhafıza burda durmasını söyledim ve içeri girdim. Girer girmez saygıyla herkes ayaklanarak başlarını eğdiler.
Masanın başına oturunca oturmalarını söyledim.
"Lütfen sorularınızı hemen sorun. Fazla sohbet etmeye vaktim yok". Kaba görünmek istemezdim fakat artık nefes almak bile zorlaşıyordu eski odin'den eser yoktu.
Konsey üyeleri birbirine bakmaya başladılar kim önce neyi soracaklar diye şaşkına dönmüşlerdi.
Lakin biri cesaretli davranarak konuya girdi
"Efendim asla size karşı çıkmak istemem en iyisini siz bilirsiniz." Söyleyeceği şeyden oldukça çekindiği bariz belliydi. Nefes alarak elimle konuya girmesini işaret ettim.
"mjolnir yıllarca oğlunuzdan başka kimseye itaat etmemişti. Lakin şimdi gelininiz olacak prensese itaat ediyor tıpkı oğlunuz Thor'a gibi." Dedi titrek sesle başımı dik tutarak ne demek istediğini anlamaya çalışıyordum. Diğer üyelerden biri araya girerek dikkatimizi çekti
"Bu çok inanılmaz birşey yüce babamız Odin. Böyle bir güce sahip olmak. Çok nadirdir ve şimdi prenses bu güce sahipken diğer oğlunuz Lokiyle evlendirmek ne kadar mantıklı?" Bu üye kendinden o kadar emin konuşuyordu ki kaslarım çatıldı söylediğine anlam versem de bir şüphe benimde beynime kazıldı diğer oğlum Lokiyle evlendirmek doğru muydu?
"Loki'yi herkes çok iyi tanıyor ki kendi adının hakkını veriyor. Ve geçen aylarda kendisini ölü göstererek tahtın başına geçme planlarını kimse unutmadı." Kaşlarım catilmaya devam etti Lokiyi durmadan kötülemeye başladılar. Ve garip olan şeyde doğruydu..
"Efendim bu nedenle Lokiyle prensesin evlenmesi doğru değil. Loki kızın kafasını karıştırabilir size düşman olursa ve bu güçle.." diğer üye lafı tamamlamak için araya girmişti ve becerebilse de çekinerek konuşması gözümden kaçmadı.
Başımı sallayarak konuşmaya çalıştım.
"Hepinizin endişesini anlıyorum. Ve bunu gözden geçireceğim merak etmeyin en iyisini bende istiyorum" çok güçlü durmaya çalışıyordum hasta ve yorgun olduğumu görmemeleri lazımdı. Zira bu beni kötü etkilerdi.
Ben ayaklanarak herkes ayaklandı ve tekrar başlarını eğdiler.

(Thor'dan.)
Durmadan Angelina'nin gücü aklıma geldikçe rahatsız oluyordum. Sıradan muhafızın kızı nasıl olurda mjolnir'nin gücüne sahip olabilirdi.
Elimi başıma koyarak iç çekince Jane gerildiğimi fark etmiş gibi yanıma doğruldu.
Elini sırtına koyarak "ne oldu?" Dedi endişeyle ona bakarak gülümsemeye çalıştım lakin başaramadım ve dürüst olmam gerektiğine karar verdim.
"Şu kız Angelina." Konuya girmeye çalıştım Jane koltuğa oturmuş beni dinlemeye koyuldu.
"Ha şu senin gücüne sahip olan. Çok hoş bir kadın ona teşekkür etmem gerekiyor." Dedi tebessüm ederek kaşlarımı çatarak anlam vermeye çalıştım
"Niçin edeceksin?" Jane utanarak gözlerini kaçırmaya çalıştı.
"Onun sayesinde sana birşey olmadı yanımdasın.." gülümsedim ve yanına doğru ilerleyerek dudağından öptüm..
"Her zaman yanında olacağım Jane." Yanına oturarak göğsüme kafasını koydu kafamı eğerek saçlarına gömdüm. Ve birbirimize sarıldık.
"Bana birşey söyleyecek gibiydin?" Dedi bense mırıldanarak "Birşey yok."
Jane'yi tatmin edemedim ve kafasını kaldırarak bana baktı.
"Canını sıkan birşey vardı Thor gördüm." Dedi
İç çekerek "Angelina'nin benim gücüme sahip olması doğru gelmiyor." Dedim
Jane kaşlarını kaldırarak bana baktı "kıskanıyor musun koca oğlan?" Dedi alaycı tavırla gözlerimi kısarak ne dercesine baktım.
"Hayır tabiki ama bu iyiye gitmez." Dememle Jane yüzünü astı

"Neden?"

"Bilemiyorum ama içimde tuhaf bir his var."