Sin to commit (Valentine Series 1)

Chapter 6

Our scene today is the hyperventilating scene where it would be our first kissing scene in the movie, well its not actually kissing, though.

In this scene, ang mangyayari is late ako pupunta sa isang meeting and while riding a taxi, the traffic is so hectic kaya mawawalan ako ng choice kung hindi takbuhin ito, malapit nanaman yung tatakbuhin kaya hindi na ako nagpapalit sa stuntman, because duh, walang stunt dun, kung gagamit kayo ng stuntman sa pagtakbo sa mainit na araw ang tawag sa inyo maarte.

Pagkatapos noon ay dadating akong tapos na ang meeting at naghihintay sa 'kin ang boss kong nagpupuyos na sa galit, wala namang materials na naiwan sa 'kin for this meeting lahat ay nasa kanya na, I'll face her, catching my breath, kinakapos ng hininga, to the point na kailangan kong mag-acting na nahihilo na ako, she will catch me and make me sit on the chair.

At doon mangyayari ang lips to lips namin ni Miss Ma'am.

Its been three days and Hiraeth's been avoiding me, I haven't had any chance to annoy her, and I thank God that this scene is the one we'll shoot.

Nahihiya ata si Love love.

I chuckled at myself and shook my head, I'm already wearing the office attire of Astra, hinihintay ko na lang na sabihin nila na start na kami.

"Sa tingin mo, straight si Leigh?" Nagulantang ako sa tanong ng manager ko, I looked at her flustered, just by thinking of the possibility na bakla si Hiraeth ay kinikilig na ako.

"E-ewan ko, hindi maamoy ng radar ko eh," I answered, stuttering, I scratched my nape and calmed my flustered system.

"Hmm, pero what if?"

"Shuta, 'wag mo nga akong pag-isipin! Kulang na lang tumugtog sa background yung song na Jopay!" I hissed, tinawanan lang ako ng manager ko, before she could say something, may pumasok sa tent ko and told us na start na raw.

Mainit ang araw, nakakasunog ng balat, pero keri, kinausap lang ako ng head director and guided me to the taxi that I'll be riding.

I waited for the cue while I'm fixing the mic on my polo. When it started I acted panic, looking at my wrist watch and to my sides, "Kuya, matagal pa ba?" I asked the extra.

"Traffic, Ma'am, baka po mamaya pa makarating sa pupuntahan niyo, pero malapit nanaman po tayo," Sabi ni Kuya, looking at me through the rear view mirror.

"Sige ho, lalakarin ko na lang, ito Kuya ang bayad, salamat po," Inabot ko ang one thousand, kinuha niya naman ito.

"Mainit po, Ma'am, sigurado po kayo?" Tanong niya pa, tinunguan ko siya, when I exited the taxi, the cameraman welcomed me, alongside his, well, camera.

I started walking and then running, mainit nga sa balat ang init, naka-heels pa ako, for adlib, I removed my heels, which is actually a bad idea, mainit ang lupa, antih.

Nakalugay lang ang buhok ko kaya habang tumatakbo ay sumasabog ito sa mukha ko, habang tumatakbo ay kasabay ko ang cameraman, I made sure na makikita sa mukha ko ang mga emosyon na dapat makita sa mukha ko dahil ayoko na ulitin 'to.

Pinakita ko ang paghihingal ko, at kahit hindi ko kita ay alam kong namumula na ang buong mukha ko, pinunasan ko rin ang mga namuong pawis sa noo ko.

I reached the restaurant and wore my heels, I pushed my hair back two times. I was breathing pretty heavily because of tiredness, I acted like I was trying to catch my breath, as I look for Chiera's table na alam kong nakaalis na ang mga taong kausap niya.

I saw her looking a bit mad, mayroon din na camera sa gilid at harapan niya, kahit doon sa labas sa glassdoor.

I looked around the restaurant again and saw na halos walang tao, kung may tao man, I know na extra lang sila.