အခန်း ၂၈
ဆေးရုံရဲ့ခွဲစိတ်ခန်းရှေ့က ခုံမှာ သွေးတွေမြင်မကောင်းအောင်ပေကျံနေတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်ထိုင်နေလေသည်။ တံခါးဝကိုစိုက်ကြည့်ကာ လက်မနှစ်ချောင်းကို ပွတ်သပ်နေပုံက စိတ်လှုပ်ရှားမှု့အပြည့်။အဘယ်မျှ ငိုထားသည်မသိ မျက်ဝန်းအတွင်းသားတို့ဟာ အနီရင့်ရောင်သန်းနေလေသည်။
ခြောက်ကပ်ပေကျံနေတဲ့သွေးတို့ကို ဆေးချဖို့ကိုလဲသတိရပုံမပေါ်။တံခါးဝမှာတော့ အထဲကိုမမြင်ရပေမဲ့ ခနခနသွားကြည့်နေတဲ့လူတစ်ယောက်လဲရှိနေ
သေးသည်။
"ဆန်းလေး"
အသံလာရာဆီသို့ တံခါးဝရောက်နေတဲ့မျက်ဝန်းတို့က ရွေ့လျားသွားကြပါသည်။
"အန် အန်တီမေ"
အခုမှအသိဝင်လာသလို ဆန်းထပြေးသွားလေသည်။
"ဦး ဦးသစ်လေ ကျွန်တော်ကြောင့် ကျွန်တော်ဆီလာတဲ့ဓားကို ကာလိုက်လို့ အစ် အင့် ဟီးဟီး ဟီး"
အနားမယူချင်သေးတဲ့ မျက်ဝန်းအိမ်ကစိုစွတ်လာပြန်ပါသည်။အားအင်ကုန်ခန်းနေတဲ့ခြေထောက်တို့က ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်ထိုင်ချလျှက်
"အို ဆန်းလေးရယ် ထပါကွယ် မိုင်းဘာမှမဖြစ်ပါဘူး
အဆင်ပြေသွားမှာပါ ဆန်းလေး အပြစ်မဟုတ်ပါဘူး
ကိုယ့်ကို ကိုယ်အပြစ်မတင်ပါနဲ့ကွယ်"
ယွန်းမေ ဆန်းကိုပြောနေပေမယ့် စိတ်ထဲမှာတော့ ရသမျှဘုရားစာမျိုးစုံရွတ်နေမိပါသည်။နယ်ဘက်ရောက်နေတုန်းသတင်းကြားတာမို့ နီးစပ်ရာလေယာဥ်နဲ့ လာခဲ့တာဖြစ်သည်။ ဂျေး ရဲ့ club မှာဖြစ်တာရော ဆေးရုံကပါ ဂျေး မိဘတွေပိုင်တဲ့ဆေးရုံမို့ မိုင်းသတင်းက အပြင်ကိုမပေါက်ကြားပေ။ သွေးထွက်လွန်ထားလို့ စိုးရိမ်ရတဲ့အနေအထားကြောင့် သူမလဲ ဆန်းလေနီးတူ စိတ်ပူနေမိပါသည်။ သီးသန့်ခွဲစိတ်ခန်းအရှေ့မှာ မိုင်းသူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်နဲ့ ဂျေးပါရှိနေလေသည်။
ဆန်းလေးကို ခုံပေါ်ပြန်ထိုင်ခိုင်းထားရင်း သူမလဲ ခွဲစိတ်ခန်းထဲက ထွက်လာမဲ့ ဆရာဝန်ကိုမျှော်နေမိပါသည်။တစ်နာရီကျော်လောက်ကြာပြီးနောက်ခွဲစိတ်ခန်းတံခါးပွင့်လာလေသည်။
YOU ARE READING
ရာဇဝင်တွင်မဲ့ အနမ်း
Romanceဤစာထဲမှာပါသောအကြောင်းအရာများသည် မိမိ၏ စိတ်ကူးအတွေးအမြင်များသာဖြစ်ပါသည်။ တူညီခဲ့သောအကြောင်းအရာများအမည်များ စာသားများပါခဲ့လျှင် တိုက်ဆိုင်မှု့သက်သက်သာဖြစ်ကြောင်းအနူးအညွန့်တောင်းပန်အပ်ပါသည်။ ပထမဦးဆုံးစရေးတဲ့သူအို့အမှားများလိုအပ်ချက်များပါရှိခဲ့ပါလျှင်...
