PERESTİŞ

PERESTİŞ 8

Keyifli okumalar dilerim...

28.09.2020

Bölüm 8:İzin Alacak Değilim.

.Özden Özcan.

Hafif başını kıpırdatıp bana yaklaştığında ne yapmaya çalıştığını anlamıyordum ama kendimi de geri çekmiyordum... Telefonumun sesini duyduğumda bile geri çekilememişken o başını yastığa bırakmıştı. Ama belimde duran ellerini çekmemişti.

"Telefonda ki kişi ısrarcı bak istersen." dediğinde sanki o komutu bekliyormuş gibi geri çekildim.

Telefonu elime aldığımda İlayda'nın ismini gördüm ve nefeslendim. Tam zamanında aramıştı!

"Efendim İlayda."

"Neredesin Özden? Seni merak ediyoruz."

"Acun yanında mı?" derken ayağa kalkmıştım. Başımı Kubat'a çevirdiğimde gözleri kapalıydı.

"Hayır değil, seni aramaya çıkacaktı zor tuttum."

"Oh iyi, ben şeydeyim." derken gözlerim tekrar ona kaymıştı. Şeye!

"Anladım bir sıkıntı mı var?"

"Ağrı kesici getirebilir misin?"

"Getirmeye çalışırım." sesi heyecanlı gelmişti.

"Tamam kapıya gelince ara." deyip kapattım. Arkamı dönük olduğum Kubat'ın konuşması ile sıçramıştım.

"Umarım evime biri daha girmez." dediğinde başımı iki yana salladım.

"Hayır hayır merak etme." derken pencereye yürüdüm... Kapalı olan perdeyi biraz kaldırıp sokağa baktım. Evlerine gelen giden insanlar, sokakları gezen turistler sarmıştı etrafı. Ben pencereden bakarken arkamda bir beden belirdi.
Kubat bir elini pencereye koyup üstüme doğru eğildi. Nefeslerim sıklaşırken ona bir şey söyleyemiyordum. En sonunda bir elini belime doğru sarınca hızla önüme döndüm ve ittim.

"Ne yapıyorsun?"

"Canımın istediğini." ruhsuz bakan gözlerine bakıp güldüm.

"Sen bunu istemiyorsun... Beni yıldırma planın mı?" diyerek gözlerimi devirdim. Bana anlamsız bir şekilde bakarken tekrar gözlerimi ona dikmiştim.

"Sen sırf ben gelmiyim diye böyle davranıyorsun... Korkayım kaçayım diye bekliyorsun ama bu beni daha çok mutlu ediyor." derin bir nefes alıp pencere ile arasından çıktım.

"Demek ki kendinde değişim gördün... Ya da aklın seninle oynuyor. Böyle biri olmadığını hatırlatıyor ve sen de daha fazla aklın karışsın istemiyorsun ve o yüzden beni ortadan kaldırmaya çalışıyorsun." tek kaşım ona bakarken hiç bir şey belli olmayan gözlerine baktım.

" Ben psikoloğum bu oyunlarla çok karşılaştım... Çabuk yılmam yani. "deyip gözümü kırptım ve çalan telefonumu açtım.

" Geldim Özden. "diyen İlayda için kapıya ilerledim. Otomotiğe bastığımda açılan kapının sesini duymuştum... Daire kapısını açıp beklerken kısa sürede İlayda gelmişti

" Off nefret ediyorum uzun merdivenlerden."herzaman ki söylemleriydi.

" Teşekkür ederim. "diyerek elinde ki ağrı kesici kutusunu aldım.

" Ben gelmiyor muyum? "diyen İlayda'ya güldüm.

" üzgünüm ama gelmiyorsun canım. "

" Ama Özden. "