Keyifli okumalar dilerim.
23.12.2020Bölüm 13 :Hastane
.Özden Özcan.
Kubat'ı arabaya zar zor taşıyıp hastaneye gelmiştik. Arka koltuktan hızla inip acil girişine girdim.
"Sedye getirir misiniz?" akşama kalmış nöbetçi arkadaşlarım bana şaşkınca bakarken bu sefer bağırmak zorunda kaldım.
"Acil sedye." görevliler hızla sedyeye uzandığın da dışarı çıkmıştım. Sedyeye uzandırdıkları Kubat ile hastaneye girdik.
"Hocam neyi var?"
Soru bana yönlendirilse de yanımızda gelen İlayda cevapladı.
"Ateşi 39.9'du sürekli baygınlık geçiriyor birde bunun aksine alkolden zehirlendiğini düşünüyoruz solunumu kötü."
Onlar acil kapısından girdiğinde bende öylece kapıda kalmıştım. Acun'da ardımdan gelmişti.
"Ne oldu?"
"Aldılar içeri." diye mırıldandım. Başını sallayıp acil kapısına ilerledi. O da içeri girdiğinde İlayda yanımdaydı.
"Sen iyi misin?"
"Hayır." oturma alanına gidip oturmuştum.
Acaba ne olduda yine bu kadar içmişti. Yada kendine ne yaptı da bu derece ateşlendi. Dizlerime ellerimi yasladığım da yere doğru eğilmiştim. Alnımı ovalarken kapı açıldığı için başımı kaldırdım.
"Acun ne oldu?"
Acun bir kaç adımda yanımıza gelmişti.
"Kovuldum, görev saatin değil müdahale edemezsin boş kalabalık yapma çık dedi."
"Hangi doktor?"
"Samet Hocaydı."
Başımı salladığım da koridorda ileri geri gitmeye başladım. Sekreter bölümünden biri yanımıza gelmişti.
"Özden hocam getirilen hastanın kaydını yapmamız lazım."
Acun ile bakıştığımızda benim cevap vermemi bekliyordu. Boğazımı temizleyip tekrar kadına baktım.
"Hemen çıktık yanımıza özel eşyasını almadık. Hatta nerede olduğunu bilmiyorum kimliğinin falan kendine gelince konuşsak olur mu?"
"Tabi hocam, isim soyisim?"
O sırada acil kapısı açılıp Samet hoca çıkınca karşımda ki kadını umursamadan hocanın yanına gittim.
"Özlem sonra konuşalım." İlayda yolladığın da Samet Hocadan bir şey duymak istiyordum.
"Özden, hastaya ilk müdahaleyi yaptık, bünyesi çok zayıf düştüğü için ağır bir hastalık atlatacak birde alkolden zehirlendiği belli yinede testler için örnek aldık. Solunumu yavaştı cihazı bağladık şimdilik durum bu."
"Sağolun hocam." hafifçe gülümsediğim de karşımda ki otuz beş yaşlarında ki adam hafif omuzumu tutup sıktı.
"Baygındı ama sürekli ismini sayıkladı istersen yanına geçebilirsin."
Gözümden yaş akarken gülerek silmiştim. Başımı sallayıp acil kapısından girdim. Sanırım şuan onun iyi olup olmadığına bakmam lazımdı. Dört kişinin daha hasta yatağında yattığı alana girmiştim. Kubat en sonda ki yerde yatarken hemen yanına oturmuştum. Hafif gözleri açık bakarken elinden tuttum.
Hemşire serum ile uğraşırken ona dönmüştüm.
"Durumu iyi değil mi?"
"İyi Özden hocam, ilaç takviyeleri ile toparlar."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PERESTİŞ
RomanceBazı zamanlar vardır... Kendine Ailene Arkadaşlarına Sevdiğin insana bile zaman ayıramazsın. Bazı zamanlar vardır...Ki o zamanlar nadirdir. Hiç tanımadığın kişi-ler hayatına girer ve tek odağın o kişi olur... Bütün hayat sistemin o kişidir. Özden bu...