PERESTİŞ

PERESTİŞ 14

Keyifli okumalar dilerim.
02.01.2021

Bölüm 14:Sadece Yardım

.Özden Özcan.

Sabah Kubat'ın yanından hızla ayrılmıştım söylediğinden dolayı utansam da yanlış bir kelime kullandığımı düşünmüyordum. Sonuçta karşımda ki insana bir tişörtü yakıştırdığımı söylemek yanlış değildi.

Öğlene kadar olan yoğunluktan dolayı bir daha yanına gidememiştim, şimdi ise üstümde ki önlüğü çıkarmadan onun yanına gitmeye hazırlanıyordum. Cüzdanımı, telefonumu cebime koyup odanın anahtarını aldım. Koridorda bekleyen hastalara selam verip kapıyı kilitlediğim sırada Sergen'i gördüm.

"Selam."

"Selam, nasılsın."

"İyiyim seni sormalı?" derken bana dönmüştü.

"Ben de iyiyim sağol." hafifçe gülümseyip asansöre geçtik. Öğlen arası olduğu için yoğundu.

Ben acil servisin katına bastığımda Sergen'in sorgulayan tavırları bendeydi. Ona bir şey söylemeden beklediğimde kapılar açılmıştı.

"Görüşürüz." demeye kalmadan benle indi.

"Bir sıkıntı mı var, yemekhaneye geçmiyorsun?"

"Acilde bir arkadaşım var."

"Geçmiş olsun."

Biz zaten bu sırada çoktan acil kapısına gelmiştik. Sergen hala benimle gelirken sesimi çıkarmadım belli ki daha tanımadığı arkadaşıma geçmiş olsun dileklerini iletecekti.

Kubat'ın perdeleri kapalıyken hafifçe açtım, gözleri kapalı yatıyordu.

" Uyuyor musun?"

"Evet." gözleri hala kapalı cevap verdiğinde gözlerimi devirip perdeyi hafif araladım.

"Bende uyuduğunu düşünüyordum."

Sergen'de ardımdan girdiğinde hafif duraksamış daha sonrasında perdeyi hafif açık bırakıp gelmişti.

"Geçmiş olsun."

"Teşekkürler." Kubat kaba bir şekilde bakma gereği duymadan cevap vermişti. Yaptığına kaş çatarken yanına gelmiştim.

"Ateşin var mı?" cevabını beklemeden alışkanlıktan dolayı alnına eğilip dudaklarımı değdirdim.

Kubat'ın eli belimi bulup hafifçe uzaklaştırdığında yakınında ona baktım.

"İyiyim ben."

"Evet ateşin yok."

"Acun kontrol etti, doktordan gelecek habere göre taburcu olacağım."

Kendimi ondan iyice geri çekip Sergen'e döndüm.

"Kusura bakma Sergen, arkadaşım Kubat."

Kubat sonunda Sergen'e döndüğünde elini uzatmıştı. İçinde hala insancıl bir tarafı vardı.

"Kubat."

"Memnum oldum. Sergen."

İkisine gülümseyerek baktığımda Sergen göz kırpıp gülümsemişti. Perde açıldığında Acun gelmişti,bizi görünce şaşırmış daha sonrasında elinde ki poşeti Kubat'a uzatmıştı.

"Hoca sadece çorbaya izin verdi, haberin olsun."

"Sağ ol Acun."

İkisine şaşkınca bakarken Acun'a döndüm. Ne demek istediğimi anlar bir şekilde ensesini kaşayıp önlüğünü düzeltti.