Lanetli Lenora

Buluşma #4

Elçi ormanın karanlıklarında kaybolmuştu, kendi etrafında daireler çizip duruyordu o sırada bir silüet gördü ve titremeye başladı.

Elçi: Si-siz kimsiniz?
Yabancı: Avcı sende av olmalısın.

Ses çok tehditkâr geliyordu ama başka bir silüet daha belirmişti sanki koşmaktan yorulmuş ve nefes nefese kalmış gibi konuştu.

Diğer yabancı: Beklediğim kişi değil.
Elçi: Ka-kaç kişisiniz?
Yabancı: Sen kaç kişilik içinsin?
Elçi: Be-ben Prenses Lenora'nın emri üzerine buradayım bir parşömen getirmemi istedi, lütfen bana zarar vermeyin.
Diğer yabancı: Hey tüysüz varlık sen bu kan emiciden mi korkuyorsun?
Vampir: Pire torbası seni parçalayacağım.
Kurt Adam: Cılız ince dişlerinle mi?

Silüetler birden aydınlandı ve elçinin korkusu çoğaldı kurt adam kafasını sallayarak elçinin elindeki parşömeni alıp okumaya başladı.

'Saygılarımı iletiyorum sizlere
Umarım yiyişmezsiniz, bugün ayın doğduğu vakitte ormanda ki barakada olacağım ve yanımda Prens Douglas olacak size ihtiyacım olabilir bu yüzden baraka etrafında olmanızı istiyorum Prens Douglas haince bir plan peşinde olmalı ki beni oraya çağırdı planını bozacağız biraz erken geleceğim geldiğimde ayrıntılı bir şekilde konuşuruz.

Gönderen: Sürgün Edilmiş Prenses Lenora.'

Kurt adam ve vampir bakıştılar, elçiye döndüklerinde o ortada yoktu Kurt adam bir kahkaha patlattı.

Vampir: Embesil.
Kurt Adam: Kime embesil diyorsun sen?
Vampir: Gitmem gerek Prensesimin isteğini yerine getirmeliyim, adamlarımı toplayacağım, diğer pire torbalarını toplasan iyi edersin.

Vampir ağaçların arasından karanlığa karışıp kayboldu, kurt adamsa diğer arkadaşlarının yanına dönüp olanları anlattı, elçi soluk soluğa Prenses'in yanına vardı.

Prenses Lenora: İyi misiniz?
Elçi: E-evet, isteğinizi yerine getirdim hanımım.
Prenses Lenora: Teşekkür ederim, kendini ödüllendirebilirsin.

Elçi odadan çıktığında Prenses bir sonraki hamlesini düşünüyordu, çay buluşmasına pek fazla zaman kalmamıştı çocuklar evlerine dönmüştü Prenses ise hazırlanmaya başlamıştı, ay doğmadan önce gitmesi gerekiyordu, tüm hazırlıkları bittiğinde dışarıya fırladı.

Güneş yerini aya bırakmasına fazla zaman kalmamıştı ama Prenses eski barakaya gelmişti kurt adamlar ve vampirler Prensesi görünce ayağa kalktılar ve saygıyla başlarını eğdiler.

Prenses Lenora: Hadi oyalanmayalım plan hazırlamalıyız, fikri olan?
Kurt Adam: Her yere dağılıp saklanabiliriz kan emiciler aşağıda bizler ağaçların tepelerinde oluruz.
Vampir: Pire torbası bu konu da haklı.

Vampirin yüzü ekşimişti, kurt adam gülüyordu prenses kafasını kaldırıp güneşin konumuna baktı.

Prenses Lenora: Eminim ki birkaç dakikaya burada olurlar herkes yerini alsın bende yeniden geleceğim.

Kurt adamlar hızlı şekilde ağaçlara tırmandılar, vampirler ise etrafa dağıldı ve ağaçların aralarında kayboldu, prenses geri döndü ve uzakta biraz beklemeye karar verdi, ay doğmaya başladığında kurt adamlardan birisi uzaktan yaklaşan bir silüet farketti ve diğerlerine haber vermek için uludu, Prens Douglas atını daha hızlı sürmeye başladı, prenses Lenora ulumayı duyduğu sırada atını yavaşça sürmeye başladı bu sayede ikisi de aynı anda eski barakaya ulaşmış oldular.

Prens Douglas: Zamanlamanız mükemmel.
Prenses Lenora: Buluşmanın amacını açıklamak ister misiniz?
Prens Douglas: Eski günlerin hatırına.
Prenses Lenora: Mücevher yakışmış asıl sahibi olmamanız beni üzüyor.
Prens Douglas: Farketmene sevindim, gayet yakıştığını iddia ediyorum bir fanusun içinde durmasından iyidir.

Orman karanlığına bürünmüştü, rüzgar her zamanki şarkısını fısıldıyordu, Prens Douglas getirdiği fincanları çay ile doldurdu ve bir fincanı Prenses'e uzattı.

Prens Douglas: Kraliyet çayını özlemiş olmalısınız.
Prenses Lenora: Krallığa ait hiçbir şeyi özlemedim, teşekkür ederim.
Prens Douglas: Ama yine de bugün krallığa geldiğinizi duydum, gerçekten özlememiş miydiniz?
Prenses Douglas: Babamı görmek istemiştim ama seyahate çıkmış.
Prens Douglas: Bana sorsaydınız söylerdim babamla birlikte gittiklerini.

Prenses'in içine bir karaltı çöktü kurt adamlar ve vampirler bunu hissetti, bir şeylerin ters gittiğininin farkına vardılar.

Prenses Lenora: Ne için buradayız?
Prens Douglas: Gerçekten öğrenmek istediğinizden emin misiniz?
Prenses Lenora: Öğrenmem gerektiğini düşünüyorum.
Prens Douglas: Elbette en doğal hakkınız.

Arkasından zehirli bir hançer çıkartacağı sırada kurt adamlar Prens Douglas'ın üzerine atladılar vampirler koşarak etrafını sardılar.

Prens Douglas: Bırakın beni pis itler.
Kurt Adam: Prenses'i öldürmeye çalışacaktın! Bunun bedelini ödeyeceksin!
Prenses Lenora: Onu serbest bırakın hemen!

Kurt adamlar istemeyerek de olsa Prens Douglas'ın üzerinden çekildiler vampirler de birer adım geri attılar.

Prens Douglas: Onu öldürmeyecektim, bu zehirli hançeri ona verecektim.
Prenses Lenora: Babanın zehirli hançeri mi?
Prens Douglas: Hayır ama aynısını yaptırdım, birgün beni öldürecek olursan bununla öldürmeni yeğlerim.

Prenses'in aklı karışmıştı ama bunu belli etmiyordu hançeri Prens Douglas'ın elinden aldı ve beline yerleştirdi, Prens Douglas hüsrana uğramış gibi bakıyordu.

Prens Douglas: Demek ki bana güvenmedin ve kurtlarla vampirlerle geldin.
Prenses Lenora: Bayan Elenor gibi değilde Prenses Lenora gibi gelmemi söyleyen sizdiniz dikkatinizi çekerim.
Prens Douglas: Haklısın bu tamda Prenses Lenora'nın yapacağı bir seçim, umarım seçimleriniz sizi yanlış bir yoldan sürüklemez.
Prenses Lenora: Bunu göreceğiz.

Prens Douglas atına binerken veda edip oradan ayrıldı, prenses etrafındakilere baktı hayal kırıklığına uğramış gibi gözüküyordu vampir Prenses Lenora'ya yaklaştı omuzlarına ellerini koydu.

Vampir: Hayal kırıklığına uğramış olmalısınız Prensesim özür dileriz...
Prenses Lenora: Hayır hayal kırıklığına uğramadım, bu anı unutmanızı emrediyorum.
Kurt Adam: Sizi köşke bırakmamızı ister misiniz?
Prenses Lenora: Hayır. Kendim gitsem çok daha iyi olacak.

Prenses atına bindi, kurt adam ve vampire baktı gözleri bir anda parladı.

Prenses Lenora: Benden haber bekleyin, alınması gereken bir mücevher ve intikam var...