Şekil Değiştirenler (TAMAMLANDI)

Kapı Nöbeti

Dalgın bir şekilde binadan dışarı çıktığımda, hayvanat bahçesinde, kafesin içine kapatılmış vahşi hayvanlar gibi volta atan Ramsey'le karşılaştım.

Beni görünce attığı voltayı hemen bıraktı ve koyu renk gözlerini üzerimde gezdirdi. "En sonunda geldin.Artık Bay Grey'in seni hiç bırakmayacağını düşünmeye başlamıştım," dedi.

Muhtemeken kötü bir şey olmuştu ve Ramsey haber vermek için beni bekliyordu.Onun vereceği olumsuz cevaptan korkarak sordum. "Ramsey, beni niye bekliyorsun?"

"Kedicik, bu karanlıkta senin tek başına yürümene izin veremem. Ortalık çok karışık zaten, başına kötü bir şey gelir diye endişelendim."

Ramsey kötü bir şey söylemeyince rahatladığımı hissettim. Benim için endişelendiğini söylerken gözüme çok tatlı görünmüştü. Ona içten bir tebessüm gönderdim. "Beni düşündüğün için teşekkür ederim Ramsey. Keşke boşuna kendini yormasaydın, ben başımın çaresine bakardım."

Ellerini bacaklarını sıkıca saran siyah pantolonunun cebine soktu. "Merak etme yormadın. Arthur ve Sharon seni burada yemekhaneye gitmek için bekliyorlardı ama ben onları seni benim götüreceğimi söyleyerek gönderdim, umarım bana kızmazsın."

Şu an ona vereceğim tepkiden korkarak bakıyordu. Ama ben onu rahatlatmaya çalıştım. "Kızmadım merak etme, hadi biz de geç kalmadan onlara katılalım."

Yalnız kalırsam daha fazla Tylor Grey'i düşünecektim, bu da en son isteyeceğim şeydi. Bir de Roger'in cesedini bulduktan sonra farklı bir Ramsey'le tanışmıştım ve bu halini çok beğenmiştim. Onunla iyi birer arkadaş olabileceğimizi hissediyordum.

Yemekhaneden içeri girdiğimizde Arthur ve Sharon'un boş bir masada, baş başa yemek yediklerini gördüm. Ramsey'in grubundan da kimse içeride görünmüyordu. Yemeklerimizi aldıktan sonra biz de onların yanına oturduk. İlk defa Ramsey yemeğini bizimle birlikte yiyecekti, bu durum bana biraz garip gelmişti.

Ramsey'le aynı anda ağzımızdan "Afiyet olsun!" cümlesi döküldü. Bu durumu gören Sharon gülmeye başladı.

İçeride yaptıklarını da hala unutmadığım için ona sinirli bir şekilde baktım.

Gülmesi bittiğinde "Sevgililer bir süre sonra eşinin yarım bıraktığı cümleleri tamamlamaya başlar ya, birden o durum aklıma geldi. Niye güldüm bilmiyorum. Büyük ihtimalle bugün çok korktuğum için sinirlerim boşaldı," dedi.

"Yemeğini ye Sharon, seninle bu konuları sonra konuşacağız, bu yüzden biraz güçlü olman lazım."

Sharon kelimelerimin altında yatan imayı sezdiği için uslu bir şekilde yemeğini yemeye devam etti.

Bir süre sonra yemekhanenin içine Jason, Craig ve Wendel'den oluşan Ramsey'in arkadaş grubu girdi. Üçü de kaslı bedenleri ve uzun boylarıyla etrafa vahşi bir enerji yayıyorlardı. Yemeklerini aldıktan sonra bizim masaya yaklaştılar.

Ellerindeki tepsilerle yanımıza geldiklerinde Jason "Biz de size eşlik edebilir miyiz?" diye sordu.

Şu an masada oturan herkes meraklı gözlerle ne cevap vereceğimi bekliyordu. Bugün bir arkadaşımız aramızdan ayrılmıştı ve onu tanımaya çaba göstermediğim için kendimi kötü hissetmiştim. Aynı duyguları tekrar yaşamak istemediğim için Jason'a gülümseyerek baktım. "Buna çok seviniriz."

Üçü masanın boş olan sandalyelerine yerleşip önündeki yemekleri yemeye başladılar.

Arthur merakla "Cathy, Bay Grey temsilcileri sorgularken Roger'in öldürülmesiyle ilgili herhangi bir ipucu bulabildi mi? diye sordu.