Şekil Değiştirenler (TAMAMLANDI)

Av

Tylor'un muhteşem dudakları benimkilerin üzerine kapandı ve ateşli bir öpücük başlattı. Dudaklarıyla benim dudaklarımı istila ederken acımasız derecede hoyrattı. Kendisinin söylediğine göre iki uzun yıl boyunca beni beklemişti ve beni öperken gösterdiği tutkunun şiddeti söylediği sözlerin doğru olduğuna inanmamı sağlıyordu. Onu itebilirdim veya geri çekilebilirdim ama bunu yapmak istemedim. Dudaklarımı fethetmesini izin verdim, hatta daha fazlasını yapması için ona açlıkla karşılık verdim. Tylor'un boğazından vahşi bir hayvana ait inleme sesi duyuldu. Bu ses çok cüretkardı, sanki daha fazlasını talep eder gibi tutkuyla doluydu. İki eliyle kalçalarımı avuçladı ve kendisine sıkıca bastırdı, artık erkekliğini vücudumda daha sert bir şekilde hissediyordum.

Bir süre daha öpüştükten sonra nefes nefese bir şekilde kendini ilk çeken Tylor oldu. Arzudan parlayan gözleri ve kızaran dudaklarıyla bana baktı. "Bu ilişkiden tamamen emin olmanı istiyorum. Bu nedenle senin işlerin sonuçlanana kadar beklemeliyiz. Ben kendimden eminim ve seni istiyorum. Sen kendini hazır hissedene kadar da beklerim. Şimdi senin önünde önemli bir süreç var. Bunu atlatmanı ve salim bir kafayla bizi düşünmeni istiyorum. Bana kendi özgür iradenle, bilincinle ve kararlılığınla gelmeni istiyorum. Ben burada senin gelmeni bekliyor olacağım. Tamam mı Cathy?"

Tylor'un sözlerinde haklılık payı vardı. Beraber olmak için önümdeki engeller kalkana kadar beklemeliydik. Hem böylece birbirimizin duygularından iyice emin olurduk. Gerçi o emin olduğunu söylüyordu ama ben henüz ona karşı olan duygularımdan tam olarak emin değildim. Onu bir erkek olarak istediğim belliydi, hala düzensiz bir şekilde atmaya devam eden kalbim bunun en büyük ispatıydı. Nefesim kesik kesikti, göğsüm hızlı bir şekilde inip kalkıyordu. Tylor kendini geri çekmemiş olsa ben onu yapacak gücü kendimde bulamazdım. Görünen o ki Tylor bu tür konularda tecrübeliydi, ben ise deneyimsiz ve toydum. Bu öpüşmemizde bile kendini belli ediyordu.

En sonunda nefesim düzene girdiğinde, ona bir cevap verebildim. "Haklısın Tylor, ben de bir karar vermek için önümdeki engellerin ortadan kalkmasını tercih ederim. Bu yüzden bir süre daha bekleme teklifin benim için de uygun. Hadi daha fazla gecikmeden dışarı çıkıp çevreyi gezelim. Senin hafta sonlarını nasıl bir yerde geçirdiğini merak ediyorum."

Dönüşümlerimiz başlamadan önce Tylor kulübenin kapısını açtı, çünkü hayvan formundayken açmamız zor olurdu. Artık gücüm yerinde olduğu için dönüşüm geçirirken onun yardımına ihtiyaç duymuyordum, kısa bir süre içinde leopar formuna geçtim.

İşimi bitirdiğimde karşımda duran jaguar, bana yeşil hayvan gözleriyle bakıp kükredi. İkimiz kulübenin dışına çıkıp onun önderliğinde ağaçların arasına dalıp tüm hızımızla koşmaya başladık.

Burası vahşi hayvanların cenneti gibiydi. Ağaçlarla kaplı, uçsuz bucaksız arazi bize kendi benliğimizi özgür bir şekilde yaşama imkanı sunuyordu. Biz ormanın içinde ilerledikçe sesimizi duyan hayvanlar kovuklarına koşuyor, evlerinde güvenli bir şekilde bizim uzaklaşmamızı bekliyorlardı. Bu kadar temkinli olmakta haklıydılar, türümüzün en vahşilerindendik ve bu formda içgüdülerimiz devreye girdiğinden, insan formunda olduğumuz gibi aklımızı kullanamıyorduk.

Jaguarın önderliğinde dağın zirvesine olabildiğince tırmandık. Bir süre sonra Jaguar bir yamaçta durdu ve benim ona yaklaşmamı bekledi. Onun yanına ulaştığımda gözlerini diktiği manzarayı ben de izlemeye başladım. Manzara mükemmeldi. Etrafımızı saran orman göz alabildiğine uzanıyordu. Yüksekte olduğumuz için bulutlar artık daha yakın görünüyordu, sanki pençemizi uzatsak artık onlara dokunabilirdik. Bir süre daha manzarayı seyrettikten sonra ilerlemeye devam ettik.

Jaguar durdu, burnundan soludu, kulaklarını oynattı, ne duyduysa o yöne doğru gözlerini dikti. Sonrasında sesi duyduğu yöne doğru hızla koşmaya başladı. Onu yakalamak için ben de peşinden koşmaya başladım.