Şırınga

4K 368 7
                                    

Saatin sekiz olmasına birkaç dakika kalmıştı ve şu anda yerleşkenin girişindeki nöbet kulübesinde, vardiyamın başlamasını bekliyordum. Yerleşkenin içine belirsiz bir süre giriş çıkışlar yasaktı ama yine de buradaki görevin aksamaması gerekiyordu.

Bugün görev yerime on dakika erken gelmiştim. Lucas'ın bana öğrettiği gibi pardımda da her zaman nöbetime erken gelmeyi alışkanlık haline getirmiştim. Sen birisinden görevi geç devralırsan, başkaları da aynısını yapmayı kendisine bir hak olarak görürdü. Bu hakkı kimseye vermek istemiyordum.

"Günaydın!" Sesin sahibi Wendel'di. En azından tanıdığım bir temsilcinin nöbete gelmesine sevinmiştim.

Wendel'in üzerinde dün gece benim odama da bırakılan siyah üniformanın aynısından vardı. Üniformanın kumaşının gerginliğinden, iri bedenine bu kıyafetin dar geldiği anlaşılıyordu. Wendel bugün kısa kesilmiş saçları ve üzerine yakışan üniformasıyla savaşmaya hazır askerlere benziyordu.

Benim üniformam ise onunkinin tersine üzerime bol gelmişti, düşmemesi için kemerle iyice sıkmak zorunda kalmıştım.

"Günaydın Wendel!"

Korumaların şefi Adrian, ciddi bir ifadeyle hemen yanımıza geldi. "Artık ikiniz de burada olduğunuza göre bugün ne yapmanız gerektiğini söyleyebilirim. Biliyorsunuz bir süre yerleşkeye giriş çıkışlar yasaklandı, bu durum zaten tüm türlerin liderlerine bildirildi. Bugün saat onda arkadaşınız Roger için bir tören düzenlenecek. O törene katılmak için sadece aile bireylerinin olduğu araç ile bir cenaze arabası gelecek. Onun dışında yerleşkeye kimsenin geleceğini düşünmüyorum. Bugünkü tek göreviniz gelen bu aracı karşılamak...Diğer adamlarım nöbette ve devriyede olduğu için, sizin burada bulunmanız yabancılara yerleşkenin girişini koruyan birilerinin olduğu izlenimini verecektir, biz de bu arada diğer işlerimizi halledebiliriz."

Tedirgin bir şekilde şansımı denemek için söze girdim. "Şey, ben bugün Roger için düzenlenen törene katılmak istiyordum ama..."

Adrian cümlemi tamamlamama izin vermedi. "Üzgünüm Bayan Willis, adamlarım bugün çok yoğun olacaklar, o yüzden bu durum imkansız," dedi.

Wendel centilmence "Onun yapacağı işi de ben yapsam, kedicik yani Cathy'de törene katılabilir mi?" diye sordu.

Adrian "Bu konuda Bay Leroy'un emirleri kesin, kimse görev yerinden ayrılmayacak. Üzgünüm ama akşam beşe kadar buradasınız. Size önlem amaçlı iki elektro şok cihazı ve iki telsiz bırakıyorum. Nasıl kullanılacağını biliyorsunuz değil mi?" diye sordu.

Düğmeye basıp konuşmayı herkes bilirdi, ben de pardı korumakla görevli leoparlardan biri olduğum için bu konulara yakındım. "Evet biliyoruz, bizi merak etmeyin, başımızın çaresine bakarız," dedim.

Adrian "Telsiz iletişimi için kullandığımız kod isimler buradaki kağıt da yazıyor. Sizin telsizdeki kod isminiz "Öncü," bu ismi unutmayın. Ha bu arada ben de "Liderim!" Önemli bir şey olursa telsizle haber verirsiniz," dedikten sonra kulübeden çıktı.

Nöbet kulübesi yerleşkenin önüne, giriş kapısının hemen yanına kurulmuştu. Kulübenin camları dışarıdan gelebilecek saldırılara karşı kurşungeçirmez camlarla kaplanmıştı.

Kulübenin girişindeki duvarda demir kapıyı açmak için açma-kapama düğmesi bulunuyordu. Kulübenin içinde ise dışarıyı rahat görebilmek için camın önüne yerleştirilen, üzeri evraklarla dolu bir masa vardı.

İçeriye ayrıca herhangi bir saldırıya karşı kullanılmak üzere, içinde silahların olduğu bir dolap duvara monte edilmişti.

Oturmak için kulübenin içine masanın önündeki iki sandalyeden başka, bir de açılır kapanır türden bir koltuk konulmuştu.

Şekil Değiştirenler (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin