Senin Gibi

11. Bölüm

Anıl abi yanıma bir paket jelibonla geldi.

"Küçük kızlar bundan sever diye ümit ediyorum. Seviyor musun? "

Güler yüzünden belliydi iyi biri olduğu. Keşke Bahar ablada böyle olsa.

"Severler ama ben sevmiyorum."

"Neden?"

"Annem ben bundan istediğimde onların sağlığa zararlı ve domuz yağ gibi bir şey ile yapıldıklarını söylediğinden beri sevmiyorum."

"Ama bunlarda sağlığa zararlı şeyler yok merak etme. Al bakalım tadı nasılmış."

Paketi açıp bir kaç tane uzattı.
Kafamı olumsuz anlamda salladım.

"Hayır istemiyorum."

"Peki sen bilirsin ben yerim."

"Tamam."

Jelibonlari teker teker yemeye başladı. Bir yandan yiyor bir yandan benimle konuşuyordu.

"Yemeğe de gelmedin. Bahar çok güzel karnı yarık yapmıştı. Ama sana kalmadı hepsini yedim."

"Ben sevmiyorum zaten karnı yarık."

"Sende hiç bir şey sevmiyorsun."

Jelibon paketini yanımdaki çekmecenin üstüne koyduktan sonra ayağa kalktı.

"Hadi gel seninle gezelim."

"Hava kararınca ben dışarı çıkmam."

"Lalin inadıma mı yapıyorsun?
Ben varken bişey olmaz sana ben hemen döverim onları."

"Ya onlar seni döverlerse?"

" Sen beni tanımıyorsun ben çok güçlüyüm."

"Kanıtla."

"AVM ye gidelim ordaki boks oyuncağında sana ne kadar güçlü olduğumu kanıtlayacağım."

"Tamam hadi."

Kapıya doğru ilerledi.

"Hadi üstünü giy gel o zaman."

"Tamam."

Yataktan kalktım. Dolabımdan Bir eşofman takımı buldum peluş ve tavşanlıydı. Çok beğenmiştim hemen giyip içeri gittim.

"Ben hazırım!"

Oturma odasında televizyon izliyorlardı. Bahar abla tekli koltukta Musa abi Teodor'u seviyordu.

"Nereye böyle pijamalarla ufaklık?"

"Pijama mı?"

"Evet üstündekiler pijama."

"Bence gayet güzel duruyo. Sence nasıl Bahar?"

Bahar abla bakmadı bile ama bakmış gibi kafa salladı.

"Hadi Anıl abi gidelim artık."

"Baba bende geliyorum ya beni bırakmayın."

"Musa sen nereye biz ikimiz baba kız günü yapıcaz. Değil mi Lalin?"

"Evet."

"Ufaklık hemen sattın sende ya."

"Hayır satmadım. Bence Musa abide gelsin."

"Lalin ne isterse o geliyorsun Musa."

"Tamam ben böylece gidiyorum hazırlanmama gerek yok."

Birlikte evden çıktık ve Anıl abinin arabasına bindik. 10-15 dakika sonra AVM ye vardık. Hâlâ başımda ağrı vardı ama bunu umursamıyordum. İlk defa böyle yere gelmenin heyecanıyla etrafa bakıyordum sanki bunlar önceden hiç yokmuş yeni yapılmış ve bende ilk gelenlerdenim gibi hissediyordum.