Mariposa

0.1

Bir kurşun kalem nasıl bir kalem açacağa, bir arı nasıl bir çiçeğe, Ay nasıl Güneş'e ihtiyaç duyuyorsa sizinde ihtiyaç duyduğunuz şeyler var, bir kişi olsa bile...

Okul çıkışındayız. Elvin ile yürüyoruz, sırtımızda çantalarımız ile eve varmak üzereyken Elvin tarafından köşeye çekilip bir mağazaya girdik. Alışveriş aşığı! "Paramız yok kızım niye girdik?" Dedim ardından hemen cevap geldi, "Olsun, bakalım paramız olunca alırız" dedi. Bu kız tam alışveriş manyağı! "Hadi gidelim yürü" diye çekiştirip durdum,"Ya! En azından bi' baksaydık!" Bağıra bağıra konuştuğunu fark etmedi. Çalışanlardan özür dileyip Elvin'in de ağzını kapatıp dışarıya çıktım. "Esal neden çıktık ki!" Diye sordu, "Alışveriş manyağısın sen! Durduramıyorum artık!" Diye söylenerek yürümeye başladım. Dediklerime alınmıştı ama yine de peşimden geliyordu."Esal! Bir bekle kızım!" Diye bağırdı flora, Elvin'in lakabı flora'ydı. Durdum,nefes nefese olan flora'ya baktım,"He! Sonunda be kızım, iki saattir peşinde koşuyorum, ne bu hız?" Diye sordu, cevap vermedim. "Esal dilini mi yuttun?" Kafamı salladım *Evet* anlamında. Kolundan tutarak koşmaya başladım, "Ne yapıyorsun! Esal! Kendine gel! Niye koşuyoruz!" Diye soru yağmuruna tutulurken koşmaya devam ediyorduk.
🍂
Uçurumun kenarına gelene kadar hiç durmadan koştuk. Uçurumun ucuna kadar geldim ve çökercesine oturdum, Elvinde yanıma geldi ve "Heh! senin derdin belli oldu" dedi, her zaman geldiğimiz, vakit geçirdiğimiz yerdi burası. Mutlu, üzgün veya sinirli zamanlarımız da hep bu uçurumda olurduk.
Uçurumun manzarası, rüzgarın esintisi, yaprakların hışırtısı bize her zaman huzur veriyordu. Her zamanki gibi sessizce oturduk ve manzarayı seyretmeye başladık. Bol bol huzur depolayıp eve doğru yürümeye başladık. Uçurum evimize yakındı. Bu arada Elvin benim hem çocukluk arkadaşım, hem ev arkadaşım, hemde okul arkadaşımdı, ikimizde aynı fakülteye gidiyorduk,ben güzel sanatlar, Elvin ise tıp okuyordu. İlk okuldan beri arkadaştık ve şuana kadar hiç ayrılmamıştık. Elvin "Şuradaki bisikletler bayağıdır gözüme çarpıyor" dedi birkaç gündür benimde gözüme çarpıyordu renkli renkli bisikletler. "Gel fiyatını soralım" dedim "Esal! Hani bizim paramız yoktu!" Dedi, Ben bu kıza öyle demiştim demi! "Olsun gel bakalım, paramız olunca alırız" dedim göz kırparak, ufak bir kahkaha attı. Fiyatını sordum ve bütçemize uygun olduğu için mavi bisikleti alıp eve doğru sürmeye başladım. Elvin bisiklet sürmeyi çok beceremediği için arkamda oturuyordu, ellerini kaldırmış, rüzgarın esintisi ile gözlerini kapatıyordu. Eve geldiğimizde bisikleti apartmana bıraktım, Kapıyı açıp eve bir adım attım ki içeriden mükemmel kokular gelmeye başladı. "Bade! Gene ne yemeği yaptın çok güzel kokuyor!" Diye içeri doğru yürürken bağırdım. Arkama baktım, Elvin mutfağa doğru gidiyordu. Bende koşa koşa mutfağa girdim, tencerenin kapağını açtım ve içinden çıkan buharları içime çektim. En sevdiğim yemeklerden biri olan sulu köfte yapmıştı, yanında da pilav. Hemen tabakları çıkarıp hepimize pilav üstü sulu köfte koydum. Yemeği yerken Bade'nin full dikkat telefonda olduğunu gördüm, "Bade'm yemeğini yesene, noldu o kadar telefona kilitlendin?" Diye sordum."Fakültenin etkinliği ile ilgili bir mesaj gelmedi mi size?" Diye sordu Elvin ve Ben aynı anda "Ne mesajı?" Dedik. Telefonlarımızın sessizde olduğunu unutmuştuk. Hemen telefonumu çıkarıp gelen mesaja tıkladım, fakültenin Bilişim bölümünden geliyordu. Duyurunun olduğu fotoğrafı açtım, Elvin yemek yemekle meşgul olduğu için onun yerine de seslice okudum, "Yarın lunapark da olacak etkinliğimize üniversitemizde ki bütün fakülte öğrencilerimiz davetlidir" Dedim "Oha! Yarın eğlenmeye gidiyor muyuz?" Dedi Elvin coşkuyla,"Tabiki de!" Dedik Bade ile aynı anda, ufak bir kahkaha atarak yemeğimize devam ettik.
🍂
Otobüse bindik, ikili koltuklardan birine Elvin ile oturduk ve yola çıkmayı beklemeye başladık. "Off ne zaman çıkacağız ya!" Dedi sıkılan flora. Tam cevap verecektim ki otobüs çalışmaya başladı ve yola çıktık, "Al işte çıktık" dedim ve dışarıyı seyretmeye başladım.