Writer's Journey (BL)

5.Bölüm

Önceki bölüm

Kitapları okurken zaman da hızla geçti...bir kaç saat sonra lüks bir otelde durdular.
.
.
.
-Lanet olsun, uyumak neden bu kadar zor? Fantastik dünyada neden ışınlanma yok?

-Çok sıkıldım!

Kaan, şu anda içten içe gözyaşı döküyordu. Normal bir insan gibi uyuyamıyordu. Haliyle de zaman geçmiyordu.

Ayrıca fantastik dünyalarda ışınlanma olmaz mıydı? Burada neden yoktu? Yani neden?!!

-Gidip birisini döveceğim! Hüüü...

Herkes uykudayken Kaan, uyumuyordu. Sanki ona haramdı. Eskiden de uyku sorunları çekiyordu. Fakat onun sebebi çalışması ve para kazanması gerektiği içindi. Çok çalışmaktan sokulacak zaman bulamıyordu.

Kaan'a göre sıkılmak çin işkencesinden beterdi. Herkes için gün 24 saat ise kaan için bu süre 48 saat gibiydi. Bir türlü geçmek bilmiyordu. Onun duruma düşmeden kimse ne kadar acı çektiğini anlayamazdı.

Şimdi boktan soruları cevaplayıp yalan söyleyerek altın kazanabiliyordu. Para sorunu yoktu. Fakat zaman geçmediği için sinirleri çok bozuluyordu.

Kendisini rus uyku deneyinde gibi hissediyordu ve uyuyamadığı için de çıldırmasına ramak kalmıştı.

Kitap okumaktan da sıkılmıştı. Çoktan 1 hafta geçmişti. Hepsini tüketmişti. Yapacak bir şeyi olmadığı için kendisini yemeğe vurmuştu. Fakat doymayı hissetmediği için ve çok fazla yemek yemek de sıktığı için iyice bunalmıştı.

-Kararımı verdim. Gidip birisini döveceğim ve uzun bir uyku çekeceğim. Yoksa bu lanet zaman hiç geçmeyecek.

Öğrendiğine göre daha 1 aylık zamanı vardı. Uzun yolculukları normalde sevse de bu yanındaki herifler fazla sessizdi.

Küçük vücudu da birileriyle yatmasını engelliyordu. Vücudunu büyütebilse de zaman sınırı vardı. Kim 10 dk'lık seks ile tatmin olurdu ki?

Sonunda gecenin bir yarısı dışarı çıktı. Başına bela almak için bilerek ara sokaklara gidiyordu.

Korkusu yoktu. Gücüne de güveniyordu. Sadece birilerini dövmeli ve zaman sınırı dolmadan da kaldıkları lüks otele geri dönmeliydi. Sonra zamanın yarısından fazlası geçecekti.

Bingo!

Dünyalar hatta ülkeler ve şehirler bile değişse ara sokakta her zaman sorun çıkardı. Bu tartışmasız bir gerçekti. Hatta dünyanın kalıplaşmış bir kuralıydı. Şu anda bile iki tane adam, genç bir kadını rahatsız ediyordu.

-Hehehe..güzelim, hadi bizle takıl.

-Bu küçük oruspu, bizim için bacaklarını kesinlikle açar! Hehehe..

-Ne diyorsunuz? Beni rahat bırakın! Kyaa...yardım edin!

Kaan, ellerini yumruk yapıp sırıttı.

-Selam benim güzel uyku haplarım!

İki adam da sesin geldiği yere baktılar. İlk önce göremediler. Daha sonra başlarını aşağı indirip de Kaan'ı görünce kahkaha atmaya başladılar.

-Hahahahaha...bu küçük velet de nereden çıktı?

-Zavallı bebek annesini mi arıyor?

-Yatma saatin geçmedi mi küçük şey?

Kaan, bu üçüncü sınıf kötülere sinirlenmedi bile. Onlar, kaan'ın uyku haplarıydı. Hızla üstlerine atladı ve gücünü kontrol ederek dövdü.