Writer's Journey (BL)

2.Sezon 6.Bölüm

Önceki bölüm

-Peki neden ben? Buraya gelen çok fazla kişi olmalı. Hepsini öldürmüşsün. Onlara neden bunu önermedin?
.
.
.
.
Yaratık tuhaf sembollerin üstüne "Wanzi Wang" ismini yazdı. Hala yarı yarıya diz çökmüş durumdaydı.

Bu yaratık, Wanzi Wang'ın kokusunu tanıyacak kadar yaşlıydı. Ona göre Kaan'ın kölesi olmak daha da güçlenmesini sağlayacaktı.

Kaan, bir süre daha yaratığa baktıktan sonra pis bir şekilde sırıttı.

-Bana diğer hazineleri de getir. O zaman seni kabul edeceğim. Söz veriyorum.

Yaratık hemen ortadan kayboldu ve tekrar ortaya çıktığında Dağlarca hazine daha getimişti. Çeşitli bitkiler, otlar...

-Başka çarem kalmadı.

Kaan, kendi kanını çıkartıp yaratığa yolladığında ikisinin kanları birleşti ve hem yaratığın hem de kendisinin arasında bir bağ oluştu.

Kaan o zaman yaratığın ne kadar güçlü olduğunu anlamıştı. Karanlık çağlardan beri burada yaşıyordu. Ölümsüzlüğün sınırındaydı. Ayrıca onu daha iyi anlamaya başlamıştı.

Hazır fırsatını bulmuşken de statlarına da bakmak istemişti.

İsim:???

Yaş:???

Irk:Gece yürüyen ruh topluluğu

Güç:18972

Mana:18975

Alem: Egemen Kaynak Alemi 9.seviye başlangıç aşama.

Dayanıklılık:18989

Hız:18984

Zeka:13300

Şans:13735

Ölümlü Alemler: Temel Kaynak Alemi -> Başlangıç Kaynak Alemi -> Gerçek Kaynak Alemi -> Ruhsal Kaynak Alemi -> Yeryüzü Kaynak Alemi -> Gökyüzü Kaynak Alemi -> İmparator Kaynak Alemi -> Tiran Kaynak Alemi -> Egemen Kaynak Alemi

-Oha! Çüşşş!!!

Yaratık resmen ölümlü alemin sınırına kadar gelmişti. Fakat daha fazla ilerlemesi pek mümkün değildi. Çünkü daha güçlü ve çeşitli avlara ihtiyacı vardı. Zayıf varlıkların onu güçlendirmesi mümkün değildi.

Fakat kaan'ın bu yaratığı kabul etmesinin sebebi kesinlikle usta köle anlaşması değildi. Hazinelerdi.

Kaan'a hazine verdiğin an yapmayacağı şey yoktu!

-Seni bu halde yanımda gezdiremem. Başka şekle girsene.

Yaratık, hemen onayladı ve yavaşça değişmeye başladı. Bir süre sonra 7-8 yaşlarında küçük bir insan çocuğu gibi olmuştu. Fakat hala insan gibi görünmüyordu. Tuhaf kulakları vardı. Saçları beyazdı. Gözleri ise tamamen maviydi. Azıcık Kaan'a benziyordu.

-Bu iğrenç ve tuhaf. Gel bakalım.

Kaan, yaratığın elini tutup kendisine çektikten sonra merakla sordu.

-Bir ismin yok değil mi? Sana isim vereyim mi?

-Evet...

Yaratığın sesi, Kaan'ın zihninde yankılandığında tüm tüyleri ürperdi. Tiz bir sesti. Ne erkek ne de kadın sesine benziyordu. Biraz düşündükten sonra gülümsedi.

-Bundan sonra sen garip'sin.

-Garip..?

-Qi Quai demek.