Deel 18

383 10 0
                                    

Pp Yasmine

We zijn al een dagje verder. Met m'n been gaat het echt al veel beter. Ik ga nog eens proberen om zonder mn krukken te stappen. Ik hoop echt dat het lukt, ik moet telkens eten maken of iets pakken met 1 hand. Ik stap mn bed uit en loop voorzichtig zonder mn krukken naar de badkamer. Het doet nog pijn als ik erop steun, maar het is tenminste veel beter als in het begin...

Ik besluit om alweer ontbijt te maken voor de boys. Gisteren heeft Ilias ook nog msemen en Marokkaanse koekjes meegebracht van zijn moeder. Ik warm de msemen op en leg het op tafel samen met de Marokkaanse koekjes. Ik maak een snelle milkshake, want waarom niet? Younes komt de keuken binnen. Hij staat altijd het 1ste op van de jongens, tenminste nog normaal. "Hmm ruikt hier lekker" ik lach en knik. "Huisvrouw Yasmine is aanwezig eh" zeg ik, waardoor hij lacht. "Trouwens ik heb gisteren nog met m'n broer gepraat" zeg ik weer. "Ohh, over?" "Over ons" "Hmm oké oké en wat hebben jullie gezegd of besproken?" Vraagt hij. "Ja ik heb hem gezegd dat we het hebben uitgepraat en hij zei ook al dat hij wist dat je uh ja gevoelens voor me hebt enzo, maar hij vond het wel oké" Younes knikt en kijkt me even aan. Ik kijk hem ook aan en we krijgen een ferme oogcontact. Wanneer ik zie waar ik mee bezig ben, doe ik snel verder. Ik maak ook nog wat crackers en leg het op tafel samen met het beleg. Als laatste maak ik nog etay en eieren en ik leg nog fruitsap op tafel. Klaar is kees. "Younes kan je de rest gaan roepen aub?" Vraag ik. Hij knikt en even later zijn ze er allemaal. Ik pak een croissantje en loop ermee naar de woonkamer. "Waarom kom je er niet bij zitten" vraagt Anouar die me achtervolgt naar de woonkamer. "Nene ma3lish jullie zijn al met genoeg ik kom straks wel opruimen" zeg ik. "Zeker?" Ik knik en hij loopt weer naar de keuken. Ik hoor gelach en nog van alles en nog wat. Ik dacht dat jongens een ochtendhumeur hadden, maar blijkbaar niet...

Pp Younes

Mijn toekomstige vrouwtje pakt een croissant en loopt ermee naar de woonkamer. Misschien wel beter, we gaan niet zeggen dat deze boys heilig zijn. Ik laat mn gedachte achterwege en lach mee met de rest.

Oeff dit ontbijt heeft ons allemaal wel gesmaakt. Yasmine is gwn trouwmateriaal, kijk wat ze allemaal kan. Ze is geen hoertje, gedraagt zich, is een keukenprinses en heeft gwn respect voor iedereen. Wat moet je nog meer hebben? De boys gaan naar de woonkamer en ik, Anouar, Ilias en Hamza blijven over. Daarna komt Yasmine ook nog. "Zijn jullie klaar?" Vraagt ze met haar zachte stem. "Jaja" zeggen we. Ze knikt en begint op te ruimen. Ik kijk naar de bewegingen die ze maakt. Hé, ze stapt zonder krukken. Ik ben echt trots op haar, wollah. Na die dingen dat ze heeft meegemaakt blijft ze nog zo sterk. Meisjes plegen letterlijk zelfmoord, moeilijk om aan te horen maar langs 1 kant wel te begrijpen. Ewaja jongens zijn gevaarlijk, dat zeg ik uit ervaring. Ik heb ook veel fouten gemaakt en zeker met het behandelen van dames. Of ik er spijt van heb? Geen idee, maar nu probeer ik er wel op te letten. Ik wil ook stoppen met de drugs, zekers voor mn familie en voor Yasmine. Zolang ik in de drugs blijf zal Yasmine me toch nooit willen. Ewaja we zien wel wat er gaat gebeuren. Ik zal mn best doen natuurlijk...
Yasmine maakt een klein zuchtje.

Pp Yasmine

Ik ruim de tafel op en opeens voel ik een soort van kramp in mn been. Een klein zuchtje verlaat mn mond. "Wat is er?" Vraagt Anouar. "Krampen" zeg ik en ik ga zitten. Auw het doet echt pijn, de krampen blijven maar komen. "Gaat het?" Vraagt younes. Ik knik zachtjes. Wat lief. Anouar gaat naast me zitten. "Ben je zeker dat het gaat?" Vraagt hij. Ik knik weer. "Jaja wollah gewoon krampen, gaat zo wel over" antwoord ik. Anouar knikt, maar ik zie wel dat hij ongerust is. Achja, zijn maar krampen. Iedereen heeft dit wel eens. "Aaww" zeg ik zonder ik het besefte. Nee, maar deze kramp was niet normaal. Zoiets heb ik nog nooit gevoeld. "Yasmine, moet ik Youssef halen?" Vraagt Younes. Youssef is zo ene dokter die hier ook werkt. Ik schud me hoofd. "Wollah hoeft niet, gaat wel over"  nu voel ik niks meer, omg eindelijk. "Saffi, kijk is net over" zeg ik. Younes staat op en komt even later weer terug met m'n krukken in z'n handen. Awhh. "Whahah nee hoeft niet wollah het waren krampen, heeft niks te maken met die gekneusde been" zeg ik. "Zeker?" Ik knik. "Saffi" zegt Younes en hij legt mn krukken aan de kant. "Toch bedankt" zeg ik en gun hem een glimlach. Opeens krijgt hij een big smile op z'n gezicht. Ilias en Hamza zijn stil. Geen idee waarom, maar okey. Ik doe gewoon nog de afwas en de vaat en ga dan naar de woonkamer waarna ik naast mn broer ga zitten. "Alles oké?" Vraagt hij. Ik knik en ga wat op m'n tel. "Mohim kleintje ik kom straks, saffi, ik ga effe naar mama enzo" zegt Anouar. Ik knik. Het liefst zou ik nu wel willen meegaan, maar ik weet dat dat sowieso geen optie is, dus ga ik er niet eens naar vragen. "Als er iets is, bel me he" zegt hij nog. Ik knik weer en ga wat verder op m'n tel. "Ewa ga je mn insta nog liken of hoe zit dat" zegt younes die opeens naast me kwam zitten. Ik lach. "Geef je insta dan" zeg ik. "Zeg wollah" "Wollah" zeg ik weer en ik geef hem mijn tel. Hij tikt z'n insta naam in en geeft me mn tel terug. Ik knik. Eerlijk, hij is echt knap. Gewoon Ma Sha Allah. Laatste tijd maakt zijn innerlijk het ook gewoon af. Maar ewaja, misschien kan het ook zijn dat het is om me te verleiden ofs en me dan te gebruiken. Achja ik kan ook gewoon z'n insta hebben als vrienden, toch? "Volg dan" zegt hij. Ik lach. "Jahaa rustig, maar ik ga eerst vragen aan Anouar of het oké is" zeg ik. Hij lacht. "Isgoed"
Z'n foto's zijn de bom. Mijn foto's ook hoor, no stress. "Ewa wat is jouw insta dan?" vraagt hij. Ik lach en toon hem mn insta. Anouar zal het waarschijnlijk wel oké vinden als ik zeg dat het vriendschappelijk is. "Saffi ik ga je dan vriendschapsverzoek sturen. Ga dan eerst vragen aan Anouar en accepteer dan" zegt hij. Ik knik "Isgoed" Opeens zie ik hem lachen naar z'n scherm. Ik wil niet meekijken, dat is onbeleefd. Maar effe serieus, wie zou het zijn? Een meisje? Nee dat kan niet. Of wel? Pff, waar maak ik me zelf druk over? Hij is niet eens mn vriendje ofs. Of nou ja, nog niet. Nene grapje...

Stemmm❤️

Mon Amour ❤️💍Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu