Mon Amour ❤️💍

Deel 91

Pp Yasmine

Hey lieffies. Ik hoop dat alles goed gaat met jullie? We zijn al een maand verder. De situatie is nog steeds hetzelfde. Younes en ik hebben elkaar niet meer gesproken of gezien. Mn broers en vader weten nog niet eens dat het klaar is tussen mij en Younes, ik ben best bang voor hun reactie. Met Lamyae en dr moeder heb ik wel nog contact en dat zal altijd zo blijven. Met m'n werk gaat t goed en de begeleiding is eindelijk voorbij. Eigenlijk heb ik niet veel moeten doen. Die Safwan schaamde zich dus durfde hij niet veel aan me vragen ofso. In die 3 weken dat ik m moest begeleiden, is hij maar 2x ofso naar mij gekomen om me wat te vragen.
Ik ben net klaar met werken. Ik ga nog effe de stad in. Gewoon wat rond kijken in de Zara ofso. Ik loop winkel in, winkel uit. Wanneer ik klaar ben loop ik een taco restaurantje in. Het is hier halal, dus waarom niet. Ik neem plaats en bestel mn eten. Tijdens het wachten ga ik op m'n tel. Ik kijk wat rond in het restaurant en zie, tot mijn verbazing, Younes. Ik heb hem echt een hele maand niet gezien. Hij kijkt me aan. Neeneenee we hadden net oogcontact. Tfoe ik wou dit nog zo vermijden. Ik negeer het en kijk vlug op m'n telefoon. Ik eet mn eten op, betaal en loop het restaurant uit. Ik krijg een rilling over me heen. Ik krijg een berichtje en kijk naar mn scherm. Het is mn mailbox. Een e-mail van safwan.el(...)@icloud.com. Urgh wat moet hij nu weer. Ik open de mail.

'Yasmine sorry dat ik je lastig val maar let op, er zijn 2 mannen je aan het achtervolgen. Ik werk nog steeds in die pand en ik zie net een beeld van jou verschijnen. Ik stuur je deze mail omdat het me echt spijt van de vorige keer. Let aub op'

Wtfff nee, dit mag echt geen 2e keer gebeuren!!! Ik ren zo snel als ik kan de straten uit, midden in de stad. Mensen kijken me raar aan, maar dat kan me even geen moer schelen. Ik voel dat ik word getrokken bij mn arm. Shit shit shit. Ik draai me om en zie een man met een bivakmuts op. Ik probeer te roepen, maar hij legt een doekje op m'n mond. Plots ziet alles zwart voor mn ogen. Here we go again...

Pp Younes

Ik stap de taco restaurant binnen en bestel mn eten, samen met een vriend van me. Ik kijk wat rond en zie, tot mn verbazing, Yasmine zitten. Ze kijkt me aan en we krijgen oogcontact. Ze kijkt weer weg en gaat op dr telefoon. Wtf doet zij hier. Wilt zij aandacht krijgen van boys ofso? Tfoe man. Ze eet dr eten op, gaat betalen en loopt t restaurant uit. Na 3min ongeveer gaan ook wij het restaurant uit. We nemen een korte weg naar onze auto. Ipv dat we heel die stad moet afwandelen, nemen we gwn een korte smalle weg. Het scheelt bijna kwartier ofso. Ik neem afscheid van Hamza en stap mn auto in. Ik rijd door de straten van de stad en zie Yasmine hard lopen. Wtf is er met haar aan de hand? Ik achtervolg dr met m'n auto en zie opeens een dikke man met een bivakmuts een doekje voor dr mond plaatsen. Ze valt op de grond met dr ogen toe. Zonder twijfel pak ik mn wapen uit mn autobakje en stap ik mn auto uit. Ik schiet in die man z'n been en loop zo snel als ik kan naar Yasmine. Ik pak dr op. "Tfoe eh kanker dikzak. Wollahteh je gaat zien eh kanker zemmel" zeg ik boos en ik spuug op die kaolo dikzak die op de grond kreunt van de pijn. Ik leg Yasmine in mn auto en race naar 'ons huis'. Daar aangekomen til ik dr weer op en leg ik dr op de zetel. Ik weet wat die man op dr mond heeft gedaan. Een soort van slaapspul. Na ongeveer een halfuur ofso word je weer wakker. Ik haal ondertussen een glaasje water en leg die klaar op tafel. Ik leg Yasmine dr hoofd op m'n schoot en kijk dr aan. Ze is zo mooi. Ik zeg je eerlijk, heb haar gemist man. Maar ewaja, zij koos niet voor mij toch. Na 5min zie ik dr met dr ogen knipperen. Ze wordt wakker en kijkt me aan. Wejow haar ogen die maken me gek. Ze kijkt rond en staat op. "W-wat is er gebeurd?" Vraagt ze. Ik vertel dr wat haar zojuist is overkomen. Ze is in schok en krijgt tranen in dr ogen. Sorry maar dit kan ik niet aanzien. Ik ga naast haar zitten en doe mn arm over haar schouder. "Je bent veilig nu, oké?" Fluister ik. Ze knikt. "Uhm ik ga naar huis. Mn moeder gaat ongerust worden" zegt ze. "Niet alleen" antwoord ik en ik pak mn sleutel. We lopen naar de auto en stappen in.

Pp Yasmine

We stappen de auto in. Onderweg is het stil. "Waarom doe je dit eigenlijk?" Vraag ik om de stilte te verbreken. "Waarom doe ik wat?" Vraagt hij. "Waarom heb je me niet laten gaan met die man. Waarom laat je me niet alleen naar huis gaan? Ik bedoel... we zijn toch geen koppel meer" Hij zucht. "Het betekent niet dat we uit elkaar zijn, dat onze liefde er niet meer is. Ik hou nog steeds van je en ik wil niet dat er jou iets wordt aangedaan" antwoordt Younes. Oef, die raakte me. Ik zeg jou eerlijk, ik mis hem wel. Die knuffels, die kusjes. Gwn alles aan hem. Achja, misschien moet ik het verleden gewoon aan de kant zetten en het gewoon accepteren dat Younes me niet meer wilt. Als ik heel eerlijk moet zijn, zou ik hem nog een kans geven. Maar ik weet dat hij het niet ziet zitten. Ewaja, het leven kan soms moeilijk zijn.

Stemmm❤️