Mon Amour ❤️💍

Deel 123

Pp Yasmine

We zijn nu 3 weken verder. Met Meyssa gaat het natuurlijk niet bepaald goed, maar alhmdllh kan ze nu een beetje praten, eten zonder al te veel pijn te lijden. Ze heeft deze 3 weken heel veel afgezien en dat zal ze waarschijnlijk nog lang moeten doen. Met dr vriendinnen gaat het ook allemaal stukken beter. Ik ken ze niet allemaal even goed, maar waar ik het meeste contact mee heb is Hanane dus bezoek ik dr ook altijd wanneer ik mn zusje ga bezoeken. Jaja ze zitten nog steeds allemaal in het ziekenhuis. 2 mogen volgende week al terug naar huis. Meyssa nog niet. Ze is nog niet genoeg hersteld om nu al naar huis te gaan aangezien ze elke dag heel veel zorg nodig heeft. De dokters vermoeden dat ze binnen een maandje terug naar huis mag, en dat er thuis dan elke dag een vaste verpleegster komt om dr te verzorgen. Tot nu toe is er nog geen enkele dag geweest dat ik Meyssa niet heb bezocht. Met Liaam is het wel moeilijk, want hij kan niet lang op eenzelfde plaats blijven en al zeker niet in het ziekenhuis, dus ik zet hem meestal af bij mn schoonmoeder. Mn schoonmoeder en schoonzussen zijn er dit periode echt goed voor me geweest. Alhamdulillah. Ik ben echt blij met zo'n schoonfamilie als hen, want je hoort echt bij bijna elke vrouw dat ze problemen heeft met dr schoonfamilie. Ewaja, Alhamdulillah heb ik een goeie band en ervaring met m'n schoonfamilie en ik hoop dat t InshAllah voor altijd zo zou blijven...

Ik kleed eerst mezelf om en daarna Liaam. Ik stop hem in de auto en ik rijd naar de winkel. Daar doe ik wat boodschapjes voor thuis en speel ik wat met Liaam. Hij is echt mn beste vriend, hij is gewoon een deel van mij. Ik betaal mn aankoopjes en ga weer naar de auto. Ik rijd naar mn schoonmoeder. Daar aangekomen ga ik effe binnen. Een halfuurtje later sta ik op. "Ik ga naar Meyssa. Is het oké dat ik m voor een uurtje hier laat?" Vraag ik aan mn schoonmoeder. "Tuurlijk schat. Ga maar en doe ze de groetjes" antwoordt ze. Ik bedank hen en neem afscheid. Ik rijd naar het ziekenhuis. Daar aangekomen ga ik naar de 2e verdieping en naar kamer 255. Ik doe de deur open en zie een jongen met Meyssa praten. "Oh ik laat jullie wel even" zeg ik en ik sluit de deur weer. Heh wie is die jongen? Na 3 minuutjes gaat de deur weer open en komt die jongen eruit. "Salaam" zegt hij. "Walikoum salaam" antwoord ik en ik ga de kamer van Meyssa binnen. "En hoe gaat t vandaag?" vraag ik. "Veel pijn wollah" zegt ze. Ik kijk dr medelijdend aan. "Wie was die jongen als ik vragen mag" "Ayoub" "Ohh is hij dat? Nou qua uiterlijk is hij niet slecht hoor" zeg ik. Ze glimlacht zwakjes. "Enn uh, hoe gaat t vandaag met je?" vraag ik. "Echt hayek veel pijn wollah. Ik denk ergste dag van deze week" antwoordt ze. "Pfff"

Ik neem afscheid van Meyssa en mn moeder en ga naar Hanane dr kamer die zich op dezelfde gang bevindt. Ik klop en ga naar binnen. Gelukkig is niemand er. "Hey" zeg ik, ze glimlacht. "Hoe gaat t?" "Hamdulillah. Beetje beter dan vorige week" antwoordt ze. "Hamdulillah" "Hoe gaat t met Liaam? Je moet m eens meenemen meskine" zegt ze. Ik lach. "Ik zal m InshAllah morgen meenemen" We horen geklop en kijken allebei naar de deur. De deur gaat open en er verschijnt een welbekende jongen. Safwan... wtf doet hij hier? Safwan is diegene die me heeft verkracht en aan wie ik jaren later ook een begeleiding moest geven op m'n werk, weetje nog. Ik zie Hanane glimlachen naar hem. Hehh wat zijn die 2 van mekaar? "Uh ik moet gaan. Beslema schat, hou je sterk" zeg ik en ik neem afscheid van Hanane. Ik kijk Safwan niet eens aan en verlaat de kamer.

Ik ga mn auto in en bel wat met Younes. Bij mn schoonmoeder aangekomen haal ik mn zoontje op en rijd ik weer naar huis. Ik maak groentjes voor Liaam, laat ze koken en geef het hem dan. Ik pak m dan mee naar boven om te slapen. Rond 15u30 doet hij z'n middag dutjes elke dag. Jullie vragen zich misschien af of ik nu al een 2e kind zou willen hebben. Eerlijk gezegd heb ik nu echt mn handen vol met Liaam en ik weet dat t zwaar is om 2 baby's tegelijk te hebben. Ik wil mn 2e kindje dus op t gemakje  hebben. In Sha Allah binnen een jaartje ofso, wie weet 🤷‍♀️

Het is 17u45. Younes is net terug van z'n werk. Hij gaat naar boven om wat anders aan te doen en even later komt ie terug met een trainingspak. Ondertussen maak ik het eten klaar terwijl Younes en ik over van alles zitten te babbelen.

Het is 19u. Liaam is net wakker. Ik maak m z'n flesje en geef het hem. Younes pakt z'n sleutels. "Ik ga effe naar mn vrienden" zegt hij. "Alweer? Je bent gisteren toch al gegaan?" vraag ik. "Vind je het erg als ik vandaag weer ga dan?" "Neej, maar ik dacht dat we eens een gezellige avondje konden hebben, een film kijken ofso. Is echt lang geleden" antwoord ik. "Morgen in Sha Allah, ja?" "Oke dan" zeg ik. Hij geeft mij en Liaam een kus en even later hoor ik hem de straat wegrijden. Het is nu de 3e keer deze week dat ie in de avond weggaat naar z'n vrienden. Na die herrie met Meyssa hoopte ik echt op een gezellig avondje thuis met ons drietjes. Gisteren was hij ook echt laat gekomen. Bijna 2u in de nacht. Ik ben zelfs alleen naar boven gegaan. Het is niet dat ik m niet vertrouw ofso. Ik weet dat hij gewoon wat met z'n vrienden chillt, waaronder Anass en ik weet dat Anass een hele goeie jongen is Ma Sha Allah, maar ik vind het gewoon niet fijn dat Younes mij en Liaam in de avond alleen laat. Ik wil het hem ook niet zeggen want nu heb ik echt in allesbehalve zin in ruzies.

Stemmm❤️