Mon Amour ❤️💍

Deel 128

Pp Yasmine

We zijn nu 2 dagen verder en nog steeds geen Liaam. Younes is net weg om weer wat dingen te regelen. Deze week is de ergste week van mn leven. Je kind verliezen is gewoon het ergste wat je je kunt voorstellen. Zeker als je weet dat hij in slechte handen zit. Tfoe Soumaya. Tfoe tfoe tfoe. Ik zeg dit nooit, maar zij verdiend de grootste straf die er maar bestaat. Heeft ze geen hart dan? Is dr hart zo koud dat ze mn leven moest afpakken? Is ze zo erg dat ze alles van me moest wegnemen? Zowel mn kind, mn familie en mn man. Ik ben al met heel erge soorten in aanraking geweest, maar zoiets heb ik nog nooit getroffen. Waarom gunnen mensen ons geen geluk? Is dit wat we verdiend hebben? Is het zo hoe we ons leven telkens moeten lijden?? Mogen we ons leven niet zelf bepalen? Zoveel vragen, maar nergens vind je er een antwoord op...

Meyssa komt in dr rolstoel naar me toe, samen met m'n moeder. Ik mag mn bed namelijk niet uit. We praten over, 2x raden, Liaam natuurlijk.
Liaam ino, waar ben je toch..

Pp Younes

Ik krijg een berichtje en kijk op m'n scherm. Het is weer die kanker hoer Soumaya. Deze 2 dagen heeft ze me hyk veel gestuurd, maar niks over Liaam. Mn geduld is op wollah, Deze 2 dagen heb ik zoveel sabr gehad, maar ik ga dit yusu niet langer meer volhouden. Als ze me tegen vanavond nog steeds niks laat weten over Liaam, ga ik er persoonlijk achter vragen.

We zijn bijna 2uurtjes verder en ik weet nog steeds niks over mn zoontje. Saff klaar nu, ik ga naar dr toe en ik ga dr helemaal vloeren als ze me niet verteld waar tf mijn zoontje is.
Ik stap mn auto in en rijd meteen naar de plek waar Soumaya dr appartement zich bevind. Ik ben helemaal alleen. De boys wouden mee, maar als ik op hen moest wachten zou het al een uur verder zijn. Ik ga het gebouw in, naar de verdieping van Soumaya. Ik trap die deur gewoon in en ik zie Soumaya geschrokken kijken. "Waar tf is mijn zoon?" roep ik boos. "Ik..ik heb m niet, hij is hier niet!" Zegt ze. "Luister eh kanker hoer, als ik zie dat je gelogen hebt billah je gaat geen zonlicht meer zien" zeg ik en ik bekijk alle kamers. Ik zie een vrouw, ongeveer 30 jaar ofso, in de keuken. "Wie ben jij?" vraagt ze. "Is hier ergens een baby?" vraag ik. "Uh ja ik ben zijn babysitter" "Ewa ik ben zijn vader dus beter toon je me waar ik mijn zoon kan vinden" zeg ik. "De vader is toch dood?" vraagt ze. "Die Soumaya heeft je teveel dingen wijs gemaakt man, waar is mn zoontje?" Ik volg haar naar een klein kamer, daar zie ik mijn zoontje slapen in een bedje. Mijn ogen beginnen te tranen van geluk, ik heb gwn mijn zoontje gevonden?! Ik haal hem uit z'n bed en knuffel hem strak. Mijn zoontje. Mijn Liaampje, wat heb ik je gemist. Pfff Yasmine gaat zo blij zijn meskina. Ik ga de woonkamer in en zie geen Soumaya. Tfoe die hoer is gevlucht. Wacht maar, wollah zij gaat haar leven beu worden. Tfoe ik walg van haar.

Ik rijd samen met m'n zoontje naar het ziekenhuis, terwijl ik hem blijf bewonderen. Wejow ik besef nog steeds niet dat ik hem terug heb. Ik ben zo, zo blij. Die Soumaya gaat echt zien. Zij denkt dat ze er zo makkelijk van af is, maar nene ze mag verder hopen tfoee die vieze wijf.

Wanneer ik op de parking van t ziekenhuis ben aangekomen haal ik Liaam uit z'n babyzitje. Yasmine zal ook echt blij zijn. Sowieso ga ik dr nu nog huilend treffen. Ik kus mn zoontje helemaal plat en ga naar de kamer van Yasmine. Niemand is er, gelukkig maar. Ze heeft nog niet door dat ik in de kamer sta. Ik zie dr met tranen op dr tel zitten. Sowieso zit ze foto's te kijken van Liaam. "Schat" zeg ik. Ze kijkt mn kant op en ziet Liaam. Ze kijkt hem met grote ogen aan en begint te huilen en te roepen van blijdschap. Ik ga naast Yasmine in dr bed zitten en leg Liaam op m'n schoot, aangezien hij niet op Yasmine dr schoot kan liggen. Yasmine geeft hem hyk veel kusjes en kijkt me blij aan. Ze drukt dr lippen op die van mij en houdt dan Liaam strak vast. "H..Hoe?" vraagt ze. "Ik leg je later alles uit, beloofd. Eerst moet je wat genezen" antwoord ik. Dit is de beste dag van mn leven. Mn zoontje gevonden en mn vrouw is weer gelukkig...
Mijn gezin en Yasmine dr gezin komen allemaal op bezoek om Liaam te zien.

Pp Yasmine

Mn zoontje is terug!!! Eindelijk! Ik heb hem niet normaal hard gemist. Hij is echt mn leven. Ik zeg je eerlijk, ik had echt geen hoop meer. Ik dacht serieus dat er iets met hem gebeurd was, maar Alhamdulillah was dat niet het geval. Op dit moment ben ik de gelukkigste vrouw op de wereld. Niemand kan mijn geluk omschrijven..

Pp Soumaya

Uff ik ben eindelijk van die kutkind weg. Jullie vragen zich zeker af wie er voor hem zorgde? Ik heb een 'mommy' gehuurd. Zij sliep met hem, gaf hem eten en gaf hem de andere nodige zorg. Het heeft wel hyk veel gekost, maar ma3lish, is toch gewoon het geld van Ilyas. Maar wejow, Younes haat me nu gwn he. Ik ben nu op de vlucht maar ik weet echt niet waar ik naartoe kan gaan. Ik ga gwn blijven lopen, als younes of z'n vrienden me zien ben ik gwn dood. Ik hoop dat mn plannetje ooit nog zal lukken, dat ik en Younes samen zullen eindigen. Yasmine is al dood, dus dat geeft me al een beetje hoop, maarja we zijn er nog lang niet...

Pp Yasmine

Ik heb mn kind eindelijk terug. Deze week heb ik enkel moeten huilen. Er was geen enkel moment dat ik geen pijn had aan mn hart. Voorlopig blijft hij bij mn schoonmoeder slapen. Ze brengt haar wel elke dag naar hier, zodat ik urenlang met hem kan spelen. Ik kijk er echt naar uit dat ik weer naar huis mag, jammer genoeg gaat dat niet zo snel. Ik heb een zware litteken en heb nog superveel pijn. Alhamdulillah dat ik niet dood ben. Ik dacht serieus dat ik dood ging. Ik dacht serieus dat ik iedereen moest achterlaten. Ik ben wel echt bang voor de toekomst. Erger dan dit kan Soumaya toch niet doen?! I mean, ik was bijna dood. Mn moeder heeft t momenteel ook heel zwaar meskina. Ze kreeg te horen dat dr 2 dochters beide in levensgevaar zitten, en niet eens ver na elkaar.
Moge Allah swt deze situatie voor ons vergemakkelijken en ons weer veilig laten voelen...

Stemmm❤️