Mon Amour ❤️💍

Deel 40

Pp Yasmine

We zijn ondertussen al 2 weken verder. Ik heb niet eens genoten van mn vakantie dit jaar, hoe erg kan het zijn? Of ik van Younes iets gehoord heb? Nee. Hij heeft een paar keer gebeld, maar dat is het ook. Ondertussen heb ik z'n nummer ook al geblokkeerd. Of ik over hem heen ben? Bijlange niet, maar het moet wel. Ik ben deze 2 weken amper naar buiten geweest. Pff wrm tf zit ik zelfs binnen, terwijl iedereen naar zee is? Zit ik serieus binnen voor iemand die het niet eens waard is? Ik krijg schijt en doe mn zwemkleren aan, met daar boven op m'n Marokkaanse huiskleedje. Ik ga gwn te voet naar het strand, is ongeveer een halfuurtje stappen ofs.

Bij het strand aangekomen loop ik naar mn gezin, die op ons vaste plekje zitten. "Benti, ben je gekomen" zegt mn moeder. Ik glimlach. "Aaaa babyy eindelijk!" Zegt Marwa. Ik lach. Ik doe mn jurk uit en smeer me in met zonnecrème. Ik loop naar het water en zit gwn op het zand. Ik zie een klein meisje huilen, ik schat 5 jaar. Ik hoor haar Nederlands brabbelen. "Awh, schatje, wat is er?" Vraag ik. "Oom weg" antwoord ze. "Is je oom weg? Awh, kom ik help je zoeken, ja?" Ze knikt en ik neem dr handje vast. Ze is zoooo schattig, Allahouma Bareek. "Hoe heet jouw oom?" Ze haalt haar schouders op. "Weet niet" zegt ze. "Weet je het niet? Oké, hoe ziet hij eruit?" "Bruin haar en blote buik en een supergele zwemshort" Ik zoek naar de ongeschreven man. "Oom!!!" Roept het kleine meisje en ze loopt naar een man die me bekend voor komt. Hij draait zich om en pakt het meisje op. Wacht, wat? Younes? "Die meisje mij geholpen" zegt het kleine meisje en ze wijst naar mij. Younes schrikt als hij me ziet. Ik loop snel weg en ga naar een soort van verlaten plek. Even later hoor ik voetstappen. Ik draai me om en zie Younes. "Ga weg aub" zeg ik zacht en ik houd de tranen tegen. Hij blijft staan. "Yasmine, wollah sorry" "Die sorry is te laat Younes. Ga weg" zeg ik. "Schat wollah dat was een domme fout van mij, aub, laten we erover praten" zegt hij. "Noem me niet zo, en neen, ik heb niks te zeggen" Hij gaat voor me staan en ik kijk hem in z'n prachtige ogen aan. Ik kijk weer de andere kant op. "Yasmine. Nog 1 kans" "Younes ik haat je ga weg" "Je haat me?" Vraagt hij. "Ja ik haat je niet normaal hard" zeg ik huilend. "Kijk me in mn ogen aan en zeg dat je me haat" Ik kijk hem in z'n ogen aan. Ik kan dit niet. Ik huil het uit. Hij neemt me in een knuffel. Ik laat het zo en blijf maar huilen. "Sorry ya hayati, wollah ik wil het goedmaken. Geef me aub nog 1 kans. 1 laatste kans" smeekt hij. Ik trek me terug van de knuffel en loop weer weg. Ik veeg mn tranen weg en was mn gezicht nog eens met het water dat voor de douche gebruikt is. Ik ga terug naar mn gezin. "Waar was je?" Vraagt mn vader. "Een meisje was haar oom kwijt. Ik ben haar helpen zoeken" zeg ik. Hij knikt.

Na een uurtje gaan we naar huis. Ik douch me en doe dan mn kleren aan. Pff ik ben nog steeds in schok van daarjuist. Ik laat mn haren los en werk mn make-up wat bij.

Pp Younes

"Kijk me in mn ogen aan en zeg dat je me haat" zeg ik. Ze kijkt me in mn ogen aan. Het enigste wat ze doet is huilen. Ik neem haar in mn armen. Tfoe wollah, wat heb ik haar aangedaan? "Sorry ya hayati, wollah ik wil het goedmaken. Geef me aub nog 1 kans. 1 laatste kans" Ze trekt dr terug en loopt weg. Pff, achtervolgen heeft geen zin zekers? Ik loop terug naar mn nichtje. Ik had dr effe gelaten bij een vriend van me. "Waar moest je zo dringend naartoe?" Vraagt Nassim, die vriend van me. "Gewoon toilet" zeg ik. Hij knikt. Hier is eigenlijk geen toilet, maar oké.

Stemmm❤️
Kort deeltje, but jaaa