Mon Amour ❤️💍

Deel 112

Pp Yasmine

Anouar is net weg. Nu tijd om met Younes te praten. "Waar tf was jij naartoe daarjuist?" Vraag ik als ik de woonkamer binnenkom. "Gwn naar vrienden, doe eens rustig" antwoordt hij. "Ik moet rustig doen? Denk je dat het voor mij makkelijk is om te horen dat ik na 3x nog niet zwanger ben? Denk je dat het voor mij makkelijk is dat mn man zomaar wegloopt, terwijl ik m juist nu nodig heb? Je kan echt de pot op wollah" zeg ik boos en ik loop naar boven. Ik laat me vallen in bed en de tranen stromen langs mn wangen. Ik veeg mn tranen weg en ga op m'n tel. Ik zoek allerlei dingen op wat het probleem is dat ik niet zwanger raak. Er staat ook op dat het normaal is als het na 3x niet lukt. Pfff ik weet t echt niet meer. Ik ga denk ik zometeen naar mn moeder om raad te vragen. Ik stuur dr.

Ik: Mam wie is er allemaal thuis?
Mama: Gwn ik en Meyssa. Je vader moest in avond werken en Walid en Anouar zijn naar Brussel. Hoezo?
Ik: Isgd ik kom zometeen effe langs ja
Mama: Okey isgoed. Met Younes of?
Ik: Nene gwn ik

Ik kleed me om in een simpele jurk en ga naar de badkamer. Ik was mn gezicht en ga dan naar beneden en pak mn sleutels. "Waar ga je naartoe?" Vraagt Younes die voetbal zit te kijken. "Gwn naar mn moeder" "Blijf je daar slapen?" Ik schud mn hoofd en ga naar mn auto. Ik rijd naar mn moeder.
Daar aangekomen doet Meyssa open en ga ik naar binnen. Ik groet mn moeder. "Yasmine ino, heb je gehuild?" Vraagt ze. Ik haal mn schouders op en tegen mijn wil krijg ik weer tranen. Ik veeg ze snel weg. "Wat is er???" Vraagt Meyssa en ze komt naast me zitten. "Mama is t normaal dat ik nu nog niet zwanger ben? We hebben echt vaak geprobeerd en ik ben nog steeds niet zwanger, hoe dan?" Vraag ik. "Schat dat is normaal ja. Is er iets gebeurd thuis?" Vraagt mn moeder. "Neej maar Younes doet alsof dat alleen hij het moeilijk heeft. Ik wil ook graag moeder worden hoor? Ik zie hier ook van af? Maar Younes denkt dat alles zo simpel voor mij is en dat ik mijn medelijden moet hebben met hem" Meyssa trekt me in een knuffel. "Luister benti, als je wilt stuur ik je vader of Anouar ofso naar hem om met hem te praten. Je kan hier blijven slapen als je wilt" zegt mn moeder. Ik schud mn hoofd. "Nene ik ga wel met m praten en ik slaap wel thuis of er komt nog meer ruzie" zeg ik. "Vandaag voelde ik me ook echt misselijk enzo. Ik had echt dezelfde symptomen als iemand die zwanger was. Ik en Younes dachten echt dat het eindelijk zover was. Hij had een zwangerschapstest gehaald en ik heb het gedaan, maar helaas. Toen is het eigenlijk begonnen. Hij liet me zelfs alleen terwijl ik m op die moment het hardste nodig had" zeg ik. "Komt goed, ja? Ga zometeen naar hem en zeg hem wat je voelt en dat het voor jou ook niet makkelijk is" zegt mn moeder. Ik knik.

Thuis aangekomen doe ik mn pyjama aan. Ik hoor Younes de trappen oplopen. Hij komt naar me toe en neemt me in z'n armen. Dit had ik effe nodig. "Schatje sorry oké, ik weet dat het niet makkelijk is voor je maar ik begin echt ongerust te worden. Op die moment voelde ik gwn woede en moest ik echt effe weg of het liep echt niet goed af" zegt hij. "Younes tuurlijk begrijp ik je, maar dit is een lastige situatie. Juist in deze situatie horen we er voor elkaar te zijn en niet weg te lopen. Het lukt ons inshallah nog wel. Ik zal ook es naar de dokter gaan om te zien of alles oké is, ja?" zeg ik. Younes knikt en neemt me weer in z'n armen. "Ik hou van je" zegt hij. "Ik ook van jou"

De volgende ochtend word ik wakker door mn wekker. Ik moet over een uurtje naar mn werk. Younes moest pas om 12u ofs werken dus hem laat ik nog slapen. Ik doe mn ochtendroutine, kleed me aan en ga naar beneden. Ik ontbijt niks, aangezien ik geen honger heb. Ik denk dat ik straks in mn middagpauze naar de dokter ga. Ik ga zometeen effe bellen voor een afspraakje. Jullie vinden het misschien overdreven, dat ik maar na 3x een dokter erbij haal, maar ik wil gwn oh zo graag moeder worden. En ik wil een jonge moeder zijn. Ik weet dat er veel verantwoordelijkheid achter zit, maar ik ken mn eigen, mijn kinderen zal ik behandelen zoals mijn moeder ons heeft behandeld. Ik ben zo trots op m'n moeder, meskina.

Bij mn werk aangekomen groet ik iedereen, aangezien het lang geleden is dat iedereen elkaar heeft gezien. Vragen jullie je nog af wat er met Amalia is? Ze is gestopt met naar hier te komen enzo, maar we spreken elkaar nog. Ze komt zelfs naar mn huis voor als ze me nog wat wil zeggen ofso. Met Safwan heb ik niet gepraat. Ik weet dat Younes dat niet fijn vindt en ik heb echt geen zin in een ruzie die het niet eens waard is.
Ik ga naar mn kantoor en start met m'n werk...

Het is bijna 13u. Ik ga naar mn auto en rijdt naar de dokter. Onderweg facetime ik met Younes. Bij de dokter aangekomen stap ik uit en ga ik binnen in de wachtzaal. Ik wacht tot het mijn beurt is.
"Yasmine (...)?" "Ja" antwoord ik en ik loop het kantoor binnen. Ik ga voor hem op de stoel zitten. "Goedemiddag. Waarmee kan ik u helpen?" Vraagt hij. "Uhm ik en mn man zijn een halfjaar getrouwd en we wilden graag beginnen aan kinderen. We hebben het 3 keer geprobeerd en het is nog steeds niet gelukt. Is het een normaal gedrag of moeten we ons zorgen maken?" vraag ik. "Dat is zeker en vast normaal. Als ik jullie was zou ik me nu echt geen zorgen maken. Hebben jullie al kinderen of is dit echt de 1e keer?" vraagt hij. "Nee we hebben geen kinderen" "Dan zou ik me echt helemaal geen zorgen maken. We hebben deze klachten al vaker gehoord. Als je wilt kan ik wel je bloed trekken voor een onderzoek, maar meer kan ik momenteel niet doen pas als het ernstig is" "Uh ja je kan dat onderzoek doen? Ik wil er echt zeker van zijn dat er niks mis is" antwoord ik. "Oké, dan zullen we er meteen aan beginnen" Hij pakt een spuitje en ik doe mn mouw naar omhoog. Hij trekt mn bloed en doet het dan in den soort van buisje. "Wanneer mag ik de resultaten verwachten?" vraag ik. "Ik zal een brief met alle gegevens naar je opsturen. Je woont in de (...)straat 5, klopt dit?" vraagt hij terwijl hij naar z'n computer kijkt. "Ja klopt" "Oké. Kan ik u ergens anders mee helpen?" "Nee, bedankt. Tot later" zeg ik en ga naar mn auto. Die onderzoek dat ik heb gedaan is gwn voor te kijken of ik wel zwanger kan geraken, niet of ik nu zwanger ben! Ik stuur Younes dat ik klaar ben met de dokter en geen second later belt hij me. Ik neem op. "En wat zei hij?" vraagt Younes. "Hij zei dat we ons geen zorgen moeten maken en dat dit bij de meeste koppels gebeurt. Ik zei dat ik graag een onderzoek wil doen om te weten dat er echt zekers niks aan de hand is, dus heeft hij mn bloed getrokken. Zo kan hij zien of ik wel zwanger kan geraken of niet" "En wanneer krijgen we de uitslag?" "Hij ging het opsturen, dus ik denk morgen" antwoord ik.

We zijn nu 2 dagen verder en ik ben net klaar met m'n werk. Ik rijd naar de winkel en koop wat dingetjes die ik zometeen nodig heb om Bang Bang garnalen te maken. Ik ben echt in loev met dat gerecht. Ik bel ondertussen met m'n moeder. Thuis aangekomen maak ik de broodjes klaar en maak ik die saus met garnalen. Wanneer ik klaar ben ruim ik wat op en leg ik het eten aan de kant. Na een halfuurtje hoor ik Younes thuiskomen. Hij geeft me een kus. "We hebben brief gekregen van die dokter he" zegt Younes en hij geeft me de envelop. Pfff inshallah dat ik zwanger kan worden!! Ik open voorzichtig de brief terwijl Younes zenuwachtig toekijkt... Ik lees alles snel snel en kijk Younes blij aan. Hij weet meteen wat ik bedoel en neemt me in z'n armen. Ik knuffel hem strak terug. Misschien hadden jullie al verwacht dat we sowieso kinderen gingen krijgen, maar toch, ik was zo zenuwachtig. Niet normaal. Younes is echt blij meskin. Achja, nu maar hopen dat onze 1e kind zo snel mogelijk komt.
We gaan aan tafel, beginnen te eten en praten over alles en nog wat.

Stemmm❤️