My Sketch Boyfriend (Completed)

CHAPTER 24: Happy Three Friends!

This chapter is dedicated to yuchiemauro. Sorry for keeping you waiting :)v

****°°°°****

Kate's POV

5 months na ang nakakalipas wala na akong balita sa dalawa kong bestfriend. Haay. Wala na akong makakasamang mag shopping, wala ng mag papalibre sakin, Wala na din akong mapag iinitan ng ulo.

*vibrate* (calling: 09********7)

Ha? sino naman kaya to?

"Hello?"

*no repond*

"Hello? Who's this? how did you get my number?"

*no respond*

"Tsk. ARGH! MGA TAO TALAGA NGAYON MAGALING MANG TRIP NO?!"

Papatayin ko na sana kaso may narinig akong salita.

(voice 1: Ayan nakagalit tuloy. Mag salita kana kasi.
voice 2: Eh nahihiya ako eh. wag ka ngang makulit dyan? parang wala tayong kasalanan na iniwan natin sya.
voice 1: Eh ano naman? papatawarin parin nya naman tayo.
voice 2: Ah basta ayoko!)

Parang familiar ang buses nala.

*Think* *Think* *think*

.

.

.

*light bulb*=___=

"WALANG HIYA KAYONG DALAWA? SAAN KAYO MGA BRUHA? MAGPAKITA KAYO SAKIN IN THIS INSTANT!!!!!"

(a-aahm. Kate s-sorry if iniwan ka namin hah. ehhh k-kasi baka masira namin ang moment nyo ni hoody guy nayon)

"Alam nyo ba kong gaano nyo ako pinag alala? alam nyo ba ang nararamdaman ko sa tuwing nangangailangan ako ng kaibigan? Hindi ako mag papalibre kahit kailan. Bahala kayo dyan"

(Oyy kate! sorry na please? heto na nga kami sa tapat ng bahay nyo eh. Nag babakasakaling mapatawad mo kami sa pag iwan namin sayo ng ganon katagal)

Eh? Nagmadali akong pumunta sa bintana kong saan nasa sala ako. At ayom nga ang dalawa na----

"ANO YANG MGA SUOT NYO! MAGBIHIS NGA KAYO NG MARANGAL!" >_

Kahit may tampo pa ako sakanila may pakealam parin ako kasi they are my bestfriend. And I don't want them to be the center of attraction. Pero yung suot nila naging distruction =_= pambihira.

I ended the call and dali daling binuksan ang pinto.

Tinignan ko sila ng masama. As in super sama. Yung mga mukha nila subrang takot na takot. Lumapit ako sa kanila, 3 inches away nalang and instead of pagalitan niyakap ko sila ng subrang higpit at doon ko na ibinuhos ang iyak ko sa subrang pagka miss ko sa kanila. Naramdaman ko nalang ang kamay nila sa likod ko.

"*cry* Saan ba kayo galing! Nawala nalang kayo bigla!"

"Sorry kate. May emergency kasi sa japan. Si onii-chan (kuya) na hospital. But now he's okay. Medyo gumagaling na pakiramdam nya, mabuti nalang hindi sya na coma"~Nyx

"And I'm sorry too kate kong hindi ako nag paalam na mag babakasyon ako sa U.S with my family. May family reunion kami sa house ni grandpa kaya hindi na kita na contact"-Rain

"Naman eh!!! kahit mag skype man lang kayo sakin" T^T

" Haha! wag ka ngang OA dyan andito na kami at hindi ka na namain iiwan"

"*sniff* Talaga lang hah!"

"Promise!" - sabay nilang sabi.

"Tampo parin ako"