My Sketch Boyfriend (Completed)

CHAPTER 26: The Past

Tasha's POV

Nag paalam muna ako sa kanila pagkatapos kumain para mag strolling.

(Calling Kris)

"Yeah?"

(Ah! thank godness sinagod mo na din. How are you there?)

"I'm fine thanks for the concern. What do you want?"

(I've been calling you for 13 times hindi mo sinasagot. Baka kasi may nangyari na)

"Oh c'mon parang hindi kana nasanay"

(I really miss you. Kailan ka ba babalik ulit dito?)

Actually ayaw ko nang bumalik. Hindi ko naman ginusto na makasama sya. Hindi ko ginusto na maging fiance nya sa walang kwentang......

(Tasha!)

......business.

" *gasp* O-ow sorry honey may...maynakita kasi akong accessories..yes! oo yun nga"

(hahaha! Marami ka namang accessories dito ah. Wag ka nang bumili dyan. So cheap!)

"Wag ka magsalita ng ganyan. Kong wala ka nang kailangan ibababa ko na to"

(w-wait I'm sorry okay? So balik tayo sa topic, kailan ka babalik?)

"I....I...I-m so sorry"

(Wait! tasha--)

I ended the call. Ayaw ko nang pag usapan pa yun. Nasaktan na ako ng isang beses kaya ngayon hindi ko na patatagalin pa. Kapag bumalik na ako doon tatapusin ko na ang kahibangan nila and after that, I will find him.

Tatalikod na sana ako ng biglang.

*bogsh*

"I'm sorry. Are you okay?"

"Yeah! I'm fine"

Tinulungan nya akong makabangon sa pagkakatumba. Medyo masakit ang left shoulder ko pero ayos lang.

Pinagpag ko ang mga white sand na dumikit sa damit ko at tumingala sa kanya.

"Nag mamadali kasi akong makabalik so---"

*gasp*

0.0

"K-kwangin..." Hindi..hindi to maaari.Bakit sya nandito?

"Ah yeah, thats my name. Are you okay?"

What? Is he have an amnesia? bakit ganon? Hindi nya ako maalala?

"K-kwangmin...you don't remember me?"

"Ahhh..I don't know what you are talking about"

"Kahit kaunti lang kwangmin? *teary eye* O-okay baka ginagawa mo lang yan kasi sinaktan kita. *sniff* I'm sorry for what I've done to you. Sorry kong ganon nalang ang pag iwan ko sayo. I'm sorry kasi ipinag palit kita sa iba. Pero sana naman wag ka namang ganyan sakin. *sob* Ayos lang na maging cold ka sakin pero sana naman naisip mo na babalik pa ako"

Hindi ko natalaga mapigilang umiyak. I really missed him. BADLY. Umaasa kasi ako na kapag nagkita kami ulit babalik ang dating kami kapag natapos na ang lahat pero mas lumala pa.

Naramdaman ko ang kamay nya sa braso ko at kinaladkad palayo sa mga tao na kanina pa pala kami pinapanuod.

"K-kwangmin?"

Patuloy nya lang akong kinakaladkad.

"K-kwangmin, saan mo ako dadalhin?"

I realize na papunta na kami sa beach side na puno ng malalaking bato at walang kato tao dito at naramdaman kong biglang humihigpit ang pagkakahawak nya sakin.