Agad ko siya tinulak. I can see his black eyes staring at me na parang ayaw na niya akong pakawalan. This is bad! I know mas worst si Idan! Pero ganun din si Lucien!
“This is wrong, Lucien! You're supposed to be inlove with Maren?! Why me?!”
“Ano bang pinagsasabi mo? Para kay Idan lang si Maren.” Lumapit siya sa akin at napaatras ako. “Ikaw ang binigay sa akin. Ikaw ang tinadhana sa akin. I like you-no, I love you so much that it drives me crazy!" Napabuntong hininga ito at nakakatakot na talaga siya. "Please... I love you, Verity.”
“No!” Sumeryoso ang kanyang tingin sa akin.
“I don't need your opinion, Verity.” Dahan-dahan siyang lumapit sa akin at ewan ko ba pero nakaramdam ako ng takot. “Kapag sinabi kong akin ka, akin ka lang!”
“Wag ka lalapit sa akin!” Bago paman siya makalapit ay agad ako tumakbo.
Takbo lang ako ng takbo at nagulat ako dahil may nabangga ako. Magsasalita na sana ako but I saw Idan with his emotionless eyes.
“Violet?” Nang mapagtanto niyang ako ang nabangga niya biglang nagbago ang ekspresyon niya. “Are you okay? Bakit ka namumutla?”
Napalunok ako ng laway at palihim na hinahabol ang hininga ko. Agad ko hinila si Idan at pumasok kami sa classroom nila. Kami lang tao ang nandito. Magsasalita na sana siya pero agad ko tinakpan ang bibig niya.
“Damn it! Where are you?!” Rinig ko ang boses ni Lucien. Galit na siya. Hindi ba siya nahihiya na pinagtitinginan siya ng mga tao?
Nang maramdaman ko ng umalis na siya ay napabuntong hininga ako. Hindi ko namalayan na ang lapit na pala namin. Didistansya na sana ako pero hinawakan niya ang likod ko at tinulak papalapit sa kanya. We almost kiss kung hindi ko lang pinigilan ang sarili ko.
“Umm, Idan. What are you doing?” I asked.
Hindi lang ito nagsalita at nakatingin lang sa akin.
“Stop hiding, I know who you are.” Namilog ang aking mata dahil sa sinabi niya.
“What are you talking about?” Ayaw ko na talaga.
Gusto ko nalang maging hotdog. Natigilan ako sa naisip ko. What if kamatayan na pala ang ending ko dito?
“If you want to know the truth. Puntahan mo ako sa kwarto ko mamayang gabi.” Napakunot ang noo ko dahil sa sinabi niya.
“Bakit gabi pa? Pwede naman ngayon mo sabihin sa akin?” Napangiti lang ito ng nakakaloko. May masama akong kutob dito.
Hindi na siya nagsalita pa at umalis nalang. Napakagat ako ng labi. Gosh! Mapapahamak na naman ba ako nito?! Napatampal nalang ako ng noo. Why do I have to suffer like this?! Napakagat ako ng labi at inis na binuksan ang pinto.
Nakita ko si Maren na gulat na gulat na nakatingin sa akin. Bakit ba ang malas ko ngayong araw na 'to?!
“What are you doing here, miss Violet?” nakangiti niyang tanong.
Kahit nakangiti siya alam kong peke 'yon.
“May hinahanap lang ako.” Napakunot ang kanyang noo.
“Anong hinahanap mo? Baka matulungan kita?” Alam kong alam mong nagsisinungaling ako. Yet, nagpapanggap ka pa rin na walang alam.
“Wala, problema ko na 'yon.” Hindi ko na hinintay pang magsalita siya at umalis na ako.
•••
“What? You're going to the Castro palace?”
“Idan wants to talk to me.” Natigilan siya sa sinabi ko. “Don't worry, We don't have any romantic feelings for each other. Alam mo naman kung ano ang gusto niya at alam mo rin na hindi ko gustong manatili dito, Amaris.”
“It's not like that.” Hinawakan niya ang balikat ko. “Nag alala ako sa'yo. Lalong-lalo na't nandoon si Lucien. I heard him talking to Ryu.”
“Huh? What do you mean?”
“They're planning something pero hindi ko masyadong narinig.” Nakataas kilay na akong nakatingin sa kanya. Ano na naman ang connect ko do'n? “I just heard them mention your name. I saw Ryu's expression na parang ayaw niyang gawin.”
“Kung ayaw niya-”
“Alam mo naman ang mga patakaran ng knights. They are here to protect their master and do what they want to do.” Kaya 'yong iba ay inaalay ang sarili nila para sa kaligayahan ng master nila. Iyan ang kapangetan dito sa mundo.
Napabuntong hininga nalang ako at binigyan siya ng matamis na ngiti para hindi na siya mag alala.
“Mag iingat ako, ate. I promise.” Napabuntong hininga nalang siya. Sumuko na siya, alam na niya kasi na hindi niya ako mapipigilan.
At bawal niya akong pigilan dahil utos 'yon ng prinsepe. Kapag sinaway na niya 'yon. Malalagay sa peligro ang buhay niya. I just hope na makalabas pa ako ng ligtas do'n.
•••
“You're here.” Agad ako napalingon sa likod ko and I saw him giving me a warm smile.
Pero imbes na tumibok ng mabilis ang puso like other girls feel, mas natakot lang ako pero hindi ako nagpahalata.
“Nasaan 'yong mga maids at iba pa? Bakit parang tayo lang mag isa dito?” Pilit kong pinapakalma ang sarili ko pero ayaw talaga. I just do my best to act normal kahit hindi ko na kaya.
“Pinaalis ko sila, don't worry.” Nilagpasan niya ako pero nung maramdaman niyang hindi ako nakasunod sa kanya. He looked at me with his playful eyes. “Wala ka bang balak sundan ako?”
“What?” Tinaasan ko siya ng isang kilay. “Pwede naman dito lang tayo mag usap. Bakit kailangan sa kwarto mo pa? What are you planning to do, sir Castro?”
“Chill, wala akong gagawing masama sa'yo. Do I look like a bad person to you?” Yes! Kung sa paningin ng iba! Isa kang anghel na nahulog sa langit, Pwes ako! Isa kang demonyo na nagpapanggap na anghel!
“What do you think, Idan?” Napa cross arm ako at cold na nakatingin sa kanya. “You know I don't like you. Hindi ko alam kung anong nakita sa'yo ni ate. You're nothing but a trash.”
Napatawa ito na para bang nawala na sa katinuan. Papalapit ito sa akin at pilit pa rin akong nagpapanggap na hindi ako natatakot sa kanya. Hinaplos niya ang pisnge ko dahilan para manindig ang balahibo ko.
“Ah~ that look. I love it.”
BINABASA MO ANG
Twist Of Fate
Romance(Completed) Verity Diaz ay isang babaeng makasarili. Hindi niya masyadong naintindihan kung ano nga ba talaga ang pag ibig. She hated her sister dahil mas pinili pa ng kapatid niya ang boyfriend niya kaysa kay Verity. Hanggang sa naaksidente siya...
