SARMAŞIK

13. Bölüm

Yeniden merhaba! Vallahi yazdıkça duramıyorum hemen hemen atmak istiyorum ama bunu yaparsam da bir anda hevesimiz kaçacak diye sabretmeye zorluyorum kendimi.

Neyse, sizleri bölüme alayım. Keyifle okuyun...

🍂

İnsan aklıyla mı hareket eder yoksa kalbiyle mi? Ya da değiştirelim soruyu. İnsan mantığıyla mı hareket eder yoksa duygularıyla mı? İkisi aynı sorunun farklı telaffuz edilişi oldu değil mi? Peki Alparslan bilerek mi bana sarıldı yoksa bilmeyerek mi? Cevabını merak ettiğim, bulamadığım, geceden beri bulamadığım, bir çay bardağında bu sorunun cevabını arayışım, yine bulamayışım, gün içinde Aynur teyzenin evinde organizasyondan gelen ekiple bahçede kına için hazırlık yaparken düşündüğüm, yine bulamadığım, avluda duvara yaslanıp boş boş sorguladığım anın içindeyim. Sonuç tüm gün olduğuyla aynı. Ben bu cevabı bulamıyorum.

Alparslan ile akşam çok konuşmadan vedalaştık. Bu sabah babamın ayarladığı organizasyon ekibiyle ayarladığımız saatte Aynur teyzelerin evinde toplandık. Alparslan ile kısa, sıradan sohbetimiz sonunda masa sandalye ayarlamaya gittiğinde kına gecesi için tüm ayarlamaları tek başıma yapmıştım. Hali hazırda kına için elbisem bile yoktu. Emine bana Alparslan'ın elbise aldığını söylemişti fakat bundan haberim yokmuş gibi davranıyordum. Açıkçası bu biraz işime de geliyordu. Alparslan ile kına elbisesi hakkında konuşmak itinayla uzak durduğum bir durumdu.

Bunların dışında bir de bu akşam imam nikahı kıyılacaktı.

Normalde hoca efendi resmi nikah olmadan imam nikahı kıymıyormuş ancak mahalleden tanıdık hoca olunca, bir de düğün ve nikah pazar günü kıyılacak olduğundan, yine bunların dışında Alparslan'ın ne zaman gideceği belli olmadığından bu akşam bu işi de aradan çıkarmanın daha doğru olduğuna karar vermişti ailelerimiz.

Biz değil. Zira biz, sadece onay vermekle yetinmiştik. Bugün yarın ya da bir sonraki gün, bizim için fark etmiyordu.

"Kına gecesi için menü seçeneklerimiz bunlar Ahsen hanım. Bunların dışında istenilen ara sıcaklar ekstra ödeme olarak yansıyacak." Ekip lideri Ceylin hanımın elime uzattığı tabletten beş ayrı menü seçeneğine baktım. Alparslan için bu kadar önemli miydi ona hoş geldin demem? İkinci menüyü incelerken bunun içkili olmasıyla direkt eledim. Ailesi buna müsaade edecek kadar anlayışlı durmuyordu oysa benim için hiç fark etmezdi. Alparslan neden mesaj atarak bana gideceğini söylememişti?

"Bu olsun," diyerek tableti geri uzattım. "Kişi sayısını Aynur teyzeden öğrenebilirsiniz. Sade bir hazırlık istiyorum, lütfen buna dikkat edelim."

Masaların konumlanmaları gereken yerleri, o akşama özel fotoğrafçı ve kameramanı, doğru açı ve ışık için gerçekleşen ışıklandırma çalışmalarını tek tek gerçekleştirdik. Biz bunları yaparken Alparslan, Yusuf enişteyle birlikte masaları getirdi. Bu defa masa örtüsü sandalye süsü derken artık herkese cevap vermekten dilimde tüy kalmamıştı.

"Ayran yapayım mı kuzum böyle tuzlu tuzlu iyi gelir hı, ne dersin?" diyen Emine ile başımı sağa sola salladım. Gece kaliteli bir uyku uyuyamadığımdan bir de bu organizasyon işleriyle uğraştığımdan yine açık olan ten rengim birkaç ton daha açılmış, hastalıklı ve yorgun bir izlenim sunuyordu.

"Biraz dinlensem geçer Emine teşekkür ederim," dedim etrafımda dört döndüğünden kendimi ona yük oluyormuş gibi hissediyordum.

"Ahsen? Nasıl oldun yavrum?" diyerek yanıma gelen Aynur teyze elini alnıma koyup ateşime baktı. "Ateşin de yok. Nazardan yavrum nazardan. Ben şimdi okuyup üflerim sana bir şeyciğin kalmaz."