fırtınalar, dorukhan toköz

özel bölüm.

İdil'in ölümünden iki ay önce.

"Koşmasana kızım manyak mısın? İdil sana sesleniyorum!"

İdil peşinden koşan Kuzey ile ebelenmece oynarken Dorukhan takım arkadaşları ile mangal yapıyorlardı, daha doğrusu yapmaya çalışıyorlardı.

"Kuzey çok yoruldum teyzem, gel biraz Dorukhan Amca'yı rahatsız edelim."

İdil kucağına Kuzey'i almış Dorukhan'a doğru adımlıyordu, tehlikeli ikiliyi gören Dorukhan yavaş yavaş geri adımlarken İdil çoktan Dorukhan'ın üzerine koşmaya başlamıştı.

"Manyaklara bakın ya, gelmesenize kızım!"

İdil ve Kuzey ikilisi hiç yorulmamış gibi Dorukhan'ı kovalıyorlardı, küçük bir sokak köpeği bu koşuşturmaya heyecanlanmış, oyuna kendisi de katılmıştı. Sokak köpeği Dorukhan'ın üzerine atladığında Dorukhan yere düşmüş ve kahkaha atmaya başlamıştı. İdil kucağındaki Kuzey'i yere bırakmış ve Dorukhan'ın yanına gelmişti.

"Pes ettin dimi? Doğruyu söyle Toköz."

Dorukhan köpeğin yüzünün yalamasından dolayı yüzünü buruştururken İdil küçük köpeği kucağına almıştı.

"Ay ne tatlı bir şeysin sen ya!"

Dorukhan pantolonunu temizlemiş ve ayağa kalkıp ikiliye katılmıştı.

"İyi ikili oldunuz siz, adını ne koyalım?"

İdil şaşkınca Dorukhan'a dönmüştü.

"Bizim köpeğimiz mi olacak?"

Dorukhan İdil'in yanağını öpmüştü.

"Evimiz çok boş hayatım, çocuğumuzun yanına arkadaş olmasın mı?"

İdil Dorukhan'a ciddi olmayan bir şekilde kaşlarını çatmıştı.

"O zaman anlamlı bir şey olsun adı. Ne koysak ki?"

Dorukhan sakalını kaşırken aklına gelen isim ile gülümsedi.

"Fırtına olsun, küçük fırtına."

"Nereden çıktı bı fırtına?"

Köpek İdil'in kucağından inip etlerin yanın giderken, Dorukhan kolunu İdil'in omzuna atmıştı.

"Hayatıma fırtına gibi girdin sevgilim, anlamlı olsun dedik ya."

Dorukhan İdil'in dudağına ufak bir buse kondurup gülümsedi.

"Seni çok seviyorum İdil, yalvarırım beni sensiz bırakma."

"Bizi sadece ölüm ayırabilir Dorukhan'ım."

-
O kadar özlemişim ki bu kitabı, bölümü yazarken bir duygulandım. Eminim ki siz de Dorukhan ve İdil ikilisinin tatlı ilişkisini çok özlediniz. Bazen o kadar pişman oluyorum ki bu kitabın finalini böyle yaptığım için, çok kızıyorum kendime. Kesinlikle mutlu bir sonu hak eden kitaptı. Keşke ilk bölümü yazdığım zamana dönsem de size bu ikiliyi daha coşkulu bir şekilde anlatsam diyorum.

Aklımda bu kitabın ikinci halini yazmak var, Dorukhan'ın İdil'in vefatından sonraki yaşamı ile ilgili. Kısacık, yaklaşık on bölüm bir kitap yazmak istiyorum. Eğer isterseniz,bu fikrimi gerçekleştirebilirim, yorumlarınızı bekliyorum, öpüldünüz.