El Nido #1: His Only Muse

Chapter 23

"Huwag mong ubusin 'yan, ah? Para talaga kay papa Aries 'yan!"

I rolled my eyes at Vergel while eating this rambutan that she brought here. It's been a week since I called her at ngayon lang talaga siya nag punta! Sabi niya ay masyado raw siyang busy sa pag tulong sa friend niyang organizer. Hindi naman na ako naka alma.

"It taste so good, sa akin na lang nga."

Tinampal niya ang braso ko. "Aw! Stop!" Tinampal ko rin siya.

"Tirhan mo!" aniya pa.

"Tirhan mo~ nyenye~" I mocked her. Ngayon, ay siya naman ang nag-ikot ng mata sa akin. Natawa na lang tuloy ako.

Aries is not here, dahil nag-trabaho. He knows that Vergel is coming so he didn't have to worry about me. Last week kasi, dahil sa insidente sa airport, e halos pareho na kaming mag kulong dito sa bahay. Dahil hindi ako lumalabas, at sinasamahan niya ako, ay pareho tuloy kaming taong bahay lang.

Araw-araw ay sa office siya nag tatrabaho, at kagaya noong una, tumatambay ako sa tuwing ginagawa niya iyon.

This week, I convinced him na okay lang ako, and that he can't keep on looking out for me like that forever. May trabaho siya sa labas, at alam naming parehong mas Mabuti niyang magagawa ang mga responsibilidad niya kung nandoon siya mismo.

We agreed not to make me step onto the airport again, and I assured him that nothing could happen to me if we keep it that way.

Ngayon naman ay narito kami ulit sa sala at nag kukuwentuhan ni Vergel tungkol sa gaganapin na festival bukas.

"Really? They dress like that? How do they look?" I asked curiously when she told me about their traditional parades.

"Oo beh, kasi Kulambo Festival ang tawag sa fiesta natin dito kaya naka suot ng mga damit na gawa sa kulambo iyong mga nag paparada doon sa bayan, mga street dancers."

Namamangha akong tumango-tango. "Is kulambo that thing they use to fish? Like fish net?" tanong ko habang kinakagat ang balat ng rambutan. I can't risk my nails in breaking the hard skin of this fruit.

"Hindi kasi ganiyan, bruha ka," Kinuha ni Vergel ang rambutan sa kamay ko at ipinakita sa akin ang tamang pag balat. "Gamitin mo ang kuko mo, o kaya pisilin mo nang maigi."

I watched him do it. Kumunot ang noo ko. "You're strong, huh,"

He arched his brows to boast so I rolled my eyes again.

"Pero oo, iyun 'yong kulambo, echusera ka." We both laughed. "Tapos meron pang mga banda na tumutugtog sa may beach kapag gabi. May mga palaro pa! May libreng mga alak at maraming nagtitinda ng merch!" Her enthusiasm excites me even more.

"Omg, that sounds really great! Punta tayo!" sabi ko, hindi na makapag hintay.

Tumango-tango siya habang nakangiti at ibinigay sa akin ang laman ng rambutan. Ipinasok ko iyon kaagad sa bibig ko. Pero nang biglang nawala ang masayang ekspresiyon niya dahil tila may mapag tanto siya, ay kaagad ko ring inilabas sa bibig ko ang prutas. Nabura din tuloy ang ngiti sa labi ko.

"What?" I asked sulking.

"E tutulungan ko nga sa event 'yung kumare ko. May pa pageant ang local government at siya ang mag-o-organize. May mga darating kasi na artista at kamag anak ng mayor na mag ja-judge kaya abala sila sa pag-aayos."