El Nido #1: His Only Muse

Chapter 20

The smell of the hospital welcomed my sense. My head is throbbing a lot that I could only crease my forehead. I could not open my eyes, but the light is bright enough to be aware of the white walls and ceiling that surrounds me.

I just gave up trying to fight my head so I ended up falling into a deep sleep again.

I don't know how many hours was that sleep, but when I woke up, I feel a bit better. I was able to open my eyes at hndi ako nagkamali na nasa hospital ako. Wala naming naka tusok sa kamay ko, kaya nakahinga ako ng maluwag.

Nang subukan kong bumangon, ay nagulat ako nang makita si Eva na lumapit sa akin.

"Tatiana," she called and held my arms. "Kumusta ang pakiramdam mo?"

She helped me sit up and even fixed the pillow behind me so I could rest on it comfortably.

"I'm.. fine, where's Aries?" tanong ko kaagad.

She looked at me in the eye. "Ah, umalis siya kaagad pag dating ko rito, e. Tumawag siya kanina at humingi ng tulong para bantayan ka. Hindi ko alam kung saan pumunta."
Aniya.

Napabuntong hininga ako. Pumikit ako at isinandal ang ulo ko sa unan, pero kaagad ding bumangon nang maalala ang bata kanina sa airport. Nanlaki ang mga mata ko at hinagilap ang cellphone ko sa table.

"Tatiana, ano 'yun? Akon a lang ang mag-hahanap."

"Y-yung phone ko, I need it."Tumayo na ako mula sa kama kaya nagulat siya.

"Hala, bumalik ka, ako na ang mag-hahanap. Ano bang kulay nun?" Tanong niya.

Binuksan ko ang cabinet table sa tabi pero wala doon.

"It's color white—no, the case is clear, and it has stockers."

Patuloy akong nag halungkat pero wala naming laman ang cabinet kaya nagtungo ako sa upoan kung saan nakapatong ang bag ko at kinalkal iyon. I need to call mom. I need to reach ate so I can tell her what they did! I need her to help me find that kid!

"A-ah, iyon yata 'yung hawak ni Aries bago siya umalis. Pero hindi ako sigurado.." Rinig kong sabi ni Eva kaya naman napabuga ako ng marahas na hangin at natigil na sa pangangalkal.

I looked at the door and thought of running outside, but that would be a foolish move. Isa pa, I wouldn't want Eva to follow me running out of here.

Sa huli, ay labag sa loob na lang akong bumalik sa kama at umupo. Nasapo ko pa ang noo ko nang bigla akong mahilo dahil sa pinag gagawa ko.

"Tubig, oh?" nag-abot ng bottled water si Eva sa akin at kinuha ko na iyon. I drank almost half of it at doon ko lamang naramdaman ang pagka uhaw.

"Salamat, Eva." Inilapag ko na lang ang bote sa table. Dinungaw ko ang orasan sa kuwarto at nakitang past twelve na ng tanghali. I sighed again and ran my dingers to my hair.

"Okay lang bang malaman kung ano'ng nangyari? Hindi na kasi kami nakapag-usap ni Aries nang dumating ako rito. Nagulat na lang ako at wala kang malay." Tanong niya.

I looked at her and saw concern with her eyes. I shook my head and bite on my lip.

"I'm sorry, Eva. Sa bahay na lang tayo mag-usap. Okay na naman ako. Umuwi na tayo?" pag yaya ko sa kaniya.