- მგონი უკვე წააგეთ ბატონო სუჰო!ფეხი-ფეხზე გადაიდო და ვისკი მოსვა. - ახ. ჯანდაბა! თავზე გადაისვა ხელი და კარტები გადაყარა. - ალბათ თქვენი დღე არ არის. ამიტომ ვალის დაბრუნება მოგიწევთ! სერიოზულად გადახედა მის წინ მჯდომს. - კიდევ ერთხელ! კიდევ ვცადოთ!. ფარხმალს არ ყრიდა და ისევ აგრძელებდა, თამაშს. - ჩამოსასვლელად არაფერი დაგრჩა. და რას აპირებ?. ეშმაკურად ჩაიცინა. - ჩემ დას ჩამოვდივარ!. როცა ეს გაიგეს ყველა გაოცდა. ნუთუ ძმას შეუძლია ამის გაკეთება? ალბათ კი რადგან სუჰო, მის დას ჩამოვიდა კაზინოში. - იცოდე თუ წააგებ შენს დას ვეღარ ნახავ!. კაზინოს უფროსი გაოცებული იყო. მაგრამ თან ძალიან გახარებული, რადგან ახალი მონა ეყოლებოდა მისი მოთხოვნილებების საკასმაყოფლებლად. - თამაში გავაგრძელოთ!. ისეთი მონდომებული იყო ეგონა მოიგებდა, მაგრამ ბედი ცუდად შემოუტრიალდა. მისი და კაზინოში წააგო. კარტის თამაშის გამო მან მისი და გაწირა. და როცა გაიაზრა რა მოხდა ხვეწნა, დაიწყო. - ა..არა.. არა გთხოვთ... დას ნუ წამართმევთ... მის გარდა არაინ მყავს, გთხოვთ.... ის ხომ ჩემი დაა.... გებუდარებით. მუხლებში ჩაუვარდა კაზინოს მმართველს, მაგრამ ამან არ გაჭრა. - გ..გთხოვთ ბატონო ნამჯუნ... გთხოვთ... ვეცდები როგორმე ვალი დაგიბრუნოთ. უბრალოდ დას ნუ წამართმევთ.... ძლიერად ტიროდა მაგრამ ნამჯუნს, ეს ყველაფერი ფეხებზე ეკიდა. რადგან მან თქვა რომ დას ვეღარ ნახავდა ეს ასე იქნებოდა. - სასაცილოა. მაგაზე მანამ უნდა გეფიქრა სანამ შენს დას დადებდი ფსონად! ფეხი ძლიერად კრა და თავიდან, მოიშორა. მერე კი ნამჯუნის ბრძანებით ფეხზე წამოაყენეს. - ეხლა კი მასზე მომიყევი! რა ქვია, რამდენი წლისაა, რა მოსწონს და რა არა!. - ჯანდაბა შენს თავს სუჰო! მისთვის ჩაილაპარაკა, და ნამჯუნს დაემორჩილა. - ბორა ქვია. 19 წლისაა. ბიბლიოთეკაში დადის ხშირად. ცხოველები უყვარს. და საშინლად უხეშია. - ჰმმ.. კარგი. ეხლა დაურეკე და უთხარი რომ აქ მოვიდეს! მინდა ახლავე წავიყვანო!. სუჰო ძალიან ნანობდა მის საქციელს. მაგრამ რა უნდა ექნა დაურეკა მის დას და ცდილობდა, ნერვიულობა არ შეემჩნია.
