- მიშ... პირზე ამაფარა ხელი, ვიღაცამ და სადღაც შემტენა. ხელებს ვიქნებდი და როცა, მისკენ მიმატრიალა ხელში ჯონგინი, შემრჩა.
- ჩუ...ჩუუ! მე ვარ. ჯონგინი... პირზე ჰქონდა ხელი აპარებული.
- მ..მმმ! მერე ხელები მომაშორა, და ძლიერად ჩამეხუტა.
- მომენატრე! ძალიან მომენატრე ბორა! ძლიერ მეხუტებოდა.
- ჯ...ჯონგინ..ნ.. ვერ ვსუნთქავ... ლამის შუაზე გადამტეხა. თან საპირფარეშოს ყველაზე, ბნელ ნაწილში ვიყავით შეყუჟულები. ( გვლიტუნიებოო )
- ვეღარ ვძლებ შენს გარეშე! მინდა სულ ჩემთან იყო... უფრო და უფრო მეხუტებოდა.
- კარგი. დაწყნარდი. მერე როგორც იქნა გამიშვა.
- აბა... როგორ ხარ? ლამაზად გამიღიმა.
- როგორც გეგმას შეეფერება ისე. თმა უკან გადავიწიე.
- ამმ... ამოიხვნეშა.
- ჯონგინ....
- გისმენ. რა საყვარლად შემომხედაა!! მე კი უცებ ტუჩებში ვაკოცე. და როცა შევხედე სიამოვნებისგან, დახუჭული ჰქონდა. მერე კი ისიც ამყვა. და როცა კოცნას მოვრჩით გამიღიმა.
- ბორა... მიყვარხარ. თმაში შემიცურა ხელი.
- მეც. მეც ძალიან მიყვარხარ.
- ცოტაც. ცოტაც მოითმინე და ჩემთან იქნები.
- მთელი ცხოვრება დაგიცდი. ძლიერად მომეხვია და შემდეგ გავიდა.
ავტორი pov;
ჯონგინი და ბორა ერთად იყვნენ. ბიჭები კი იქაურობას ათვალიერებდნენ, და თუ უცებ ნამჯუნი გამოჩნდებოდა, სუჰოს და ჯონგინს ყურსასმენში, ეტყოდნენ. მაგრამ ნამჯუნი და ჰოკა ბატონ ნამთან ნარკოტიკების, საქმეს აგვარებდნენ.