ბორა pov
მისაღებ ოთახში ვიყავი. მერე კი ეს დაკუნთული მაკაკა მოვიდა, და გვერდით ჩამომიჯდა. მე კი მინდოდა ავმდგარიყავი, მაგრამ შემაჩერა.
- მოიცადე... ხელი მომკიდა და მუხლებში, ჩამისვა. - თავს რატომ მარიდებ? უბრალოდ მინდა გაგიცნო. მისკენ მიმიზიდა და კისერში, ჩამიდო თავი.
- მ...მე... ხმა ვერ ამოვიღე. ძლიერად სუნთქავდა, და წელზე მიჭერდა ხელს. - გ...გამიშვი...გთხოვ... მშვიდი ხმით ვუთხარი.
- გიხდება ნაზი და მშვიდი ხმა... ძლიერად ჩაისუნთქა. მერე კი მე შემომხედა. ზუსტად მაშინ დავაკვირდი, მის შავ თვალებს. რომელსაც რამდენიმე წუთი, ვუყურებდი. მერე კი უცებ გავთავისუფლდი მისი მკლავებიდან. - რახდება?
- ოთახში მინდა. ეს ვუთხარი და ოთახში, გავიქეცი. კარი დავხურე და საწოლზე, ჩამოვჯექი... ტანში ჟრუანტელმა დამიარა. ეს რა გრძნობაა? არაფერი არ არის! უბრალოდ წამიერი რამ იყო. ბიჭმა პირველად ჩამიხუტა. ჩემი ძმა და მეგობრები არ ითვლება!. ესე არავინ მოქცეულა ჩემთან. როცა შემეხო ტანში ცუდი გრძნობა, დამეუფლა. არა! არა ბორა! შენ სხვა ბიჭი მოგწონს! არ დაგავიწყდეს! ის უფრო საყვარელია! და უფრო ფერადი! საყვარელი და სხვა. ტანსაცმელი გამოვიცვალე და დავწექი, დასაძინებლად.
ნამჯუნი pov
- ოთახში მინდა. ეს თქვა და ოთახში ავარდა. მე კი თავჩახრილი ვიჯექი. მისი შეხება, მისი თვალები, მისი სურნელი, მისი სხეული... ყველაფერი ცუდად მხდის. მინდა შევეხო, მინდა ჩემი იყოს, მინდა მის სხეულს და ლამაზ ტუჩებს, დავეუფლო. მაგრამ არ მინდა შემიძულოს, არ მინდა ჩემზე ცუდი წარმოდგენა შეექმნას. თმა უკან გადავიწიე მერე კი ოთახში ავედი. ტანსაცმელი გამოვიცვალე, მერე კი საწოლში ჩავწექი. მისი გაცნობა უკეთ მინდა, მინდა მისთვის ბევრი რამ გავაკეთო, მინდა სამუდამოდ ჩემი იყოს.
ავტორი pov
ორივე თავიანთ ოთახში, იყვნენ... ბორას ბალიში ჰქონდა ჩახუტებული, და ტიროდა. ნამჯუნი კი ჭერს მიშტერებოდა. რას აკეთებენ სუჰო და ბიჭები?