ქსიუმინს ცსემდნენ და ცსემდნენ. ბოლოს კი როცა გული, დაიკმაყოფილეს მისი ცემით, ჰოკამ დაცვას უბრძანა რომ, წაეყვანათ. მერე კი იუნიმ დაურეკა ჰოკას, და დაუწყო ჭკუის დარიგება.
- სანამ ინტერპოლით დაგიწყე, ძებნა, მანამ მითხარი სად ხარ ჰოკაა!?!? გამწარებული იუნი ტელეფონში ყვირის.
- აუ რა ხმა აქ! რა ტვინი გაბურღე გოგო! აქეთ ჰიკაც არ აკლებს
- დიდი ხანია ცომის საბრტყელებელი, არ მოგხვედრია ხო!? რა ენას მიტლიკინებ!?
- კარგი ხო დაწყნარდი. რა ხმა გაქ?
- მარტო ხარ?
- არა ბიჭებთან ერთად....
- ბიჭებთან ერთად რა?!...
- გეტყვი თუ სახლში მისულს, ტაფას არ გადამარტყამ
- კარგი მითხარი. არადა ცხელი ტაფა უკვე მზად, ჰქონდა.
- დამპირდი!
- გპირდები. ამოშაქრე!
- ბორა დაიფიცე!
- დამაჭირა მაზოლზე ფეხი! კარგი ხო ბორას გეფიცები.
- ბორას ბარში ვიღაც, ქსიუმინი ელაპარაკებოდა და მაგას გავუსწორდით. ხმა არავისთან დაძრა!
- კუნძი ვარ ჩათვალე. შენ როდის მოხვალ? რატომ გიყვარს ჩემი ნერვიულობა?!
- მალე მოვალ. ცოტახანი ბიჭებთან ვიქნები.
- კარგი. იცოდე ფრთხილად!
- კარგი წადი. ტელეფონი მალევე გათიშეს, და ჰოკა ბიჭებთან ერთად სვამდა, სასმელს.
ბორა pov
მეორე დილა
დილას რომ გამეღვძა, ფარდები დახურული იყო. იქით-აქეთ მიმოვიხედე, იქვე მდივანზე დადებული ტანსაცმელი იდო. მაგიდაზე კი საჭმელი. წამოვდექი გავიზმორე და მერე საჭმლის, ჭამა დავიწყე. ბევრი ხილი და ტკბილეულობა იყო. მერე კი ლანგრის ქვეშ წერილი იყო. დასაწყისი ისეთი გაკვრით, ჰქონდა დაწერილი ძლივს ამოვიკითხე, რა ეწერა.
