- ბორა...! ოთახში ბიჭები შემოვარდნენ, და როცა დამინახეს... ჩანი წაიქცა, ჰიუჯინმა ფერი დაკარგა, კრისი ცუდად გახდა, სუჰო კი მუხლებზე დაეცა როცა მე მნახა. - ბ..ბორაა!... სუჰო ანერვიულებული მომვვარდა.
- ბ..ბორა დაიკო... რ..რა მოგივიდა? რა მოხდა? ეს ვინ გაგიკეთა? სახეზე მისმევდა ხელებს და ცხარე, ცრემლით ტიროდა. - დ..დაიკო რა მოხდა? გთხოვ მითხარი... ეს ვინ გაგიკეთა?! გთხოვ რამე მითხარი...
- დამშვიდდი სუჰო... დაწყნარდი კარგად ვარ... თან ვიღიმოდი თან ვტიროდი. - ნუ ღელავ კარგად ვარ. მისი ხელი ხელში დავიჭირე. - კარგად ვარ ძმაო, კარგად.
- რას ნიშნავს კარგად ხარ?! რატომ გაქ სახე ასეთ დღეში?! კრისი მომვარდ.
- ბორა ეს ვინ ჩემმა ფეხებმა გააკეთა!? ჩანიც დამემატა.
- რომელმა სირმა გააკეთა ეს!? ჰიუჯინიც გაბრაზდა.
- დაწყნარდით. კარგად ვარ კარგად. სიმწრით ვიცინოდი. - მინდა იუნი გაგაცნოთ... მან მომაკითხა ამდილით, და ერთი სიტყვით გადამარჩინა. ბიჭებს კი უკვე იცნობთ.
- კარგი მერე გავიცნობთ, უკეთესად! ბორა რა მოგივიდაა??! კრისი ახტა და დახტა.
- სანამ ჭკუიდან გადავედი! მანამ ამოშაქრე! რა მოხდა ბორაა... ცდილობდა არ ენერვიულა ( ჩანგბინი )
- ვინ ჩემმა ფეხებმა გააკეთა ეს! ბორა გვითხარი! ჰიუჯინი ბოლთას სცემდა.
- ჩამეხუტე... სუჰოს მოვეხვიე და ისიც ძლიერ, მეხუტებოდა.
- თუ წინააღმდეგი არ იქნებით, მე გეტყვით... თავაზიანად თქვა იუნიმ.
- კარგი. მოყოლის თავიც არ აქვს ბორას, შენ გვითხარი. თქვა სუჰომ.
- მოკლედ... ყველაფერი მოუყვა იუნიმ, ბიჭებს და თანდათან ჭკუაზე იშლებოდნენ, როცა ამას ყვებოდა იუნი. ჯონგინზეც მოუყვა, ყველაფერი და ამის გაგონებაზე, მაინც მოვიდნენ ფერზე.
- ჯანდაბა! ამ ნაბიჭვარს! კისერს მოვუგრეხ! წამოხტა ჩანგბინი.
