Felix, Net, Nika i Laura one shoty. (Zakończone)

24. Dr. Romantic 2

Nika obudziła się w pokoju Neta całkiem wyspana w łóżku, gdy sam jego właściciel leżał na podłodze.
  - Nika. - jęknął szatyn wstając z podłogi.
  - Co ? Zrzuciłam Cię ? - zapytała pomagając mu wstać.
  - Nie, skądże znowu.
  - Wstawaj szkoda dnia. - powiedziała i zaczęła Go łaskotać.
  - Ni.Ka. To łaskocze. - powiedział między napadami śmiechu, ciągnąc Nikę za rękę tak, że po chwili ona leżała na podłodze, a on ją łaskotał.
  - Net ! - krzyknęła jego mama, a on w pół sekundy stanął na baczność. Jego mama weszła do pokoju i zaniemówiła. - Jak to się stało, że ty o ósmej rano już nie śpisz w sobotę ?
  - Tak wyszło. - mruknął.
  - Gdzie Nika ? - zapytała.
  - Tutaj jestem. - Nika wstała z podłogi.
  - To, ten za dziesięć minut śniadanie. - powiedziała wychodząc z pokoju, a oboje z niewiadomych przyczyn roześmiali się. ( Czytaj mieli głupawkę)

    Dziesięć minut później obżerali się naleśnikami z owocami i bitą śmietaną oraz syropem klonowym dla Neta i miodem dla Niki.
  - To jest przepyszne. - pochwaliła rudowłosa.
  - Dziękuję, ale one są z naleśnikarni. Mają dostawę do domu, więc czemu by nie spróbować ? - zapytała mama szatyna, a zielonooka jej przytaknęła.
    Po zjedzonym śniadaniu obydwoje pomagali w opiece nad bliźniakami. Później poszli do kina.

***

    Godzinę później siedzieli w sali kinowej, czekając na film. Dlatego, że rudowłosa chciała coś romantycznego, a niebieskooki jakiś film akcji to wybrali się na komedię, niestety polską, ale komedię. I tak siedzieli na fotelach z popcornem i jednym kubkiem coli, którą Nika sobie przywłaszczyła. film się zaczął. Był bardziej beznadziejny, niż można by się było spodziewać, ale dwójce nastolatków w środkowym rzędzie to nie przeszkadzało. Zajmowali się sobą, mając głęboko gdzieś opinię innych. Najpierw chłopak chwycił ją za rękę, potem ona jego. W połowie filmu niebieskooki spojrzał głęboko w jej oczy. Ona spojrzała w jego, a potem wzrok chłopaka  skierował na Jej usta. Zanim się zorientowała Net wpił jej się w usta. Całowali się namiętnie, z uczuciem, a ich ślina mieszała się.

***

    Wyszli z sali kinowej, po czym udali się do pierwszego lepszego miejsca, gdzie podawano jedzenie.
  - Ale jestem głodny. - jęknął, przeglądając menu.
  - Dlatego tu jesteśmy. - odparła dziewczyna ciężko, przeglądając dania.
  - Ja biorę hamburga, a ty ? - to pytanie skierował do Niki, która zagapiła się na okno.
  - Też, mi zamów. - machnęła ręką, a on posłusznie podszedł do baru.
  - Cześć. - powiedziała Laura i bez pytania dosiadła się do rudej.
  - Hej ? - zapytała Nika, zbita z tropu zamrugała parę razy.
  - Coś ty taka bez życia ? Ładny dzień dzisiaj mamy. - odparła czerwonowłosa.
  - Eh. Net. - pokazała w przybliżeniu bar, gdzie udał się jej chłopak.
  - Rozumiem. - druga z dziewczyn pokiwała głową na znak zrozumienia.
  - Cześć Laura. - powiedział bez entuzjazmu szatyn wracając do stolika. - Nasze hamburgery będą za jakieś pół godziny. - zwrócił się do Niki.
  - To ja może pójdę. - Laura zaczęła się wycofywać.
  - Zostań. - poprosiła zielonooka, a oboje spojrzeli na nią że zdziwieniem.
  - Skoro nalegasz. - niebieskooka wzruszyła ramionami.
    Pół godziny później Net z Niką dostali swoje hamburgery, a Laura frytki, które w międzyczasie zamówiła.
  - Ej to jest serio pyszne. - powiedziała rudowłosa między kęsami.
  - Wiem. - mruknął szatyn, zatracając się w smaku.
     Laura tylko westchnęła, zajadając swoje frytki z ketchupem. Zadzwonił telefon szatyna.
  - Hej mamo. - westchnął. - Tak, dobrze, zaraz będę. Muszę lecieć bratosiostra wzywa. - cmoknął Nikę w czubek głowy i w pośpiechu wyszedł z lokalu.
  - No fajnie, nawet się nie pożegnał szuja. - powiedziała obrażona czerwonowłosa.
  - Taki już jest. - westchnęła druga z dziewczyn.
  - Ee tam, zerwij z nim. - jej przyjaciółka machnęła ręką.
  - Ciebie pogięło ? Czy tylko znowu sobie żartujesz ? - zapytała niedowierzając Nika w jej słowa.
  - Nie żartuję, ostatnio w jego towarzystwie masz tylko smutny uśmiech. Nie pytaj skąd wiem, jestem wszędzie i nigdzie pamiętaj. Jako twoja przyjaciółka chcę dobrze. A w jego towarzystwie nie wyglądasz na szczęśliwą, ale. W moim już tak ! Zbieraj się idziemy na shopping do lumpa. - powiedziała wesoło, a na twarzy rudej pierwszy raz od dłuższego czasu zagościł szczery uśmiech.

***

  Godzinę później obie dziewczyny przeglądały różnorakie rzeczy w lumpeksie. Zazwyczaj patrzyły na jakieś bluzki i spódniczki. Tylko raz Laura popatrzyła dłużej na szerokie spodnie typu cargo.
  - A może by tak ? - zapytała samą siebie przekrzywiając głowę.
  - Weź przymierz. - poradziła Nika patrząc przez jej ramię.
  - No dobrze, ale ty musisz przymierzyć te jeansy. Proszę. - poprosiła, robiąc oczy kota ze Shreka czerwonowłosa. I zdjęła czarne cargo z wieszaka, po drodze też zabierając niebieskie dżinsy z dziurami na kolanach dla Niki.
  - Nienawidzę Cię wiesz ? - zapytała jej przyjaciółka, gdy Laura siłą wepchnęła ją do przymierzalni, wpychając w jej rękę dżinsy.
  - Tak, tak wiem, a teraz przymierzaj. -  westchnęła dziewczyna sprawdzając komórkę.
  - Nie wiem, Laura dobrze wiesz, że nie lubię jeansów. - jęknęła zza kotary ruda.
  - Ubrałaś już ? - spytała tylko druga.
  - No, ale się nie czuję w nich dobrze. - odparła Nika.
  - Pokaż się, to ja to ocenię. - odparła, nie zważając na słowa przyjaciółki Laura.
    Zielonooka posłusznie wyszła zza kotary, ze zwieszoną głową.
  - Zajebiście wyglądasz. Dziewczyno, kupujesz je i nie ma odmowy, bo sama Ci je kupię i w łapę wsadzę. - powiedziała Laura, gdyż wybrane przez nią spodnie, leżały idealnie na Nice.
  - Dobrze, kupię, ale dobrze wiesz, że ich nie założę. - odaprła ruda wracając za kotarę.

    Piętnaście minut później, obie wyszły w pewnym stopniu zadowolone z zakupów.
  - Nadal nie jestem przekonana do tych spodni. - Nika się skrzywiła.
  - To uwierz, że leżą na tobie idealne, a jak nie to osobiście wyśle zdjęcie do Neta, by mógł Cię podziwiać w jeansach. - powiedziała wrednie Laura, po czym zaśmiała się jak czarownica.
  - Nie zrobisz tego. - Nika zmrużyła oczy.
  - Zakład ? - zapytała jej przyjaciółka, uciekając przed Niką, która miała wyraz twarzy jakby chciała ją zamordować.

***

 

Hejo, przepraszam, że tak krótko, ale w najbliższym czasie na pewno coś wstawię. Nie mam jakoś pomysłu na romantyczne rozdziały, więc nom. Powrót szkoły = brak weny na romantyzm. Mogę mieć wene na wszystko, ale nie na to. Poza tym jedna osoba komputerowiec ta o tobie tu mowa, męczysz mnie tym pytaniem dziewczyno. Prawdopodobnie w tym tygodniu jeszcze się coś ukarze, w przyszłym nie wiem, bo iż ponieważ mam kartkówkę z histy, a nawet nie wiem z czego heh, a potem spr z chemii, itp. szkoła zabija moją wenę. Jak mi się będzie nudzić na lekcjach, a wtedy zawsze odlatuje myślami daleko hen, to wtedy będę myśleć nad akcją do książek hehehe. Kiedyś MOŻE rozwinę ten rozdział, ale nie teraz. Mogę go też nie wstawiać, ale nw.