Sokak Arası (TEXTİNG) √ TAMAMLANDI √

16- KARANLIĞIMDA PARLAYAN YILDIZ

Destek olmak için yorum ve ⭐  unutmayın..

Ertesi gün

Evden çıkmak için hazırdım.
Berk abi dün gece mesaj atıp kahvaltı sözünü tutmak istediğini , hemde konuşacaklarımızı konuşmamızı istediğini söyledi. Bu olayın bir an önce kapanmasını istediğimden kabul ettim. Berk abinin aşağıda olduğunu bildiren mesajini görüp aşağıya indim.
Arabaya bindiğimde "Günaydın" dan başka bir konuşma geçmemişti. Nereye gittiğimizi bilmiyordum ve sormak da istemiyordum.
Uzun süren yolculuktan sonra dağ başı gibi bir yere gelmiştik sanırım. Arabayı park ettikten sonra sessizliğimizi bozmadan ilerledik. Dışarıda çardak gibi bir yere oturduk.

-Nasılsın ?

Sessizliğimizi Berk abinin sorusu bozmuştu.

-İyiyim , olması gerektiği gibi. Sen nasılsın ?

Gülümsedi.

- Sen iyiysen iyiyim.

2 kişilik kahvaltı siparişini verip konuşmaya devam etti.

-Dün hakkında sormak istediğin bir şey var mı?

Düşündüm. Aslında merak ettiğim bir konu yoktu ama Samet'in bir cümlesine takılmıştım.

-Yani aslında çok önemli değil ama , Samet dün dedi ya "Sana onu sevdiğini sormakta haklıymışım" gibi bir şeyler, sana bunu neden sordu ?

Düşünmeden cevap verdi.

-İşte onu telefonuna baktığım gün dövünce sordu.

-Tamam anladım.

-Doğru mu diye sormayacaksın çünkü cevabını biliyorsun.

Evet. Tam da bunun için sormuyordum.

-Açelya kahvaltı edelim , gidelim. Seni bir yere götüreceğim.

Kahvaltımızı genel birkaç konu eşliğinde bitirip arabaya dönmüştük. Kahvaltıya zaten öğle vakti geldiğimiz için saat neredeyse öğleden sonra olmuştu.

-Ee nereye gidiyoruz ?

Dedim meraklı gözlerle ona bakarak. Güneş vuran ela gözlerini kısarak cevap verdi.

-Sürpriz.

Israr etsem de söylemeyeceğini bildiğim için başımı cama yasladım. Radyodan açtığı şarkıyı duyunca ona döndüm. Yola odaklanmıştı.

Kendimize lüzumsuz bir savaş yarattık,haliyle sağ salim çıkamadık...

Direksiyonun üzerinde yavaşça hareket eden eli , yoldan ayırmadığı gözleri, ritim tuttarak başını sallaması... Berk abiye daha önce ciddi anlamda bu gözle bakmadığım için farketmediğim bir çok ayrıntısı vardı. İzlendiğini farketmiş olacak ki aniden kafasını bana çevirip gülümsedi. Şarkıyı söylemeye başladı.

-Zor gibi gelmedi, oyundu bize tabii
Demlenmedi ki ruhumuzun feri
Büyümeyecektik, itiraf et hadi.

Sesinin güzel olduğunu biliyordum zaten. Kusur aramak istiyordum sebepsizce. Ama onu yıllardır tanıyordum. Nasıl olur da tek bir kusurlu tavrını görmemiş olabilirdim ?  Bir insan bu kadar kusursuz olabilir miydi ? Bence bu mümkün olamazdı.
Aklıma mesajlaşırken yaptığımız "fb" muhabbeti geldiğinde istemsizce yüzümü buruşturdum. Bunun bir kusur olup olmadığa karar verememiştim ama olumsuz bir şey olduğu kesindi.
İçimden onu biraz kıskandım. Böyle biri nasıl yapardı bunu? Hemde alıştırdı beni demişti? Hayır neye alıştırdı? Aklımdan geçen sapık düşünceleri kenara itip yolu izlemeye koyuldum.